Etap 1 Sesji : Ruiny - Obrzeża Miasta

Kaleb

Salietti wziął dwa miecze, a Yundai jeden. Oboje wzięli też taką samą ilość tarcz.

Eroon

Wkraczam na tereny obrzeża miasta. Rozglądając sie wokół siebie "Draknor... nigdy nie myślałem że ujrzę je na własne oczy, jednakże... nie myślałem że to są już tylko takie ruiny... ciekawe jak wyglądało za czasów swojej świetlności... jak narazie miałem okazje widzieć jego potęge, tylko w książkach... mhm... odbudowywujące sie miasto byłej chwały, na pewno potrzebuje architektów... chyba szybko znajdę tu prace..." przemierzam przez zgliszcza w strone centrum miasta

Kaleb

Już po kilku krokach, Twoją uwagę przykuła duża, drewniana maszyna, którą szybko zidentyfikowałeś. była to katapulta. Obok niej stali rycerze, zapewne strażnicy miejscy, rozkładając bezsilnie ręce. Było jednak zbyt daleko, abyś zobaczył co wyrażą ich twarz.

Eroon

zauważywszy żołnierzy "mhm, może oni mi wskażą drogę..." kieruję się w ich strone, będąc blisko nich - pprzepraszam? nnie orientujecie sie, ggdzie znajduje sie urząd miasta? - zatrzymuję sie przed nimi

Kaleb

- Urząd miasta? Chyba jedynym miejscem, w którym panują jakieś prawa, jest nasza Główna Kwatera. Znajdziesz ją łatwo, kiedy tylko przejdziesz przez bramę - odpowiedział Ci najwyższy z rycerzy, który zdjął podczas mówienia hełm z głowy. Kiedy się Tobie przyjrzał, zapytał - nie mógłbys czegoś z tym zrobić? Miliśmy wykonać z tej katapulty strzał próbny, ale nie umiemy tego obsłużyć. Może Tobie się jakoś uda?
Gdy spojrzałeś na machinę z bliższej odległości, wyglądała dokładnie tak samo jak inne katapulty. Kamień włożony do wyrzutni, nie był zbytni duży. Obok koła, do którego przymocowana była masywna drewniana korba, zwisał duży kawał liny.

Eroon

przyglądając sie chwile katapulcie "mhm, co za idioci..." robiąc krok w jej strone, i przechodząc pomiędzy strażnikami - po, pozwólcie... - dokładniej przyglądam sie katapulcie drapiąc sie po podbródku - katapulta, wwydaje sie być sprawna... lline... nna, naw, obwiążcie ją wokół kołowrotka, nnastępnie mmusicie nn, nakręcić go... gdy lina będzie naprężona, mmusicie, przeciąć, pocisk wtedy wystrzeli... - przyglądając sie głazowi - jjednakże, u, uważajcie gdzie celujecie, nnie wszystcy lubią spadające kamienie zz, zz, z góry... - spoglądając chwile dziwnie przerażoną mina na ich twarze, następnie pospiesznie wychodzę z kręgu żołnierzy, i kieruję się w strone wskazanej bramy

Kaleb

Żołnierze zrobili to co kazałeś i już za chwilę głaz wystrzelił, rozwalając jakieś ruiny. Żołnierze podziękowali Ci szczerze i serdecznie.

Zdobywasz 50 PD, za "naprawę" katapulty.

Merinid Aleanrahel

Chłopak doszedł tutaj w końcu po dłuższej przechadzce... już z mniej wypełnioną sakiewką.
Rozejrzał i się wyjął mapę. Starał się zlokalizować jakiś zajazd.

Demogorgon Biały

Na mapie najbliżej znajduje się zajazd o dźwięcznej nazwie "Zakuta Pała".

Merinid Aleanrahel

"Zakuta Pała" - powiedział w myślach - "Ludzie to mają pomysły...

Ruszył w stronę zajazdu...

Demogorgon Biały

Zajazd okazał się niezbyt dużym, dwupiętrowym budynkiem. Nie był może w najlepszym stanie, ale dym sączył się z komina, więc na pewno był zamieszkały.
W przylegającej do budynku stajni Merinid zauważył trzy konie, przy czym dwa wyglądały na porządne rumaki bojowe. Jakiś może dziesięcioletni chłopak oczyszczał właśnie jeden z boksów z gnoju ładując zmieszaną z nim słomę widłami na taczki. Zaprzątnięty pracą nie zauważył nadchodzącego zabójcy.

Merinid Aleanrahel

Merinid podszedł do chłopca...
- Witaj... chłopcze. Jestem podróżnikiem... i szukam wolnego kąta. Czy znajdę go w tym zajeździe? - zapytał najmilej jak tylko potrafi... cóż nie wyszło.
Pomachał ręką przed nosem, aby odpędzić smród.

Demogorgon Biały

Chłopak przerwałna moment pracę i spojrzał na przybysza.
-"Jasne szefuniu. W tej chwili mamy tylko dwu gości to miejsce się znajdzie jeśli cię stać. Najlepiej pogadaj z moim tatkiem. Powinien być w głównej sali zajazdu."

Merinid Aleanrahel

- Dzięki - wyszeptał i podszedł do drzwi.
Otworzył je szybkim ruchem zrobił dwa kroki i rozejrzał się wkoło.

Demogorgon Biały

Wnętrze zajazdu stanowiło bardzo przyjemny widok. Sala miała trzy stoły, które w zupełności wystarczyłyby dla jednej karawany kupieckiej i być może kilku podróżnych.
Wnętrze jest czyste, a nad paleniskiem na środku pomieszczenia opiekało się jakieś mięsko. Trudno było powiedzieć co to, ale pachniało rewelacyjnie.
W zajeździe było tylko dwu gości, którzy z zainteresowaniem przyglądali się nowo przybyłemu. Na stole mieli tylko gąsiorek z winem najwyraźniej czekając aż mięso będzie gotowe do jedzenia.
Stanowili dość dziwny chociaż klasyczny duet.
Ten który siedział bliżej Merinida był wysoki i barczysty. Miał rude włosy, a kanciasty podbródek wyraźnie wskazywał na Człowieka Gór.
Drugiego możnaby natomiast spokojnie nazwać krasnalem. Nawet gdyby wstał z ławy prawdopodobnie sięgałby łotrzykowi trochę powyżej pasa. Ciemne włosy i śniada skóra wskazywałyby na Korsarza z pochodzenia, ale po raczej wątłej budowie można było wywnioskować że wychował się w którymś z większych miast.
Obok nich leżały oparte o ławę solidny młot bojowy oraz lutnia co wiele mówiło o dwójce podróżników.
Za ladą nie było w tej chwili nikogo, ale zza drzwi do kuchni dochodził cudowny zapach gotowanej zupy.

Merinid Aleanrahel

"Ciekawe" - pomyślał...
Patrzył jeszcze chwilę ma mężczyzn... by w końcu podejść do lady.
Oparł się o nią i czekał... aż ktoś się pojawi.

Demogorgon Biały

Po dobrych kilku minutach czekania zza drzwi wyłania się chudy i lekko łysiejący jegomość. W rękach niesie dwie drewniane miski z parującą zupą jarzynową. Na widok Merinida zatrzymuje się:
-"Och! Witaj drogi kliencie. Długo już tu szanowny pan czeka? Trzeba było krzyknąć zaraz bym przybiegł z kuchni. Żona mi się rozchorowała i muszęchwilowo sam wszystkiego pilnować. Za momencik do pana podejdę" - Zaniósł zupę dwu podróżnikom i wrócił do Merinida wycierając ręce w fartuch.
-"Już jestem. Czym mogę panu służyć?"

Merinid Aleanrahel

- Co do poprzedniego pytania... trochę trzeba było czekać - powiedział kpiąco - mam nadzieję, że nie na marne... Czy można tu wykupić pokój?
Chłopak spróbował zajrzeć za ladę.

Demogorgon Biały

-"Przykro mi, ale w tej chwili pracujemy tylko ja i mój syn, bo jak mówiłem moja żonka się rozchorowała i nie ma kto zająć się kuchnią... Dość jednak tych tłumaczeń. Biorę 20 sztuk złota za dzień niezależnie czy siedzi pan w pokoju czy tylko trzyma tam swój bagaż. Jeżeli się pan nie zjawia trzymam pana bagaże przez tydzień po czym je sprzedaję. Zapłata z góry, a za dodatkowe 10 monet dodaję solidny dwudaniowy obiad. Jeżeli ma pan konia to jeszcze 10 monet za miejsce w stajni i owies. Czy o czymś jeszcze zapomniałem?"
-Merinid za ladą nie znalazł właściwie nic interesującego. Stało tam kilka podręcznych butelek i oprócz tego leżała niemal metrowa pała zakuta w stal z wystającymi ćwiekami. Oberżysta podchwycił spojrzenie Merinida i powiedział:
-"Ach tak... Nie życzę sobię żadnych bijatyk ani pijaństwa. Inaczej Zakuta Pała znajdzie zastosowanie." - Mowiąc ostatnie zdanie wskazał na broń leżącą za ladą.

Merinid Aleanrahel

Merinid uśmiechnął się mimowolnie...
- Z bagażem nie ma problemu... jak pan widzi - powiedział chrapliwie - Konia, czy innego wierzchowca również nie posiadam. Z obiadu zrezygnuję.
Chłopak wyjął monety i starannie policzył.
- Wezmę jeden pokój... ile za solidny posiłek?