Obrzeża Miasta

Drago

Siedzący na głazie nieopodal, siwy, bezzębny starzec chrząknął i splunął gęstą śliną. Odziany jak włóczęga, w poszarpany płaszcz koloru błota, uzbrojony w sękaty kij staruszek podniósł się. Trwało to chwilę, gdyż jego ciało, zastałe od siedzenia na zimnym głazie przez chwilę odmawiało posłuszeństwa. Kiedy wreszcie dokuśtykał do Hekate skierował na niego zimne blade oczy i rzekł coś. Przez chwilę podróżnik nie zrozumiał. Starzec nie miał zębów i charczał okropnie. Potem zrozumiał. Brzmiało jak "Dawaj pieniądze, albo cię zabiję".

Hekate

Rozgladam sie, patrzę czy mam obok jakies drzewa, głazy. Pytam starca czy dobrze się czuje i czy uważa rządy w państwie za dobre.

Drago

Udało Ci się rozejrzeć!
Wokół rzeczywiście są drzewa, a nawet głazy.
Dokładnie dwa drzewa. Wysokie.
I dwa głazy. Duże.

Staruszek popatrzył na Hekete zmęczonym wzrokiem. I kopnął go w kostkę. Paladyn upadł, dziadek podparł się na kiju wpijającym się między jego łopatki. Tym razem starzec powiedział całkiem wyraźnie.
- Państwo to gnój. Rządy to gnój. Za moich czasow było lepiej. Ale co ty, młodziak możesz wiedzieć o tym. Was, młodych interesuje tylko to żeby się nachapać, i dziewki w burdelach macać... I chlać na umór.

Hekate

Przekazuje Divie, zeby wspięła się na drzewo najbliżej dziadziusia.
Siadam przed dziadkiem, i rozcieram dłonią kostkę, sycząc głośno. Z zaskoczenia walę mocno starca pięścią w... krocze, myśląc, że może on naprawdę może mnie uczciwie rozłożyć.

Drago

Zaskakująco starzec dał się rozbroić. Najwyraźniej jedynym znanym przez niego atakiem było natarczywe kopanie w kostkę... Tuż po chwili starzec leżał u jego stóp trzymając się silnie za... za krocze.
Był całkowicie zdany na jego łaskę. Przynajmniej teoretycznie.

Kij upuszczony przez starca zmienił się w węża. Potem znów w kij. Potem... nie mógł się zdecydować, zmieniając się z każdym, cichym jęknięciem staruszka...

Hekate

Diva, za moim poleceniem schodzi z drzewa i staje nad obezwladnionym starcem, stawiając mu silną łapę na klatce piersiowej.

Wyjmuje z plecaka jeden z kocy, owijam nim ciasno kijo-węża, związuje kawalkiem liny na obu koncach i wsuwam do plecaka. Staję nad staruszkiem:

"No dobra, gdzie ty mieszkasz, panie rozbójniku? Odprowadzimy cię zaraz do rodzinki..."

Drago

Cała akcj zatrzymała się na wyjęciu koca. Mianowicie Kij - Wąż nie dał się złapać. Kąsił, wyślizgiwał się, w chwili gdy Hekete już go miał, ten uciekał...

Staruszek opanował się nieco, nie jęczał już tak, jednak wciąż nie mógł wydusić słowa. Przez głową Paladyna przeszła pewna dziwna myśl... miał magiczny kostór. A jeśli jest niebezpiecznym magiem? Chwilowo jednak ten nie wyglądał zbyt groźnie leżąc w dziwnej pozycji u jego stóp...

W odpowiedzi na pytanie wydusił jedynie:
Dom na obrzeżach...

Hekate

Rozglądam się dookoła widząc mnóstwo "Domów na obrzeżach"

Z grymasem złości na twarzy wykopuję nieznośny kij z drogi, po czym nurkując pod łapą Divy związuje staruszkowi ręce razem w nadgarstach, a także związuje razem palce i, jak na powrozie, podnoszę go pociągnieciem z ziemi i mówię:

"Prowadź!"

Demogorgon Biały

Ar
Po chwili ciszy Ar poczuł, że powietrze przerzedziło się nieco. Tak jakby magiczna tarcza nieco osłabła, choć nadal była gotowa by natychmiast zadziałać. Ze środka dał się słyszeć chrapliwy głos:
-"Poczekajcie chwilę! Nie próbujcie żadnych sztuczek!"
Kilka minut nic się nie działo, jakby mieszkańcy budynku upewniali się czy słowa barbarzyńcy są prawdziwe. Nagle tarcza zniknęła zupełnie, a drzwi otwarły się ukazując tęgiego (żeby nie powiedzieć otyłego) jegomościa. Twarz skrywała mu maska, którą Ar już znał... Ta sama maska, którą sprzedał w zamku Arkachowi Czarnemu. Grubas wystawił otwartą dłoń jakby chciał uciszyć gości.
-"Nie musicie nic mówić. Dzięki temu cudownemu przedmiotowi obejrzałem sobie dokładnie walkę sprzed kilku minut i jestem pod wielkim wrażeniem...
Widziałem, ale nie słyszałem... Mogę poznać imię mojego wybawcy i najważniejsze: Czy naprawdę sam pozbyłeś się moich dręczycieli? Wybacz pytanie ale nie mogę uwierzyć świadectwu własnych oczu."

Ar-Pharazon Złoty

- Jestem Ar - Pharazon Złoty -> Barbarzyńca Topor Dzierżący. Sam zapewne nie dałbym rady w tak szybki i bezbolesny sposób pokonac przeciwnika. Pomógł mi ten oto kapłan - powiedział Ar wskazując towarzysza.

Demogorgon Biały

Mężczyzna wychylił się by spojrzeć mu przez ramię na kapłana.
-"Z Carmorem już się znamy. Wiem że potrafi być pomocny, ale większość roboty wykonałeś ty... Jeszcze raz dziękuję wam obu. Wejdziecie czy spieszno wam odebrać nagrodę i wrócić do własnych spraw?"
Kapłan wzruszył ramionami.
-"Mnie nigdzie się nie spieszy. Nie wiem jak nasz bohater, ale ja napiłbym się czegoś."

Ar-Pharazon Złoty

Ar spogląda na niebo, jeśli świeci słońce stara się określić czy jest już po południu czy przed południem. Jeśli jest godzina przedpołudniowa to chętnie wchodzi do domu i odpowiada na zaproszenie gospodarza, natomiast jeśli jest już po południu uprzejmie odmawia oczekując na nagrodę. Jeśli natomiast słońce schowane jest za chmurami, Ar zwraca uwagę na to, czy jest ciemno czy jasno. Jeśli jest jasno to wchodzi, a jeśli ciemno to odchodzi z nagrodą.

Drago

Staruszek nie miał najmniejszej ochoty na współpracę. Pierw nie chciał dać się związać, dopiero gdy pożądnie otarł nagarstki...

Nie chciał także powstać, a tym bardziej prowadzić. Splunął, zgarbiony nadal po pamiętnym uderzeniu. Klął i mamrotał także pod nosem. Hekete zdołał wyłowić słowa "Chora młodzież", "Brak poszanowania" i "Syf".
Z doświadczenia paladyn wiedział jak starsze osoby potrafią być uparte. Są tacy ludzie i już. Ich trzeba sposobem, chytrze... podstępem rzec można nawet.

Hekate

Hekate zadziera głowę do góry, jakby pytając "Za coo???" po czym z lekka załamaną miną pyta się staruszka:
- Ale o co tobie w ogóle chodzi? Najpierw nachodzisz mnie tu, na środku drogi, potem narzekasz na dzisiejszą młodzież, notabene opierając się na złudnych stereotypach wymyślonych również przez takich ludzi jak ty! Jak ty sie w ogóle nazywasz?
Hekate nie jest w stanie wymyśleć żadnego sposobu na starca, więc po prostu siada na kamieniu przy krawędzi i, powierzając sznur Divie, wyjmuje bukłak z wodą, ciągnie z niego łyk i oferuje gestem staruszkowi łyka zimnej wody.

Demogorgon Biały

Ar
Słońce chyliło się już ku zachodowi toteż gospodarz zniknął na chwilę w domu by wrócić z sakiewką (na pewno nie tak wielką by pomieścić 500 złotych monet). Ar przez chwilę niepokoił się, że chcą go oszukać, ale Zamaskowany szybko rozwiał jego wątpliwości.
-"Obiecałem Carmorowi 500 sztuk złota dla drużyny, którą mi przyprowadzi. Przyprowadził jednego człowieka godnego armii. Należy ci się więc cała suma dla oddziału. W sakiewce jest 100 sztuk złota i 2 platyny. Pomyślałem sobie, że tak będzie wygodniej chronić całą sumę przed złodziejaszkami. 500 monet to jednak dość nieporęczny wór."

Ar zyskuje 500 sztuk złota (100 złota i 2 platyny)
Ar zyskuje 170 PD
Wybacz że nie 300, ale sam przyznasz, że za łatwo ci poszło Razz

- Demo

Ar-Pharazon Złoty

Ar żegna się z kapłanem i tym drugim i niczym bolid Kubicy zasuwa do klepu Merkantów.

PS: Skąpiec.... nic nie pomoże biednemu graczowi... Sad

W pojedynkę taką siekę im zrobiłem, a tu....

Drago

- I jak ja mam ten bukłak kutwa wziąć, skoro mam związane ręce? - spytał ze złością staruszek - po chwili jednak doszedł do wniosku że dyskusja w tym tonie nie jest dla niego korzystna więc zaprzestał dalszego szydzącego komentarza.
- Mam na imię Czyrak. O co mi chodzi? Żeby takie gówniarze nabrały respektu dla nas, dla starszych, bardziej doświadczonych i mądrzejszych ludzi. Szlajacie się po świecie, złotem rozrzucacie, miast opiekować się waszymi rodzinami... - Czyrak wyrzucał to z siebie wraz ze sporą ilością śliny - niczego nie uszanują. Zdewastują, pobiją...

Hekate

-Nie mam żadnej rodziny... -odparł Hekate, wypijając kolejny łyk zimnej wody, po czym wstał, zdjął więzy Czyrakowi i dał mu bukłak - W każdym razie żadnej o jakiej by mi było coś wiadomo. A ciebie...
- tu przerywa myśląc, że stwierdzenie "...za co twoja pokarała takim imieniem?" byłoby nie na miejscu i tylko potwierdziło myśli starca dotyczące dzisiejszej młodzieży -
- A ciebie chciałbym spytać czy nie znalazłbyś może jakiegoś zajęcia dla młodego, przystojnego, silnego gówniarza, który poszukuje przygód, jak każdy szanujący się, szlający po świecie altruista?

Drago

Staruszek nieoczekiwanie roześmiał się.
- Tak, mam, trafiłeś smarku. Nie mogę wrócić do domu bo jakiś gadzi pomiot zagnieździł mi się w piwnicy. Strażnicy boją się przyleźć, lub myślą że uroiłem sobie coś... - Czyrak napił się - skurczybyk ma może metr długości i wygląda jak przerośnięta jaszczurka. Gdybyś zarżnął to ścierwo, taki weteran jak ja może zdołałby ci to jakoś wynagrodzić...?

Hekate

- Metrowe, z ogonem, przeszkadza. - Hekate przeciąga się, i obraca dookoła głową rozprostowując kości - Zrobi się, ale zazwyczaj nie rzuca się ludzi na ziemię na wstępie do zlecenia im pozbycia się problemów z życiowej drogi.
Hekate wstaje i gestem przyzywa do siebie Divę.
- Idziemy?