Targowisko

Kerende

Spokojnie stanal nad glosnym placem. Spogladal w na kupcow przekrzykujacych sie przechwalajac swoje towary. Rozejrzal sie za kims kto chcialby kupic blyskotke, ktora mial ze soba. Ruszyl smialo do przodu bacznie sie rozgladajac, ale uwazajac na osobniki, ktore upadly wystarczajaco nisko, aby zagladac do sakiewek niewinnych obywateli.
-Jak to szlachetnie brzmi...- pomyslal Kerende. Lekki usmieszek pojawil sie na jego twarzy.

Kenji

SESJA KERENDE

Promienie słońca odbijały się od srebrnych talerzy rzucając nikły blask na twarz łowcy. Słońce świeciło niemiłosiernie, przynajmniej teraz. W każdej chwili przechadzające się bokiem czarne chmury mogły zaatakować miasto, zakryć jego oblicze i zatopić wszystkich w miliardach kropel wody.

Nie da się też ukryć, że była to jedna z wielu rzeczy, których teraz miasto pragnęło najbardziej.

Stoisk z medalionami i pierścieniami Kerende spostrzegł kilka, jednak świadom był, że pod płachtami może być ukryte jeszcze coś, co mogłoby go zaciekawić.

Kerende

Lekko przymruzyl oczy kiedy promienie slonca dotarly do jego twarzy. Spojrzal na Jedno ze stoisk z blyskotkami. Szybko potrzedl i rozejrzal sie szukajac jakichs ciekawych rzeczy. Staral sie dostrzec sprzedawce. Jesli taki sie znajdzie to mowi.
-Witam. Chcialbym sprzedac ta o to blyskotke. Na ile by ja pan wycenil?- wyciagna z sakiewki kamien i pokazal sprzedawcy.

Kenji

SESJA KERENDE

Ker zlokalizował cel. Misja: dotrzeć do celu.

Można by powiedzieć prawie syzyfowa praca. Ludzie tłoczyli się na rynku. Jedni szukali fali świeżego powietrza, cienia. Cała reszta szukała wody. Ten surowiec obecnie schodził jak świeże bułeczki. Z reszta one też schodziły szybciej niż zazwyczaj. Temperatura była zdecydowanie za duża.

W końcu łowca dotarł do niewielkiego kramu, w którym rosły mężczyzna handlował biżuterią. Od zwykłego, byle jakiego kamyczka w miedzi, aż po złote obrączki z brylantami, chociaż one były w ilości ograniczonej.

- Hmmmm... nie mam pojęcia... hymmm... - sprzedawca wziął do ręki małe, dziwne urządzenie, które miało prawdopodobnie za zadanie powiększyć kamyk. Po chwili podniósł głowę i rzucił krótkie.
- 220 groszy, nie mniej, nie więcej.

Kerende

-Slucham?- wykrzyknal wrecz Kerende z oburzeniem w glosie.- Czy panstwo to slyszeli?!- krzyknal do zgromadzonych ludzi.- 220 groszy za taka piekna rzecz, ktora na pewno u innych bylaby wiecej warta! Niepojeta rzecz! A moze jeszcze kupi pan to za 220 groszy, a sprzeda za zlotnikow piec? Nie, nie... Ja mam znajomosci! Ja moge sprawic, ze ten caly straganik sie rozpadnie.- ostatnie zdania mowi juz do samego sprzedawcy.- Wiec co. 20 srebrnikow. Ni mniej, ni wiecej.

Kenji

SESJA KERENDE

- Myślisz, że znalazłeś frajera, tak? Ha! Boje się, całymi portkami trzęsę!
Sprzedawca pokazał Kerowi mały mieszek, którego zawartość rozsypał po swoim ręku. Diamenty go oślepiły na chwilkę.
- Nie potrzebuje Twojego kamyczka - albo 220 groszy, albo zmiataj stąd.
Sprzedawca nie zdawał się ugiąć ani o milimetr.

Kerende

-Wie Pan co...- powiedzial juz obojetnie. W koncu kazdy pieniadz byl mu teraz potrzebny.- Falszywkami to se pan swiec przed frajerami. Jak tak sporjrze to wezme te 220 groszy, bo szkoda mi pana pieniedzy pozbawiac.- dal kamyczek sprzedawcy.- 220 groszy prosze.

Kostyr

Barbarzyńca odwrócił się w skazanym przez sprzedawce kierunku i ruszył przed siebie. kiedy dotarł do drzwi gospody otworzy je powoli zajrzał do środka. Rozglądnął się, szukał wolnego miejsca jeśli takowe znalazł udał się tam po czym usiadł i zaczął się rozglądać po karczmie.

Kenji

SESJA KERENDE

- Słusznie, dzieciaku...
Sprzedawca wyciągnął rękę i dokonał zamiany. Mieszek zabrzęczał znajdującymi się w środku monetami.

SESJA KOSTYRA

Barbarzyńca podszedł do budowli. Nic mu w tym nie miało zamiaru przeszkodzić, tylko jakiś bezpański pies przebiegł mu drogę.
Drzwi z cichym skrzypieniem otworzyły się i zatrzasnęły, po tym jak Istcherius zniknął we wnętrzu.
W środku było zdecydowanie czysto. Sprzątaczki naprzemiennie z kelnerkami krzątały się od stolika do stolika. Wojownik dostrzegł wolne miejsce przy stoliku i zaraz na nim usiadł.
- Mogę w czymś pomóc? - po jakimś czasie zapytała się kelnerka.

Kostyr

-Szukam pracy, znasz kogoś kto mógłby mi zaoferować uczciwą pracę za uczciwą cenę? Po za tym co macie tutaj do jedzenia i picia- Istcherius zaczął się rozglądać po karczmie, może ktoś ciekawy się w niej znajdował.

Kerende

-Dziekuje.- powiedzial lekko zdenerwowany. Szybkim krokiem ruszyl ku karczmie. Kiedy tam dojdzie zajmuje pierwsze wolne miejsce i prosi o jakis dobry trunek, ale nie mocny.

Kenji

SESJA KOSTYRA

- Ja raczej nic nie wiem... znaczy nie wiem co do pracy. Może oberżysta będzie miał jakieś informacje. A co do jedzenia, to mamy prawie wszystko. Tylko proszę zapytać...
Kobieta odpowiedziała cienkim, ale jakże uroczym głosem. Wytarła ręce w biały fartuch i z kieszonki wyjęła mały notatnik i coś do pisania.
- Więc? Coś podać?

SESJA KERENDE
Łowca odszedł od straganu w poszukiwaniu jakiejś karczmy. Pierwsze, co rzuciło mu się w oczy to wielki napis "Gospoda Droghtama" nad pewnymi drzwiami.
Otworzył drzwi i wszedł do środka, znalezienie miejsca nie było większym problemem. Mała karczmarka szybko wróciła z wielkim kuflem piwa.
- Trzy grosze. - powiedziała.

Kerende

Rzucil drobne na stol. Wypil powoli troche piwa. Tego mu brakowalo. Rozejrzal sie po karczmie. Ostatnimi czasy nic sie nie dzialo. Moze to i dobrze... Wczesniej narzekal na za duzo akcji jednak teraz bylo az nudno. Chcial cos robic, ale nie tak strasznie trudnego. Moze zatrudni sie jako jakis zabojco potworow.
-Kerende, Wielki Lowca...- zasmial sie po cichu.- Kerende, Wielki Lowca... Niedlugo jeszcze bede siebie widziec na bilbordach... Co oni daja do tego piwa?- odstawil kufel na chwile. Jednak jakas robota, by sie przydala.

Kenji · Wysłany: Nie 22:11, 08 Mar 2009 Temat postu:

Kerende nikogo ciekawego wokół siebie raczej nie dostrzega. Tylko kilku klientów, którzy już się zdążyli upić, kilka karczmarek, które nosiły kolejne galony piwa... nudno to wyglądało. Jeśli miało się coś zacząć dziać, to byłoby to wylanie piwa, albo bijatyka.

Kerende · Wysłany: Pon 15:54, 09 Mar 2009 Temat postu:

[To zaraz sam zacznę z nudów Razz

]

Spojrzał znudzonym wzrokiem na zgromadzonych. Uczucie nudy i pewnej irytacji z nią związaną towarzyszyło mu już od dłuższego czasu. A może tak jest lepiej? Jednak ta wewnętrzna chęć poznawania tego co nieznane i obce dawała mu się we znaki.
-Muszę znaleźć jakąś pracę...- pomyślał. Szybko dokończył piwo i wyszedł z karczmy. Nie wiedział gdzie ma iść, po co, ani w jakim celu. Chociaż nie... Cel znał. Zgładzić te towarzyszące mu nastroje. Jednak nie wiedział gdzie. Kiedyś słyszał o miejscu, w którym mógłby dostać dobrze płatną pracę. Skierował się w kierunku Kwatery Głównej Królewskiej Rycerzy. Tam może być dobra robota. I nie będzie się nudził.

Jerry

...Po dojściu do targowsika rozgląda się i szuka jakiegoś MhHhHocZnEgo StoIsKa z mapami. Groth szuka, szuka puki nie znajdzie.

(Sorry że tak krótko ale co mam pisać xd ?)

Zayl

Groth łaził trochę po targowisku, aż wreszcie zobaczył porządnie wyglądający drewniany stragan z napisem "Kartograf, Mapy, Atlasy, Globusy". Towaru było niewiele, przynajmniej na wierzchu. Stały tam dwa globusy, stosik map, kilka grubych książek, zestawy do rysowania i czytania map, kompasy i inne tego typu pierdoły. Sprzedawca, siedzący za ladą, spojrzał na barbarzyńcę jednym okiem, po czym wstał ze swojego miejsca.
- W czym mogę służyć?

Jerry

- Witaj - Rzekł Kłaniając się lekko - Poszukuję tutaj pewnej mapy...hmmm...chodzi mi...nie wiem jak to opisać. Kojarzysz pan może, okolicę Srebrnych Gór ? Siedzi tam ponoć pewna poczwara a taki chłop jak ty tez napewno ją kojarzysz. Potrzebuję również dobrego kompasu i ewentualnie jakąś książkę na temat tych gór? Niech pan zaproponuję
,mam nadzięję, niską cęnę a pogadamy. To jak ? Spojrzał na niego wzrokiem lekko przeszywającym oczekując odpowiedzi Very Happy

.

Zayl

- Jak dokładna ma być ta mapa? Im dokładniejsza tym droższa. Zaczynają się od 75 groszy i ich ceny dochodzą do 15 srebrników. Co do książki mam jedną... Dwa srebrniki. Nie jest to wielka literatura, ale porządny atlas tych gór. Jednakże bez map, jedynie opisy. Tak więc ile Pan chce wydać na te przedmioty?
Głos mężczyzny nie wyrażał żadnych silnych emocji. Bardziej znudzenie i monotonność.

Jerry

- Najlepiej taka najlepsza mam parę klenotów w kieszonce hehe* klepie się po sakwie*... I napewno dam jakiś spory napiwek w postaci kilkinastu złociszy. Ale najpierw pokaż to wszystko na kupce. Lubie mieć wszystko uporządkowane. Jeszcze kompas do kupki by się przydał...a to za tobą to co to ? Jakiś rarytas pewnie Very Happy

? Pokaż mi no to. Powiedział z uśmiechem na twarzy. Lecz gdy tamten się odwróci bierze w łapę towar i wychodzi z targowiska :]. W razie jakiegokolwiek sprzeciwu uderza z całej siły w twarz sprzedawcy. Jeżeli ktoś (strażnik, rycerz) się dołączy wyjmuję topór i szykuję się do ataku.

Groth pokazuję sprzedawcy jakiś dży globus