Nieznana dróżka

Zonos

- Co za debil... - dodała po cichu postać jednak tak, że Hesttler był w stanie to usłyszeć.
- Z tobą to raczej się nie dogadam.
Postać wniknęła w ziemię pod nią. Hesttler został sam.
Zapadła noc. Nastrój wrócił do normalności jakby nigdy nic takiego się nie stało. Lekki wiatr zrywał dojrzalsze owoce z drzew. Powietrze zrobiło się rześkie i lekko wilgotne.
Hesttler stanął na środku drogi głównej prowadzącej do Caen.

60 PD za odstraszenie swoją głupotą potężnej istoty stworzonej z samego mroku i zła

Vel

- O co mu mogło chodzić... Nieważne - uśmiecham się dumny z siebie.

Zonos

Hesttler uśmiechnął się... Potem nic się nie działo. Wojownik dalej stał w tym samym miejscu.

Vel

Dobra ide. Zmierzam powoli. Staram sie zapomniec o incydencei z "mazią". Powoli udaje sie w stronę Draknor. - Ahhh nic ciekawego się nie dzieje... Musze jednak zarobić... - móie.

Zonos

Idąc dróżką w dość sporym mroku Hesttler zobaczył tuż obok drogi siedzącą postać z kawałkiem drewna, było na nim coś napisane, jednak, żeby to zobaczyć barbarzyńca musiał wytężyć wzrok.
"Wspomóż żebraka" - widniał napis na kawałku drewna. Widać było, że człowiek śpi, obok stał mały szklany pojemnik gdzie walały się jakieś najmniej wartę miedziaki. Człowiek był stary i dość mało zadbany. Nosił długą brudną brodę dzięki, której dałoby się zobaczyć jaki był jego ostatni posiłek, gdyż jakikolwiek resztki zostałby tam. Jednak żadnych tam nie było... Od dawna musiał nie mięć nic w ustach.

Vel

Budze go. - Starcze... Widze, ze od dawna nei jadłeś... Przyjmij tą połówkę chleba. - mówie i wręczam mu pół pochenka a drugą połowe sam zjadam.

Zonos

- Dziękuję - wyszeptał dopiero co obudzony starzec. - Nie miej mi tego za złe... Zmusili mnie do tego... Błagam, bogowie przebaczcie mi - powiedział.
W tym momencie z krzaków za starcem wyskoczyło trzech rabusiów. Następnie z krzaków po drugiej stronie wszyło ich dwóch.
Byli uzbrojeni w prymitywne maczugi z kolcami, zniszczone, lekkie zbroje skórzane, na głowach nosili czepce, za coś w rodzaju tarczy służyły im przypięte do lewych rąk kawałki drewna. Widać było, że nawet oni nie mieli dużo pieniędzy na dobry ekwipunek. Ich wyposażenie było bardzo słabej jakości.
Jeden z nich popatrzył na Hesttlera:
- Dawaj co masz to pozostawimy Cię przy życiu.

Vel

- Hędożony starcze! Zginiesz wraz z tymi śmieciami!! - mówie. Wyciągam miecz i szarżuje najpierw na tego, który wygląda na najsłabszego. Głupi żebrak mnei wykiwał! Żebrak!

Zonos

Zaszarżowałeś na jednego z nich... Może i nie był dobrze zbudowany, był cherlawy... Ale był zwinny dzięki czemu odskoczył w czasie szarży na bok. Hesttler nie był w stanie zatrzymać się tak szybko więc jego miecz wbił się w jakiś stary dąb. W tym czasie przeciwnicy zaatakowali. Trzej trafili celnie w plecy wojownika, pozostali dwaj musieli być albo naćpani albo strasznie zmęczeni, że nie trafili. Wbite kolce spowodowało lekkie krwawienie. Hesttler miał szczęście, że kolce były małe... Inaczej krwawienie byłoby o wiele większe. Przeciwnicy wyjęli maczugi i przygotowali się do ataku.
-8 hp
Lekkie krwawienie -1hp/tura

Vel

Staram się trafić tego najbliżej mnie kolanem w udo. [chodzi o mięsień z bkou uda... takie uderzenie od 100 paru kilowego faceta naprawde boli] Wiem, że nie wyjme miecza dlatego próbuje trafić pięścią jednego z nich w nos, lub szczeke.

Zonos

Hesttler zaatakował.
Przeciwnik uskoczył. Drugi oberwał podbródkowego... Chyba ma złamaną szczękę, leży na ziemi i próbuje wstać. Wszystkich pięciu zaatakowało naraz.
- 15hp
- 1hp od krwawienia
Kolce wbiły się mocniej powodując zwiększenie krwawienia.

Vel

Ojoj... Staram się wyciągnąć miecz ojca i uciekać. - Nie odejdę bez niego - powtarzam w myślach. Jeśli mi się uda i będę żył, uciekam jak najszybciej się da.

Zonos

Hesttlerowi udało się wyjąć miecz. Gdy zaczął uciekać poczuł, że ktoś chwycił za jego sakwę, której wnętrze rozsypało się.
Barbarzyńca począł uciekać. Przeciwnicy nawet go nie gonili. Uciekanie w półpłytowej zbroi nie było najmądrzejsze ale Hesttler jakimś cudem dobiegł do mostu, który prowadził do Caen.
Barbarzyńca zmierzał do Draknor ale cóż... Trafił do Caen - małej wioski.
Hesttlerowi zostało jakimś cudem w sakiewce trzydzieści sztuk złota.

Vel

- No nie znowu tu.. - mówie. Idę się przejśc "po mieście" szukając miejsca, gdzie ktoś udzieli mi pomocy. - Najważneijsze, że mam meicz mojego ojca...

Zonos

Hesttler szukając pomocy w końcu znalazł mały drewniany domek obrośnięty różnego rodzaju winoroślami.
Nad drzwiami wisiał szyld z narysowaną torbo z wystającymi ziołami, pod nim widniał napis "Leczniczy", a pod nim jeszcze "Sklep z ziołami, maściami i miksturami".

Vel

Podchodze do drzwi i pukam. Grzecznei czekam na otwarcie.

Zonos

-3 hp od krwawienia (z poprzednich postów)
Hesttlerowi otworzył starzec z zamkniętymi oczami.
- Witaj młody barbarzyńco czego tutaj szukasz? Może chcesz nabyć ziół? A może pragniesz leczenia? - spytał człowiek miło.

Vel

- Prosze ulecz mnei... Umieram... - mówie.

Zonos

- Co, jakie masz rany? Umierasz? - spytał zdziwiony druid.
- 1 hp
Poczułeś się dziwnie... Zacząłeś się unosić w górę. Twoje ciało leżało na ziemi, a ty przeniknąłeś przez sufit. Po chwili nagle zapadła ciemność.
Ocknąłeś się w pomieszczeniu gdzie wszystkie ściany były różowe, a na ziemi leżał jaskrawo zielony dywan.
Za biurkiem zawalonym książkami siedział demon, który wypełniał dokumenty. Nie zauważył twojej obecności.
Nie widziałeś nigdzie całego swojego ekwipunku poza ubraniem.

Następny post tutaj.

Kostyr

Hestller otworzył oczy nad nim pochylał się druid trzymał w ręce kubek jakiegoś niezbyt przyjemnie pachnącego płynu.
- Masz pij.

Barbarzyńca wypija do dna, czuje jak jego ciało ogarniają dreszcze i przyjemne ciepło.

+4HP