Etap 1 Sesji : Ruiny - Kwatera Główna Królewskich Rycerzy

Isildur Wielki

-Albo mam inny pomysł, ja go zagadam a ty go uderzysz swoim super kijem w główke, tak aby stracił przytomność, w tedy bez problemu wejdziemy do spichlerza i wyniesiemy co trzeba, ok? - powiedział szeptem Isildur do Kaleba.

Kaleb

- No dobra, spróbujmy...

Isildur Wielki

-Isildur zbliża się powoli do strażnika, gdy ten skończy podlewać drzewko mówi:
- Witaj jaśnie panie! Mam pewien problem, czy mógłbyś mi pomóc?- zapytał.

Kaleb

Kaleb stara się zajść strażnika od tyłu w ten sposób, aby móc się zbliżyć na odległość uderzenia kijem, pozostając niezauważonym.

Drago

Strażnik jest najwyraźniej mocno napompowany, gdyż nie ma zamiaru kończyć... gdzie on te całe litry trzyma...

Kalebowi udaje się podejść będąc niezauważonym...

Kaleb

Kaleb rozgląda się, czy na pewno jest bezpiecznie, a jeżeli tak, to stara się powalić strażnika, jednym ciosem w szyję, tak, żeby nie umarł, ale przytomność stracił, tak jak ochroniarze robią.

Drago

Kaleb machnął się!

Strażnik zapina rozporek...

Kaleb

Staram się przyśpieszyć moje działanie, jednocześnie dbając o jak największą jego efektywność.

Isildur Wielki

Isildur próbuje uczynić podobną sztuczkę do tej, którą robi Kaleb.

Kaleb

MG
Strażnicy przyprowadzili Ar'a, przed obliczę Kapitana.
- Masz coś na swoją obronę? - zapytał Kapitan szybko i krótko.

Ar-Pharazon Złoty

Nie, tamten trzyma mój topór.

Kaleb

- Rzucasz się z toporem na Bogu ducha winnych ludzi! Masz cokolwiek, aby usprawiedliwić te czyny?! Jeżeli nie, to staniesz przed sądem! Więc jeśli chcesz żyć, to odpowiedz jak człowiek! - krzyczał na Ciebie Kapitan Straży. Był wyrazie zdenerwowany.

Ar-Pharazon Złoty

Po pierwsze to prosze się uspokoić, po drugie to ten sprzedawca tak czy siak zginie i nic mnie nie powstrzyma od tego nawet śmierć czy więzienie. Po trzecie jakby wasze wojsko pilnowało miasta lepiej, to nie miałbym powodu zabić drania, ale skoro wy wpadacie tylko na targowisko lub na budowę i tylko utrudniacie ludziom życie, to nic dziwnego, że ludzie się potem tłuką.

Kaleb

- Co Ty sobie wyobrażasz!?! Robimy co możemy, żeby zapewnić temu miastu bezpieczeństwo!! Gdyby nie my, to byście się wszyscy pozabijali!! Nie możemy być przaecież wszędzie!! - krzyczał wstając ze swojego siedzenia.

Ar-Pharazon Złoty

Powiem wam, że odkąd tu przybyliście, to ja nie zauważyłem, żadnej poprawy bezpieczeństwa miasta. Kaln płonących gliździorów napada na zwykłych ludzi w Uliczkach, ale wojsko robi co może, ta jasne. Gratulacje za wszystko czego dokonaliście. Miasto w gruzach a wy sobie chodzicie po nim i pożądnych ludzi łapiecie.

Kaleb

- Wypuścic go... - odpowiedział cicho, siadając Kapitan straży, zasłonięty już teraz przez papiery. Strażnicy dziwym zwrokiem popatrzyli na siebie, ale za chwilę wypuścili Ar'a i oddali topór.

Ar zdobywa 80 PD, za przekonanie Kapitana Straży do swoich poglądów i wydostanie się z "niewoli".

Ar-Pharazon Złoty

Wstaje, spoglądam na kapitana i mówie: "Mam dla Ciebie propozycję. Zamknij w areszcie tego złodzieja desek, nie zabiję go, ale zabiorę deski, które ukradł z placu budowy. Gdy dokończę budowę wtedy pomogę wam z Płonącymi Wężami, wkońcu trzeba odbudować to miasto!"

Kaleb

- Wybacz, ale jak narazie nie mam żadnych dowodów, że on jest złodziejem. Jeżeli zdobędziesz mi dowód, lub świadków to nie ma problemu.

Ar-Pharazon Złoty

"W takim razie nie było propozycji. Tylko niech twoi strażnicy mnie nie powstrzymują."

Idę w stroną targowiska

Kaleb

- Nawet o tym nie myśl! Nie mogę nic mu zrobić, dopóki nie zdobędę dowodów! I Ciebie też będę musiał powstrzymać! - krzyczał za Tobą Kapitan.