Etap 1 Sesji : Ruiny - Obrzeża Miasta

Demogorgon Biały

Kaleb podnosi kobietę bez problemów. Okazuje się znacznie lżejsza niż na to wygląda. Pozostaje jednak nadal nieprzytomna.

Kaleb

Westchnął myśląc, że musi ją nieść niezły kawał drogi. No ale wyruszył idąc szybkim, jak na osobę niosącą drugą, krokiem.

Demogorgon Biały

Kaleb bez żadnych przygód donosi kobietę spowrotem do jej domu. Nadal pozostaje jednak nieprzytomna. Mężczyzna pilnujący domu gdy tylko ich zobaczył zaczął biec na złamanie karku - "Kochanie! Co ci jest?"- Po chwili zauważył, że jego żona żyje i odetchnął z ulgą.-"Panie, jestem ci winny dozgonną wdzięczność. Nikt z mojej rodziny nie powie już o tobie złego słowa."
Kaleb otrzymuje 40PD za uratowanie kobiety i odniesienie do rodziny.

Kaleb

"Oddał" kobietę mężczyźnie i przysiadł na kamieniu wyczerpany.
- Mogę odzyskać mój naszyjnik? No i miałeś iść sprzedać te towary... - rzekł - A tak wogóle, to jak Ci na imię?

Kain O'Duren

-Łancuch jakj miło...-próbuje zabrac ten łańcuch.

Demogorgon Biały

Kain ciągnie, ale łańcuch jest solidnie przytwierdzony do ściany. Przy okazji odkrywa stalową obręcz na końcu łańcucha.

Kain O'Duren

Przełknął głośno śline.
Wziął miecz i próbuje odciąć łańcuch.

Demogorgon Biały

Kain równie dobrze mógłby próbować przeciąć łańcuch patykiem. Jednak uderzenia metelu o metal wzbijają iskry, które odrobinę rozświetlają ciemne pomieszczenie. Wojownik spostrzega przez te chwile, że w ścianie tuż obok niego faktycznie tkwi niezapalona pochodnia. Dodatkowo zauważa kątem oka jakiś ruch po swojej lewej stronie.

Kain O'Duren

Szybko odwrucił sie w strone ruchu.
-Kto tam? - powiedział przygotowując sie do ciosu mieczem.

Demogorgon Biały

Z ciemności nikt nie odpowiada chociarz słychać, że coś porusza się po pomieszczeniu. Kain nic więcej nie jest w stanie powiedzieć ponieważ jest na to zbyt ciemno.

----------------------------------------------------------------------------------------
-Proszę panie. Oto twój naszyjnik. Na imię mi Wotar i jestem ci winien życie za to co zrobiłeś. Czy nadal jesteś pewien, że będziesz strzegł mojej rodziny kiedy pójdę z towarami na targ?

Sorka Kaleb, że dopiero teraz, ale dzisiaj miałem tyle osób do obsłużenia że trochę się zamotałem Razz

- Demo

Kaleb

Założył znów snój naszyjnik na szyję i rzekł:
- Tak... - odpowiedział krótko i do rzeczy, gdyż nie miał siły na rozmowę - Ale się pośpiesz...

EDIT:

Niech będzie, że Ci wybaczam Very Happy

Demogorgon Biały

"Hmmm.... Dobrze. Pobiegnę na targ i postaram się wrócić jak najszybciej. Liczę na ciebie panie."- Jak powiedział tak zrobił i już po chwili zniknął z worem towarów na plecach. Jakoś nikt nie zwrócił uwagi, że żona Wotara cały czas była nieprzytomna.

Kaleb

- Hej! - krzyknął do rodziny mężczyzny - może zajelibyście się tą kobietą?

Kain O'Duren

Wziołem pochodnie i próbuję za pomocą uderzania mieczem o łańcuch rozkrzesać ogień (iskry).

Demogorgon Biały

Wreszcie dziadek odezwał się: - "Panie... My byśmy jej bardzo chętnie pomogli, ale my się nie znamy. To chyba zwykłe uderzenie. Nic jej nie będzie."
Kaleb nie zdążył odpowiedzieć ponieważ usłyszał nagle trzask łamanej gałązki.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Kainowi udaje się bez większych problemów podpalić suchą jak pieprz pochodnię. W jej świetle może wreszcie lepiej obejrzeć miejsce w którym się znalazł. Okazuje się, że to stara piwnica jakiegoś domu - nic nadzwyczajnego. W ścienie po drugiej stronie pomieszczenia znajdowały się solidne, drewniane drzwi. Były tu co prawda łańcuchy w ścianie jednak piwniczka nie wyglądała jak sala tortur. Wyglądało na to, że używano jej raczej jako kary dla dzieci lub do przechowywania stukniętego dziadka. Jednak najważniejszą rzeczą która zwróciła uwagę Kaina były wpatrzone w niego ślepia trzech wielkich szczurów. Każdy z nich był wielkości kota i stały na drodze do drzwi.

Kaleb

Odwrócił się natychmiast w stronę, z której usłyszał szelest.

Demogorgon Biały

Z pomiędzy drzew wyszła cokolwiek dziwna postać. Był to mężczyzna ubrany w białą szatę z kapturem. Długa, siwa broda opadała mu na pierś. Idąc podpierał się kosturem z ciemnego drewna. Gdy zauważył Kaleba zatrzymał się, podmiósł ręce i przemówił- "Spokojnie, jestem tylko zwykłym wędrowcem. Nie rób mi Panie krzywdy"

Kaleb

Trzymając rękę na kiju, którego jednak nie wyciągał, przyglądał się postaci.

Kain O'Duren

- Ups...- powiedział wyciągając drugi miasz. Podbiegł do najbliższego szczura i próbuje walnąć go w kark.

Demogorgon Biały

Dziwny starzec zdał sobie sprawę, że nie został napadnięty, a Kaleb nie dość że jest sam to uzbrojony jedynie w kij. Rozluźnił się wyraźnie i powiedział -"No i co się gapisz wieśniaku? Wędrownego uzdrowiciela nie widziałeś?"- Uprzejmość nie była najwyraźniej jego najmocniejszą stroną.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Kain bez większych problemów rozcina zaskoczonego szczura niemal na pół. Jednak w tym samym czasie drugi szczur rzuca się na niego i gryzie boleśnie w nogę.
Kain traci 1HP