Dzielnica Świątynna

Eroon

Uaktualniono dziennik zadań

Gdy Demogorgon szukał w pamięci Milo, w istocie przyszła mu na myśl jedna postać. Albo właściwie, słowa o nim wypowiedziane niegdyś przez matkę.

"Pamiętasz tego kapłana naszej wiary, który przybył parę dni temu?" Jak przez mgłę kojarzyłeś kogokolwiek jako że przewijało się mnóstwo osób, więcej pamiętasz jej słowa "Wystrzegaj się tych co mają wielką moc synu, wiedz, że Ci zawsze poszukują największych wyzwań, którym nieraz nie są w stanie sprostać..."

Było to niedługo przed tym jak twoją matkę dosięgła śmierć, nie wiedząc czemu, pamiętałeś doskonale te słowa.

Po omacku złapałeś paczkę, zawierała najprawdopodobniej sztylet, różdżkę, flet, coś z tych rzeczy, jednak była szczelnie zwinięta więc zostawiłeś pakunek w spokoju chowając go do ekwipunku.

[zyskujesz: Paczka dla Ondine]

Następnie ruszyłeś ku bramom, albo przynajmniej taki miałeś zamiar. Po drodze nie działo się nic ekscytującego. Długi korytarz wypełniony piaskowcem, gdzie nigdzie słychać było wydobywające się odgłosy kucia metalu, a nawet krzyk adeptów którzy przystępowali do święceń kapłańskich poprzez odcisk rozgrzanego do czerwoności żelaza na dłoni.

Spojrzałeś odruchowo i na swoją dłoń. I nim się zorientowałeś znajdowałeś się tuż przy głównych kamiennych wrotach.

- Zatem opuszczasz nas Demogorgonie - Usłyszałeś za sobą głos, jednego z kapłanów.

Znajdowaliście się w dużym przedsionku, który dzielił komnaty kuźni oraz wyjście. Tuż przy drzwiach od sal znajdował się starszy kapłan Poodżaren, Arsonar. Jego starczy uśmiech był jednak pełen entuzjazmu - Niech Poodżaren Cię poprowadzi w tym niebezpiecznym świecie. Wiedz że zawsze możesz do nas wrócić, gdybyś czegokolwiek potrzebował. Wiedz też, że jesteś jednym z lepszych uczniów w naszej świątyni. Nie zmarnuj swoich talentów.

Arsonar podszedł do Ciebie parę kroków, bardzo powoli, opierając się o laskę, zakończoną buławą, która zapewne mogła by też służyć za broń. Podchodził bliżej, i bliżej, aż w końcu zatrzymał się na wyciągniecie ręki - Twoja matka była by z ciebie dumna... Ale, jest jak jest, musimy sobie radzić czasem sami. A ty niewątpliwie sobie poradzisz. Powiedz mi, gdzie masz zamiar pójść?

Demogorgon Biały

"Opuszczam świątynię mistrzu Arsonarze, bo niczego nie dokonam jeśli tu zostanę. Draknor ma dość kapłanów, wierni na pewno nie ucierpią. Może moje talenty przydadzą się gdzie indziej."

Demogorgon z jakiegoś powodu czuł się niespokojnie. Staruszek wydawał się niegroźny, więc może to tylko tajemnicza przesyłka w sakwach sprawiła, że popadł w lekką paranoję. Niemniej postanowił zachować gotowość na wszelki wypadek. Matka zawsze powtarzała, żeby zachować ostrożność wobec kogokolwiek kto ma broń. Niektórzy najemnicy w karczmach zwykli żartować, że jeśli stoi przed tobą niegroźnie wyglądający, uśmiechnięty staruszek to istnieje duża szansa, że jest smokiem w przebraniu, albo ostatnim mistrzem zapomnianej i niepokonanej sztuki walki. Kapłan zrobił krok do tyłu i skłonił się lekko starając się nie urazić staruszka.

-"Właściwie to nie miałem konkretnego planu. Chciałem spróbować dołączyć do jakiejś karawany i ruszyć przed siebie, a potem zobaczyć co przyniesie wola bogini. Chyba że masz jakieś sugestie mistrzu? Przyznam, że dobrze byłoby mieć jakiś cel na początek podróży." - Nie było to zupełne kłamstwo. Nadal nie był całkiem przekonany co powinien teraz zrobić. W końcu przesyłka mogła być tylko złośliwym żartem.

Eroon

Starszy kapłan spojrzał na Ciebie, a następnie zadumany w ziemię. Jednak nie czekał długo gdy zaproponowałeś mu powierzenie Ci zadania.

- Wiesz... Jest też taka jedna sprawa... - Ponownie spojrzał na Ciebie nieco strapiony - Kojarzysz może starszego arcykapłana Milo ze świątyni w Khanat? - Nie czekając, kontynuował - Był tu gdy byłeś jeszcze dzieckiem, i gdy twoja matka jeszcze żyła... Doprawdy wielki mistrz kunsztu. Wytopił niejeden oręż którymi bohaterowie nam znani ubili niejedną bestię.

Kapłan spojrzał Ci w oczy - Zmarł. Właściwie, został uśmiercony. Parę dni temu w świątynnej kuźni w Khanat miało miejsce pewne spotkanie, jak się dowiedzieliśmy poszukiwanej Ondine Quetzal zza światów oraz wielmożnego kapłana Milo Qui. Po tym jak wykuł dla niej broń, zabiła go i zbiegła wraz ze swoją towarzyszką Koei. Chcę, abyś znalazł Ondine i wymierzył jej sprawiedliwość.

- Ale przede wszystkim - Pogłaskał się po brodzie, po czym oparł ręce na lasce - Chcę, abyś odzyskał oręż, który ona mu zleciła wykonać. Nie chcemy aby jego dobre imię zostało zbezczeszczone tym orężem, którym zapewne wyrządzi jeszcze wiele szkód.

Charyzma Choć wersja wydarzeń Milo w liście była inna, udało Ci się zachować emocje i nie okazywać zdziwienia.

Demogorgon Biały

-"Szczerze mówiąc zupełnie nie pamiętam takiej osoby. Ale skoro to tak ważna sprawa czemu nie powierzyć tego komuś z paladynów? Bądź co bądź jestem tylko prostym kapłanem. Faktycznie nic nie stoi na przeszkodzie, żebym ruszył w tamtym kierunku, ale skoro ta cała Ondine zdołała zmusić mistrza do stworzenia potężnego oręża, to jakie ja mam szanse?"

Coś w tej sprawie było nie tak. Ktoś kłamał i Demogorgon postanowił nie ufać nikomu dopóki nie dowie się więcej. Wyglądało na to, że jego droga tak czy inaczej poprowadzi do Wulkanu. "O wielka bogini. Mam nadzieję, że postępuję słusznie."

-"Pójdę za Twoją radą mistrzu i udam się w tamtym kierunku. Zbadam tę sprawę, ale i tak uważam że należałoby ją zlecić fachowcom. Czy masz dla mnie może jeszcze jakieś rady? Wybacz ale chciałbym wyruszyć w drogę zanim zmienię zdanie i postanowię jednak zostać w ciepłych komnatach."

Eroon

- Nie martw się drogi uczniu, już wyruszyła ekspedycja z Khanat w poszukiwaniu Ondine, zapewne się spotkacie, jednak zależy mi aby rozwiązać sprawę stosunkowo, po cichu... A ty zawsze miałeś dar przemawiania - Uśmiechnął się, po czym posmętniał i spojrzał na ziemię.

- To wszystko co chciałem Ci powiedzieć, możesz iść szerzyć wiarę Poodżaren - Spojrzał na Ciebie, zdecydowanym spojrzeniem - Idź - I uśmiechnął się, a ty nie czekając opuściłeś świątynne progi.

Przejdź do nowej lokacji