Port

Kaleb

- Wypływasz w tak niebezpieczną podróż? Może jednak zostaniesz? My nie bywamy w innych miejscach, lubimy spokój. Tak jak mój świętej pamięci mąż! Łooojhoo - powiedziała, i popłakała się niesamowicie "realistycznie" - Cóż mi z tych 20 tysięcy - w oko Heidi pojawił się dziwny błysk - skoro straciłam męża! Łohohoh... - znów szlochała. JEj towarzyszka pocieszała ją. W między czasie barman podał piwo Soyerowi.

Kostyr

-Straciłaś męża jak to się stało??? Czy to była jakaś tragiczna śmierć??? – Soyer zapytał z udawanym współczuciem i jednocześnie przemknęła mu przez głowę myśl „a może to jest jakiś podstęp?”
-Mógłbym jakoś pomóc w tej trudnej dla Ciebie chwili??- Zapytał korsarz obejmując jednocześnie Heidi ramieniem i patrząc w jej oczy.

Kaleb

- Ktoś go otruł! I na dodatek wciąż nie znamy sprawcy! Łohohoho - szlochała kobieta. Uśmiechnęła się lekko, gdy Soyer objął ją i odpowiedziała krótko - Chyba nie...

Kostyr

-Został otruty, musimy to wyjaśnić no chyba, że to jest przeterminowana sprawa- tu Soyer mocniej przytulił się do Heidi jednocześnie mrugnął okiem do Blanki. Ale z tym przytulaniem chyba coś mu niw wychodziło, znaczy jeden z sejmitarów zaczął go uwierać w okolice uda, zdenerwowany tą sytuacją sięgał lewą ręką pod stolik w celu poprawienia miecza.

Kaleb

- Nie! Nie można! To znaczy, sprawdzali to już najwięksi specjaliści... A co Ty robisz pod tym stołem?

Kostyr

Soyer przyłapany akurat w chwili, kiedy trzymał lewą rękę na rękojeści miecza spłonął ognistym rumieńcem, zaczął powoli wyciągać z pod stołu swój… sejmitar…
- Ja tylko chciałem poprawić swój … miecz… czasami strasznie niewygodna to rzecz.- Korsarz wyciąga miecz i opiera go o kraj stołu.
-No, ale wracając do tematu, czyli nic nie da się zrobić a szkoda wielka szkoda a czy mógłbym w czymś jeszcze Panią pomóc.

Kaleb

- Yyyyhy - zadrżały Panie, lekko odsuwając się od uzbrojonego Soyera - miecz, tak... Nam pomóc-c? Nie, nie, my już sobie pójdziemy, do widzenia - powiedziała Heidi i szybko wstały wychodząc, ba, wybiegając z knajpy.

Kostyr

-OO, jaka szkoda- Soyer raczej nie jest zdziwiony reakcją dam
-Trudno nici z przyjemności.-Wstaje i wychodzi z knajpy.
-Może ciekawego coś się tu wydarzy-mówi pod nosem i rozgląda się uważnie po porcie.

Kaleb

Soyer nie zdążył wyjść z karczmy, gdy zatrzymał o barman:
- Ej, może i nie wypiłeś piwa, ale zapłacić musisz!

Kostyr

-Człowieku to piwo śmierdzi żabami i wygląda jak mocz węża morskiego chyba nie chcesz mi wmówić, że mam go wypić, i zapłacić za nie- Soyer mruży lekko oczy i sięga lewą ręką do pasa gdzie jest przypięty sejmitar.
-Wlej to z powrotem do beczki i znowu komuś to podasz a na dodatek dolej tam trochę wyciągu z chmielu to może da się ukryć zapach moczu. Skąd w ogóle masz to piwo, chyba sam je produkujesz.

Kaleb

- Słucham? - odpowiedział ze spokojem - myślisz, że wystraszysz mnie tym mieczem? Mam tu 4 podobnie uzbrojonych i takich, którzy z pewnością się nie zawachają, więc płać.

Kostyr

-Dobra!!!- Soyer wyciąga prawą ręką sejmitar ten większy przewieszony przez plecy
-Dawaj tych kolesi przetestujemy czy są tacy dobrzy- mówi do barmana przykładając mu ostrze do szyi.
-Chyba, że chcesz sam powalczyć??? - po tych słowach zaczyna się uważnie rozglądać czy ktoś nie wyskakuje za jego pleców lub czy coś nie leci w jego kierunku.

Kaleb

- Eeeee... Dobra, wygrałeś! - mówi barman, lekko odsuwa ostrze od szyi i zwiewa do wnętrza budynku. Nikt w porcie nawet nie zauważył zajścia.

Kostyr

- No szkoda naprawdę szkoda, najpierw uciekają te dwie blond-sikorki a teraz ominęła mnie taka zabawa-Mówi Soyer pod nosem następnie rozgląda się po porcie
-Czy nic ciekawego tutaj nigdy się nie dzieje?- Zastanawia się
-A może powinienem iść w inne miejsce??

Kaleb

Soyer rozglądając się, ujrzał to co wcześniej - ludzi handlującymi z żeglarzami, jakieś bójki i reklamującego aktywnie swój burdel mężczyznę.

Kostyr

Znudzony Soyer udaje się w stronę Kwatery Rycerzy może tam znajdzie coś ciekawego.

Kostyr

Soyer przybywa do portu rozgląda się po nim uważnie, obserwuje nowe statki, które cumują w porcie, następnie udaje się do portowej karczmy.
Wchodzi do niej siada przy najbliższym wolnym stoliku i przypatruje się przebywającym tam ludziom.

Kaleb

Gdy Soyer zlbiżył się do wody, zobaczył słońce w pełni, odbijające się w przejrzystej, lekko falującej wodzie. Żagle zakotwiczonych statków szumiały, pod wpływem lekkiego wiatru. Do portu powoli zbliżyło się kilka mniejszych i większych łódek, z któych po chwili wyszli rybacy, a przechodnie z podziewem oglądali największe z ryb, które udało się złowić. W knajpie było trochę więcej ludzi, niż ostatnio, a Hazardziści wciąż siedzieli w swym kącie. Jeden ze stolików był zajęty przez 2 kobiety, 3 mężczyzn, kolejny przez 3 mężczyzn, a kolejny przez 4 kobiety i 1 mężczyznę. Ludzie obecni byli ubrani podobnie - nie licząc oczywiście jakżesz szlachetnych hazardzistów - mężczyźni nosi koszule, czy skórzane kubraki i lniane spodnie, a kobiety siedziały to w zielonych, to w beżowych, to w żółtych sukienkach. Panowała tu miła atmosfera, jedynie barman odwrócić się ignorując Soyer'a, widocznie zdenerwowany wcześniejszym zajściem.

Kostyr

Soyer uważnie przygląda się trzem mężczyznom szczególnie zwracając uwagę na to czy, to są korsarze czy zwykli rybacy, czy mają w miarę dobre uzbrojenie, czy wyglądają na ludzi, którzy umieją dobrze walczyć.

Kaleb

Wyglądali na zwykłych rybaków, uzbrojonych w szerokie noże. Widać, że są po doświadczeniach, szczególnie po bliznach na twarzy.