Etap 1 Sesji : Ruiny - Pozostałości Wieży Magów

Demogorgon Biały

Odłożył księgę na miejsce i ruszył powoli w kierunku, z którego dochodziły dźwięki.

Drago

Przy wielkim stole otoczonym przynajmniej setką świec siedzi... skrybacz. Zgarbiony pod ciężarem wieków, z króciutkim piórkiem i ogromnym kałamarzem. Świece oświetliły jego twarz. To była kobieta. Kobieta niewątpliwie piękna, lecz jej zmęczone spojrzenie sprawiało wrażenie iż jest staruszką. Kolejne przekleństwo. Kolejna kulka zgniecionego papieru wylądowała na gigantycznym stosie zgniecionego papieru za kobietą...

Deithe

Deithe spojrzał na kobietę stając obok towarzyszy. Zawsze interesował się skrybaniem...
- Kim jesteś i co spisujesz, o Dostojna? - Spytał uprzejmie.

Drago

Kobieta najwyraźniej nie usłyszała i skrobie dalej...

Fist

- Ekm... - przerwał jej Fist - szukam wszystkiego co ma Pani na temat Nienazwanych, trzech smokach, przepowiedniach, mocy umyslu i....cos tam jeszcze bylo ale niepamietam teraz - uśmiechnął się

Drago

Kobieta wciąż nie wygląda na zainteresowaną. Dopiero gdy sięga piórem do kałamarza zauważa stojących dookoła niej podróżników. Z przewielkim zdumieniem wpatruje się w każdego z osobna, po czym po chwili zastanowienia wyjmuje zatyczki z uszu.
- Przepraszam, nie mogę się skupić przy tych ciągłych szmerach... czego tu szukacie? - Gdy nieco przesunęła dłoń, Leanna zauważyła pergamin z wypisanymi dziwnymi symbolami... symbolami które nie kojarzą się zbyt dobrze...

Demogorgon Biały

Postanawia poczekać, aż kto inny przemówi. Tymczasem spogląda na niedokończony pergamin i próbuje sobie przypomnieć skąd zna tego typu runy.

Leanna

Leanna starała się dyskretnie przyjrzeć owym symbolom, tak, by skryba(czka?) tego nie zauważyła. Przysunęła się trochę bliżej do stołu.
- To olbrzymia biblioteka... sama się nią zajmujesz, pani? - zapytała, siląc się na uprzejmy ton.

Drago

- Ja? Piszę moja droga. To biblioteka nieskończoności. Zawiera opis każdego zdarzenia od początku powstania wszechświata... a to uwierzcie mi, bardzo długo... a do mnie za pomocą magii, nie pytajcie jakiej, dochodzą wiadomości o każdym zdarzeniu które dzieje się na świecie. To co widzicie to pierwszy poziom bibliotek nieskończenie wielkiej. Możecie tu znaleźć informacje o wszystkim, pod warunkiem że znajdziecie bibliotekarza. A ja wracam do sytuacji ludzi gór na godzinę 14.23 czasu południowego...

Leanna

- Dziękuje, pani. - skinęła głową i odwróciła się do męskiej części ekipy. Odezwała się przyciszonym głosem - Lepiej jej teraz już nie przeszkadzać. Kobiety, którym się coś ciągle przerywa potrafią być bardzo nieprzyjemne. Znam z autopsji. - ruszyła pomiędzy półkami, by odnaleźć wspomnianego bibliotekarza.

Demogorgon Biały

Pozostawiwszy kobietę w spokoju. Zastanawia się jednak czy mądrze jest zagłębiać się w bibliotekę bez przygotowania. Jeszcze w akademii czytał o teorii L-przestrzeni i patrząc na te niezmierzone rzędy półek zaczynał w nią wierzyć. Postanowił na wszelki wypadek wyczarować kulkę czerwonego światła i przywiesić ją wysoko nad półkami żeby wskazywała wyjście.

Drago

Leana odnajduje wysoki drogowskaz. Ryciny na nim dość prosto odczytać:

W lewo wzdłuż półek przejdź ∞ kroków a spodkasz przeszłość.
Idź na przód ∞ mil, potem skręć w prawo by osiągnąć wieczność.
Spójrz w prawo by odnaleźć bibliotekarza.

Demogorgon Biały

Demogorgon spogląda w prawo bo przecierz mieli szukać bibliotekarza.

Fist

Fist stojąc w miejcu nasluchuje chwile. po czym idzie przed siebie niezauwazając znaku.

Deithe

Deithe łapie ślepca za ramię.
- Do wieczności daleko - mówi. - Tam...
Wskazuje mu prawą stronę, zdając sobie sprawę, że ten pewnie słyszy jak jego ręka przecina powietrze, ale na wszelki wypadek odwraca go we właściwą stronę i sam idzie w prawo.

Drago

Demogorgon spojrzał w prawo. Jego wzrok skierował się najpierw dość wysoko... potem niżej i niżej... aż wreszcie natrafił na maleński przedmiot leżący na ziemi...

Demogorgon Biały

Demogorgon schylił się by dokładniej obejrzeć ów przedmiot. Cóż... Na bibliotekarza to w każdym razie nie wyglądało.

Drago

Demogorgon ujrzał w przedmiocie swe odbicie. To maleńkie lusterko. W tle jego postaci, widział setki innych luster połączonych ze sobą krańcem widoczności...

Lustra prowadziły wzrok przez całą Nieskończoną Bibliotekę. Przez Wieczność. Wymiary. Czas. Przez dobro i zło. Jego ciało omotane zostało magią starożytnych druidów, siłą wielkich Smoków, wiedzą przeszłości i władzą niebios. Przez kilka chwil wiedział i widział wszystko. Posiadał nieskończenie w sobie wiele informacji. Zrozumiał. Zrozumiał wszystko. Był bibliotekarzem. Miał władzę. Miał w rękach wszystko. Wszechświat był dla niego drobiną. Na lustrze powoli powstawały pęknięcia, drobne pęcherzyki... szkiełko, nawet oplątane potężną magią nie znosiły ogromu i ciężaru wszystkiego czego doświadczył dotychczas wszechświat. To co było początkiem i końcem. Końcem wszystkiego...

Lustra pękły. Wszystkie w tej samej chwili. Wybuch nieskończenie wielu luster wrzynał się w mózg nie czyniąc żadnej szkody. Lecz organizm człowieka jak zwykle nie wytrzymał. Uległ, zostawiając w sobie maleńką, wręcz atomową drobinę informacji, zadziorek... reszta odeszła... i nie powróci.

Demogorgon otrzymuje dar: Wieszczenie oraz 50 PD. Mldleje jednak.
Reszta drużyny otrzymuje po 40 PD za odnalezienie Wiecznego Bibliotekarza.

Demogorgon Biały

"Auć"- wykrztusił nim zemdlał. Smile

Fist

Fist niezwracając na inny uwagi "wpatrywał się" w wieczność, by po chwili zacząć iść w tamtą strone. zaczął się oddalać od pozostałych.