Port

Kaleb

Czy to szczęście dopisywało Soyerowi, czy to coś innego - do jego stolika podszedł młody mężczyzna, w zielony płaszcz odziany i zapytał:
- Wybacz że przeszkadzam, ale nie ma już wolnych miejsc. Pozwolisz że się dosiądę? - mówiąc zdjął łuk z pleców i zrzucił kaptur, rękami odrzucając kurtynę czarnych włosów za ramiona i spoglądając pytająco na Soyera.

Kostyr

- Proszę bardzo - mówiąc to Soyer wskazuje ręką na wolne miejsce przy stoliku. Uważnie przygląda się przybyłemu, po czym pyta.
- Cóż Cię sprowadza do portu???

Kaleb

- Przybyłem tu, w poszukiwaniu mojego starego przyjaciela... Chciałem wraz z nim stworzyć drużynę, tak zwanych "Poszukiwaczy przygód"... Okazało się jednak, że nie żyje... Zabili go jacyś bandyci, z tego co wiem zamieszkujący Caen... - mężczyzna przysiadł się do stołu. Gdy mówił, na jego twarzy odmalowywał się żal, a ton miał smutny. Oblicze jego naznaczone było wojaczką, po szerokiej bliżnie przez nos przeochodzącej wyraźnie widać to było. Oczy miał ciemne, głębokie.

Kostyr

- Wiesz przynajmniej, kto go zabił jak wyglądali, znasz ich imiona??? - Soyer badawczo spojrzał na przybysza.
- Chcesz szukać przygód przyłącz się do mnie, zobaczysz nie pożałujesz, a zemstę zostaw na później kiedyś załatwimy tą sprawę.

Kaleb

- Dowiedziałem się tylko, że są z Caen... Pewnie na miejscu się czegoś dowiemy... A skoro tak stawiasz sprawę, mogę się przyłączyć do Ciebie... I tak nie mam co ze sobą zrobić... Jestem Yeeshi, Łowca - przez cały czas obserwacji, w Yeeshi'm nic się nie zmieniło.

Kostyr

- Więc wyruszymy do Portu Korsarzy, poczekamy jeszcze trochę może zjawia się jacyś wojownicy, którzy mogliby się do nas przyłączyć. - Powiedział, Soyer rozglądając się po karczmie. Po czym odwraca się do Yeeshi'ma i mówi.
- Skąd pochodzisz opowiedz coś o sobie.

Kaleb

- Port Korsarzy? Droga do niego prowadzi przez Fort Trotti, nieprawdaż? Mam tam znajomego Maga, on zapewne zgodzi się przyłączyć do nas - odpowiedział Łowca.
- Pochodzę z okolic Caen, dokładnie z lasu. Rodzice porzucili mnie tam, szczęśliwie zostałem odnaleziony przez kobietę, zbierającą tam zioła. Mieszkała w lesie, tam też zostałem wychowany... Umarła po niedługim czasie, ze starości. W jej domu znalazłem łuk i parę strzał i nie mysląc po co jej był wziąłem, i tylko dzięki niemu przetrwałem w leśnej głuszy. Wiedziałem, że teraz nie będzie tak łatwo, każdą chwilę swojego życia poświęcałem treningowi. By zdobyć jedzenie, musiałem polować, zakładać pułapki. To nauczyło mnie wiele i chyba tylko dzięki temu mogę nazywać siebie... Łowcą.

Kostyr

-Dobrze wyruszamy, więc do Portu Korsarzy przyjacielu.- Soyer wstał energicznie od stolika spojrzał jeszcze raz na karczmę i osoby znajdujące się w niej i ruszył w kierunku drzwi.

Kaleb

W karczmie nic ciekawego, sami hazardziści i pijacy, gdzieniegdzie kobiety. Na zewnątrz noc i chmury przysłaniające światło księżyca.
- Może ruszymy od razu do Fortu Trotti? Znam pewien skrót.

Kostyr

Soyer rzuca ostatnie spojrzenie na kobiety myśląc w duchu "gdzie te dwie sikorki się podziały, co kiedyś przy stoliku siedziały?"

Odwracając się w stronę drzwi mówi do Yesshi'ma.
-Prowadź przyjacielu.

Kaleb

Wraz z Yeeshim, Soyer wyrusza w drogę.

Droga do Fortu Trotti

Roronoa Zoro

Dzień był piękny. Promienie słońca odbijające się od niewzburzonej tafli wody pozostawiały delikatne, rozmyte wzory na burtach portowych statkow. Na horyzoncie widać wiele łowieckich kutrow, które zbieraja naleźyte im źniwo. Do portu zbliźa się mała, w pól połamana łodka. Z trudem dobija do keji, lecz jej "kapitan" nie wygląda na zmęczonego. Roronoa Zoro, bo tak brzmi jego imię, od razu wypatruje nieodległą karczmę. Bez namysłu rusza w jej kierunku mrucząc pod nosem piracka pieśń. Jo-ho...

AVquiraniel Vareneil

Roronoa, kryjąc się przed rycerzami, dociera do portu. Na miejscu zastaje zacumowaną flotę białych statków, zasłaniających widok na morze. Oprócz tego jest tam kilka warsztatów, lecz wszystkie zdają się być zamknięte.

Roronoa Zoro

Roronoa wypatruje swojej łodzi. Jeśli ją dostrzeże ocenia jej przydatność, aby zastanowić się co będzie mu potrzebne do naprawy. Jeśli jednak nie rzuci mu się w oczy lub nie będzie zdatna do użytku, Zoro próbuje znaleźć inną przycumowaną łódź nie dłuższą niż 10 metrów, którą mógłby ujarzmić samemu. Jak tylko ją znajdzie stara się ją wykraść i przecumować w bardziej ustronne miejsce.

Jeżeli żadna z tych opcji się nie powiedzie korsarz ostrożnie obchodzi wszystkie znajdujące się w pobliżu warsztaty i puka do ich drzwi, by znaleźć fachowca od budowania łodzi lub sprzedającego łodzie.

AVquiraniel Vareneil

Roronoa ujrzał swoją łódź w miejcu, gdzie ją przycumował. Właściwie, to nie łódź, a sam maszt. Raczej nie byłaby ona przydatna w takim stanie. Wojownik próbował ją wyciągnąć, lecz bezskutecznie. Wreszcie zrezygnował. Zawrócił do warsztatów. Pukał kolejno do każdego, lecz odpowiadały mu tylko ciche odgłosy kroków, lecz nikt nie odpowiadał. Gdy już stracił nadzieję, przy ostatniej chatce ktoś odezwał się ostrożnie:
- Proszę?

Roronoa Zoro

"Przepraszam, że przeszkadzam, ale jestem w ogromnej potrzebie. Poszukuję fachowca od budowania łodzi, bądź człowieka, który zajmuje się ich sprzedażą. Jeśli zna Pan/Pani kogoś takiego byłbym wdzięczny za wskazanie drogi." - powiedział Roronoa rozglądając się na boki. "To bardzo pilne i nie mam zbyt wiele czasu..." - dodał po chwili.

AVquiraniel Vareneil

Wnętrze pomieszczenia okazało się być średniej wielkości. Na starym, rozlatującym się stołku siedział starszy mężczyzna. Podniósł powoli głowę.
- Nie spodziewałem się tutaj takiego młodego człowieka. Bardziej tych barbarzyńców w białych strojach. Chcesz, żeby ci zbudować łódź, hę? W porządku, w porządku. Nie mogę jednak tego zrobić, chyba że wyświadczysz mi małą przysługę...

Roronoa Zoro

"Mam zaledwie 13 sztuk złota, nie stać mnie by pieniądzem zapłacić za Twą pomoc. Jeśli jednak jest sposób bym spłacił łódź pracą lub pomocą, zrobię wszystko o co tylko poprosisz. Do czasu ukończenia budowy jestem do Twych usług..." - powiedział Roronoa spuszczając głowę w geście szacunku.

"Jaka to prośba?" - dodał po chwili.

AVquiraniel Vareneil

- W porządku, widziałem w karczmie jak się bijesz z białymi. Przysługa mała w sumie. Proszę cię, abyś poszedł do merkantów i powiedział im, że Klumi domaga się zamówionego przedmiotu. Jeśli będą chcieli hasła, powiedz: "Kotregutirm". Idź już, idź. - Z tymi słowy mężcztzna schylił się i zaczął dłubać w kawałku drewna.

Roronoa Zoro

Roronoa Zoro kładzie przy starcu dwa swoje miecze, chowa trzeci (najkrótszy z nich) za pazuchą i wychodzi. Kieruje się w stronę Merkantów.