Obrzeża Miasta

Kiluu

-Wojny religijne, powiadasz? Ale co nas to właściwie obchodzi? Wojna to nowe zlecenia. Zlecenia to pieniądze. Nie wiem jak pan, Baronie, ale mnie wojna odpowiada. Przynajmniej byłoby...ciekawie. Widzę, że jest pan silny. Więc... może jednak przysięgniemy? Zobaczymy co możemy zyskać.
Spojrzał na nowych towarzyszy.
-Co Wy na to... Klonusie, panie ziemniaku?

Klonus

Klonus tępo spojrzał na swój flet.
- Na mnie zrobił wrażenie. Naucz mnie tego, a wejdę w tę misję.

Zonos

Ser:
- Nie jest? No trudno... Od początku o tym wiedziałam.
- Wiedziałaś?
- Tak, niestety nasz związek nie może opierać się na kłamstwie.
- Ale, Kunegundo...
- Żadnych ale.
Serindrackowi nie chciało się słuchać tej głupiej rozmowy. Po chwili jednak lis i kura pogodziły się.
- Jak nauczyłam się magii powietrza? Nauczyłam się u pewnego survival koguta, który chodził po lesie i jadł to co znajdzie... Co całkowicie nie pasowało do drobiu... Przecież drób najczęściej je wykwintne posiłki. No więc zna, a raczej znał on wszystkie szkoły magii i potrafi władać każdą bronią perfekcyjnie. Jednak gdy starość go dopadła nie był wstanie uciec przed wygłodniałym farmerem, który ugotował z niego rosół. Rosół z niego był wyśmienity nie wiadomo z jakiego powodu. Ale ten rosół na jego cześć nazwano "Rosołem czterech żywiołów".
Kura odwołała tornado.

Serindrack

- Ach... Kto by pomyślał, że drób ma takiego powera... Znaczy się, jest tak potężny - poprawił się łowca. - Dobra. To w którą stronę do Caen? - łowca wyjął mapę.
- Jesteśmy gdzieś tutaj, a Caen jest tutaj... A może jesteśmy tutaj? W każdym razie Caen jest w tamtą stronę. Albo w tamtą. A może... - łowca rozmyślał nad tym, gdzie są.

AVquiraniel Vareneil

LL oddychał przez chwilę głęboko, po czym, nieco już uspokojony, zaczął mówić:
- Interesująca propozycja, panie Baranie. A co do ziemniaków, musi pan uważać, moja ciotka miała naprawdę najróżniejsze odmiany, w tym również szpiegujące! Pyry te, jak nazywane są w zachodnich częściach świata, mają niestety długie uszy, takie coś jak fenki, tylko że większe i bardziej roślinne, przez co bardzo łatwo je zauważyć. Jest też druga odmiana, która... Dobra, mniejsza z ziemniakami, zaczyna mnie od nich głowa boleć, to znaczy chyba od tamtego, którego jadłem... - tutaj Lienerav zrobił sobie przerwę na oddech. - Mówi pan, wojny religijne? A o kim pan mówi, jeśli można wiedzieć? Przecież chyba... Chyba nikt już tak naprawdę w bogów nie wierzy, nie? Świat idzie z duchem czasu, panie Agent. Nie spotka się już fanatyków religii. Jest pan nieco zacofany, że tak powiem. Chociaż, z drugiej strony zanosi się na niezłą zabawę... To coś jak podchody, nie? Dobra, mów pan w takim razie.

Zayl

Von Burbaun słuchał z zaciekawieniem
- Mówi Pan szpiegujące ziemniaki, tak? Muszę to sprawdzić, to byłby fenomen... Dajcie namiary na ciotkę. - w głosie barona nie było śladu kpiny- A teraz powracając: otóż są jeszcze fanatycy i religie o dużej sile przebicia. Na przykład przeciwstawne wiary w Sutra i Azotha. Toż to istna rzeź! - w głosie mówcy można było dosłyszeć oburzenie- Panie Kiluu: czy zniszczenie miast, pól uprawnych, świątyń i śmierć tysięcy to Panu na rękę? Cóż... Jak Pan uważa. A co do Pańskiej prośby Panie F'uno... Myślę, że pieśń uciszania jest blisko zasięgu Pana umiejętności. Zaklęcie nie, ale pieśń tak. Musi Pan jednak wyciągnąć się na jeszcze nieco wyższy poziom swych umiejętności i kto wie, kto wie...

Mężczyzna w niebieskim zamachał ręką i za AVq Klonusem i Kiluu pojawiła się długa kanapa, która delikatnie podcięła wszystkich trzech w sposób zmuszający ich do zajęcia miejsc. Sam wyczarował sobie fotel, usiadł i rozpoczął ożywionym głosem:
- Mamy informacje, że w strukturach niektórych religii działa grupa wywrotowych sabotażystów, chcących rozpętać wojnę. Szczególnie aktywni są wśród wyznawców Azotha, Sutra, magów Poodżaren i wojowników Demer. Są wysoce niebezpieczni. Mielibyście za zadanie rozpracować tą organizację. Mamy słaby trop zaczynający się od Kapłana Azotha imieniem Alimon, który posiada chyba jakieś informacje o tej grupie. Moglibyście korzystać ze wszystkich źródeł Agentów. Jeżeli podejmiecie się tego zadania dostaniecie namiary do Agentów, którzy mogą udzielić wam wszelkich informacji jakich sobie zażyczycie w związku ze sprawą, oraz na Alimona. Wasza nagroda, będzie zależna od waszych osiągnięć, ale zapewniam, że warto. - baron wstał wyciągając rękę - Umowa stoi?

Klonus

- Zgadzam się. Choć niechętnie wchodzę w Szybki Nurt, widzę, że Brzeg jest i tak za blisko. A zyskać można sporo. Jestem za, a wy, panowie?

Kiluu

Kiluu wiercił się niemiłosiernie. Kanapy to nie było to do czego przywykł. Nigdy nie potrafił zrozumieć, jak można siedzieć na czymś takim.
- Tak, Klonusie. Myślę, że można...spróbować. - powiedział, po czym skierował swe słowa do Barona - Tak. Śmierć jest mi na rękę. Można powiedzieć, że to w pewnym sensie moja praca. Ale... brzmi ciekawie. Wchodzę w to.

Zonos

Serindrack:
Kura popatrzyła na niezdarnego łowcę i klepnęła się skrzydłem w czoło...
- Tam idio... Znaczy Serindracku - powiedziała wskazując skrzydłem.
Kura i lis czekały aż człowiek lasu zacznie iść. Kura zobaczyła na ziemi jakieś ziarna, które zaczęła wydziobywać.
- Zgłodniałam nieco - powiedziała.
- Smacznego - dopowiedział lis.
- Dziękuje.
Serindrack zauważył, że niebo spochmurniało, a z zachodu nadchodziły jeszcze ciemniejsze, deszczowe chmury. Zapowiadało się na nie lada małą burzę.

AVquiraniel Vareneil

- Dobra, wchodzimy - przypieczętował umowę Lienerav, wstając z kanapy. - Powiedz pan tylko, gdzie można znaleźć tego dziada Alimona i jak, w razie czego, mamy się kontaktować z Agentami? Tylko szybko, jeśli można, bo trochę głodny jestem, a te ziemniaki tutaj są niezbyt smaczne. A, ciotka? Obawiam się, że leży w pobliżu... to znaczy, mieszka w pobliżu miejscowości Axtyrion, która leży na wysypkach po prawej strony mapy. Jeśli w ogóle żyje, w co mam nadzieję wątpić. - dokończył i przyjął postawę oczekiwania na odpowiedź ze strony Barona.

Serindrack

- No dobra. To chodźmy... - łowca odwrócił się w stronę, którą wskazała kura - Mogłabyś polecieć i powiedzieć, jak wygląda trasa przed nami?

Zonos

- ... - milczała kura. - Nawet znając magię powietrza kura nie jest w stanie latać.
Nagle z nieba spadła kropla wody na nos Serindracka... Zanosiło się na ulewę.
Niebo przysłoniły ciemne, burzliwe chmury... Deszcz zaczął padać i z każdą chwilą przybierał na sile. Piaszczysta droga zaczęła zamieniać się w błotnistą.

Serindrack

- Kura... Ee... Znaczy Kunegunda... Przecież wiem, że jest odpowiednie zaklęcie. A ty, jeśli rzeczywiście jesteś mistrzynią... No, chyba że kłamałaś. - prowokował łowca.

Zonos

- Każesz damie iść na przód i kazać jej narażać się?! Jest takie zaklęcie i jestem je w stanie wykonać ale to chyba Ty jesteś mężczyzną... No chyba, że nie jesteś. Albo jak sobie chcesz...
Kunegunda machnęła skrzydłami, a powietrze uniosło Serindracka tuż nad drogę. Droga wyglądała na prostą oprócz jednego skrętu w prawo, ale potem trasa wraca do pierwotnej prościzny, w oddali było widać Caen. Nie cały dzień drogi stąd.
Wiatr pod Serindrackiem przestał wiać... Łowca upadł na brzuch.
-3 hp
Stan specjalny:
Ból w krzyżu
- I jak przyjrzałeś się? - spytała ironicznie Kunegunda.
Spadając Serindrack przy okazji wpadł kroczem w małą kałużę.
Stan specjalny:
Mokre gacie

Lis zarechotał po cichu... Jednak gdy skapnął się, że Serindrack to usłyszał natychmiast przestał.

Serindrack

- Kurtyzana jego matka... - zaklął Serindrack, po czym szybko wysuszył gacie zaklęciem takim, jak poprzednio. Ewentualnie próbował kilkakrotnie - Jak dojdziemy, zrobię z ciebie rosół. No dobra... Chodźmy. - I poszedł wściekły.

Zonos

Czar nie zadziałał, Serindrack musiał powtórzyć czar żeby się udał. Wszyscy ruszyli, przodem łowca, a za nim lis z kurą.
-6 many za poprzedni i ten czar.
Kura nie odpowiedziała na obelgę, najwidoczniej zaczęła ignorować Serindracka.
Po kilkunastu minutach spokojnego marszu Serindrack zauważył nadchodzącego mężczyznę wyposażonego w jeden długi miecz, średnią, drewnianą tarczę ze szpikulcem po środku, zbroję skórzaną oraz skórzaną czapkę. Był oddalony od łowcy jakieś sto metrów i zbliżał się. W prawej dłoni dzierżył miecz ostrzem ku ziemi, w lewej zaś tarczę. Szedł spokojnym krokiem w stronę łowcy.
- On jest z farmy!- krzyknęła kura.
W tym momencie wojownik przyśpieszył kroku.

Zayl

Baron kiwnął głową
- Zobaczymy, czy jeszcze dycha. A co do waszych pytań... Zadajcie je osobie pod tym adresem - Agnet podał karteczkę Klonusowi - Ta osoba będzie, od tej pory, waszym łącznikiem. Życzę miłego dnia - po czym machnął ręką, a kanapa zniknęła razem z fotelem i baronem, pozostawiając małe smugi błękitnego dymu.

Kiluu

Kiluu poczuł, że kanapa znika i skoczył na nogi. Spojrzał w miejsce, gdzie przed chwilą stał baron. 'Co to do cholery za dziwny człowiek?' - pomyślał.
Odwrócił się w stronę towarzyszy.
- Panowie...czy moglibyśmy przed pójściem do tamtego gościa odwiedzić miasto? Mam tam parę...spraw do załatwienia na targowisku? Idziecie ze mną czy mam udać się tam sam?

Klonus

Klonus upadł wprost w ziemniaki. Przeczytał to, co było napisane na kartce i podał ją Kiluu'owi. Cokolwiek by tam nie pisało (a miło byłoby wiedzieć, co tam było napisane) zgadza się z Kiluu.
- Chodźmy do miasta - mówi.

AVquiraniel Vareneil

- Tak, miasto byłoby całkiem rozsądnym celem naszej podróży, biorąc pod uwagę marną ilość pożywienia, spoczywającą w moim żołądku. - powiedział Lie, zaglądając Kiluu przez ramię i czytając zawartość kartki. Następnie raźnym krokiem, uważając, by nie potknąć się o te wielce podstępne ziemniaki, ruszył w stronę Draknor.