Port

AVquiraniel Vareneil

Roronoa Zoro:
Roronoa przeszedł kawałek drogi, gdy nagle usłyszał głos dobiegający zza krat ściekowych. Gdy stał, nie słyszał go zbyt dobrze, być może gdyby schylił głowę, zrozumiałby coś.

Roronoa Zoro

Roronoa klęka i przystawia ucho do otworu starając się usłyszeć o czym prowadzona jest rozmowa. Następnie udaje się w stronę Merkantów.

AVquiraniel Vareneil

Gdy najemnik posłuchał chwilę, zorientował się, że to wcale nie jest rozmowa, a raczej krzyk jednej, dość młodej, wydawałoby się, osoby:
- Czy ktoś mnie słyszy?! Halo!! Pomocy!

Roronoa Zoro

"Tak słyszę Cię... Kim jesteś i skąd się tam wziąłeś? Potrzebujesz pomocy?" - powiedział Roronoa przytykając usta do krat.

AVquiraniel Vareneil

- Ja jestem, jestem książę Eryk. Mi...mi nie możesz pomóc, ale możesz pomóc miastu. Proszę cię, kimkolwiek jesteś, powiadom pozostałe miasta jak najszybciej. Te demokreatyczne potwory chcą zawładnąć wyspą. Korsarze....muszą nam pomóc. Śpiesz się! Nie zostało dużo czasu...

Roronoa Zoro

"Zaraz, zaraz! Dlaczego mam Ci wierzyć? Skąd mam pewność, że nie zostanę schwytany przez ludzi Białej Rękawicy? Do kogo mam się udać po pomoc?!"

AVquiraniel Vareneil

- Powtarzam... Uciekaj z tego miasta, bo tu nie będziesz bezpieczny... Nikt tu nie jest bezpieczny. Zawiadom Lumaris, siedzibę korsarzy, o tym co tu zaszło, błagam! Zrób to zanim te świnie z Blanguan do nich dotrą...

Roronoa Zoro

Zoro bez dalszych wahań pobiegł do Merkantów tak szybko jak tylko potrafił, nie zatrzymując się już ani na chwilę. Jak tylko dobiegnie do ich siedziby szuka Merkanta, który wygląda na jednego z bardziej poinformowanych i próbuje z nim porozmawiać na temat przedmiotu Klumiego.

AVquiraniel Vareneil

Po kilkudziesięciu krokach Roronoa zauważył dwóch mężczyzn w białych zbrojach, którzy stali przy wyjściu z portu. Gdyby teraz pobiegł, z pewnością by go zauważyli...

Roronoa Zoro

Korsarz rozgląda się i szuka jakiejś drogi, aby obejść rycerzy w białych zbrojach. Jeśli jednak nie ma innego wyjścia Roronoa najzwyczajniej (przez chwile nie biegnąc) przechodzi obok strażników mówiąc im dzień dobry. Jak tylko zniknie z pola ich widzenia zaczyna biec. Jeśli z jakichś powodów będą chcieli go zatrzymać Zoro ucieka.

AVquiraniel Vareneil

Po obu stronach stały piętrowe budynki z oknami na wysokości piersi korsarza. Jakby się uprzeć, to możnaby wejść aż na sam dach, wiązało się to jednak z ryzykiem spadnięcia i wzbudzenia niepokoju strażników. Gdyby jednak przeszedł ot tak sobie, strażnicy niechybnie ujrzeliby jego twarz.

Roronoa Zoro

Zoro stara się wspiąć po okiennicach na dach budynku, jednak robi to bardzo ostrożnie, aby najzwyczajniej nie spaść na ziemię. Jak tylko wdrapie się na górę przechodzi po dachach miejsce, w którym stoją strażnicy, a następnie szuka drogi zejścia. Później kieruje się w stronę Merkantów.

AVquiraniel Vareneil

Korsarzowi droga na górę poszła całkiem sprawnie. Tylko pod sam koniec z dachu spadło kilka dachówek. Nie było to wiele, lecz wystarczyło, by rycerze obrócili się i spojrzeli w jego stronę. Chwilę przystanęli, spojrzeli się po sobie, po czym ruszyli na górę. Zajęło im to chwilę, lecz Roronoa już był u Merkantów.

Roronoa Zoro

Zoro szuka głównego Merkanta i stara się z nim porozmawiać. Przekazuje mu wieści od Klumiego. Następnie szybko wraca do portu i udaje się do siedziby starca.

Dalsza część w sklepie

AVquiraniel Vareneil

Roronoa Zoro:
Droga, o dziwo, przebiegła bez większych problemów. Gdy wreszcie wojownik dotarł na miejsce, zastał staruszka w tym samym miejscu, co uprzednio. Ten, nie podnosząc głowy, spytał:
- Masz dla mnie to, o co prosiłem?

Roronoa Zoro

"Tak, proszę..." - powiedział z uśmiechem Roronoa podając starcowi paczkę. "Czy mógłbyś zdradzić co znajduje się w środku?" - dodał po chwili.

AVquiraniel Vareneil

- W sumie, to owszem, mógłbym zdradzić. Zaraz zresztą zobaczysz - Mężczyzna odwinął szary papier, w który owinięty był pakunek, a oczom Roronoi ukazała się... czekolada!
- Co się tak patrzysz? Do roboty! Przynieś mi deski, leżą za domem.

Roronoa Zoro

Roronoa robi tyle kursów z deskami, aż starzec uzna, że drewna już wystarczy. W międzyczasie Zoro próbuje dowiedzieć się czy w czymś może pomóc, kim owy mężczyzna jest i czy wie coś na temat Lumaris oraz Białej Rękawicy.

AVquiraniel Vareneil

- Już, dziękuję chłopcze - powiedział starzec, po tym, jak Roronoa parę razy obrócił z deskami. Zapytany o pomoc, odpowiedział:
- Nie, dziękuję, za to Ty możesz sobie teraz wypocząć, czeka Cię długa podróż, Lumaris jest daleko na północ.

Roronoa Zoro

Kiedy Roronoa usiadł na podłodze niedaleko od starca na chwile zaległa cisza. Zoro przyglądał się dokładnie czynnościom wykonywanym przez fachowca i próbował je zapamiętać, aby w przyszłości móc samemu dokonać jakichś poprawek stolarskich. Po chwili jednak popatrzył na starca i powiedział ponurym głosem: "Kiedy zmierzałem do Merkantów natknąłem się na księcia Eryka. Jest uwięziony w podziemiach miasta i nie wiem ile czasu mu jeszcze zostało. Powiedział mi, że mieszkańcy nie są bezpieczni i że należy szukać pomocy wśród korsarzy z Lumaris. Tam właśnie chcę się udać. Jesteś dla mnie prawdziwym człowiekem, pomagasz mi choć naprawdę nie masz żadnego ważniejszego powodu. Jeśli tylko się zgodzisz chciałbym zabrać Cię ze sobą do Lumaris."