Trakt do Caen

Serindrack

Serindrack szybko rzuca "zranienie" w Wierzbina, a następnie "zniszczenie" starając się nie trafic w żadne cenne "części ciała".

Achsharr, Mroczny Łowca

Achsharr szuka wzrokiem oka Wierzbina, i strzela magiczną strzałą.

Kerende

-O ja...- spojrzałem do góry i dojrzałem patrzącego na mnie Wierzbina.- Miło było poznać, ale jakoś tak...- odwróciłem się i odbiegłem.- Stójcie! Nie atakujcie go! Wierzbin! Nie chcemy ci zrobić krzywdy! Kolega myśli bardzo pochopnie i nie zastanowił się nad sowimi czynami.- spojrzałem na całą trójkę? Nie już dwójkę, bo trzeci już zwiał, gdzieś...- Po co komu było zaczynać?- pomyślałem i westchnąłem.- Chcemy tylko szczęśliwie dotrzeć do Caen. Musimy przejść przez las, a nasz wózek się nie zmieści.- wzrok skierowałem od góry do dołu po wierzbinie.- Wiele odstających konarów, po których w ostateczności można, by się wspiąć na koronę drzewa i tam go "pociachać". Na razie trzeba się wstrzymać lecz nie możemy stracić czujności. Jeśli Wierzbin się uspokoi zacznie pertraktować to zaczynam z nim jakoś dyskutować. Jeśli wierzbin zaatakuję to wyciągam sztylety i staram się wskoczyć na drzewo i tam go pociąć.

Drago

Stukacz popatrzył dziwnym wzrokiem.
- Jeśli masz zamiar go zaatakować to... nie radziłbym - wzrok wynalazcy poszedł za spojrzeniem Stukacza. Dopiero teraz Eroon zorientował się że... że Wierzbin nie jest sam. Że lepiej być ostrożnym...

I właśnie w tej chwili Ser rzucił "Zranienie". Stary drewniak zneutralizował zaklęcie wgniatając je korzeniem w ziemię. Ot tak. Nekromanata poczuł też drżenie pod stopami... Dziwne, coraz silniejsze drżenie które zagłuszyło słowa łowcy...

Achsharr nie znalazł oka Wierzbina, gdyż Wierzbin wygląda jak drzewo.

Wierzbin, jak sama nazwa wskazuje przypominał, a właściwie był inteligentną wierzbą, znawca roślin obdarzył by go nawet przydomkiem "płacząca". Nie było zbytnio na co wskoczyć. Większość gałęzi przypominało witki.
W każdym razie Kerende wyglądał nieco zabawnie uzbrojony w sztylety naprzeciwko niemałego drzewa. Tu trzeba by co najmniej siekiery...

Serindrack

-Spokojnie! Tylko spokojnie! Coś ustalimy! Przepraszamy! Taki odruch... Wie pan, Panie wierzbnie... proszę wybaczyć nam tę zniewagę!

Achsharr, Mroczny Łowca

Achsharr, jako ze nie zrobił nic złego wierzbinowi, staje za Serindrackiem i podpiera go-On dobrze mówi! Proszę nie robić nam krzywdy! Możemy to panu wynagrodzić?

Kerende

-Chcemy tylko szczęśliwie dotrzeć do Caen. Musimy przejść przez las, a nasz wózek się nie zmieści.- krzyknąłem jeszcze raz. Spojrzałem prze bark na kolegów i lekko skinąłem głową, że dobrze robią.- Jestem łowcą! Me imię brzmi Kerende. Z natury kocham las. Nazywają mnie strażnikiem lasu.- spojrzałem na Wierzbina.- Żeby uwierzył w ten kit.- pomyślałem i począłem się modlić.

Eroon

Nie przywiązując uwagi do tego co robi drużyna, odwracam się w drugą stronę, i siadam opierając plecami o wózek "hmm... sytuacja beznadziejna... jesteśmy otoczeni przez, ekhm... drzewa... trzeba coś, wymyślić" Łapię rękoma za wózek, i powoli sie zza niego wychylam, jednak nie dalej niz nosem. Widząc jak towarzysze coś mówią do drzewa "co oni robią? gadają z drzewem? idioci" Kieruję wzrok do wnętrza pojazdu "przynajmniej zyskamy na czasie" chwytam młotek, wskakuję do środka, i przyglądam sie metalowym częściom "hmm... podstawą drzewa, ssą korzenie... a skoro nna nich chodzi, bbędzie je łatwiej ściąć... tylko jak, po tym wytorować sobie droge przez, las, i inne drzewa... może..." spoglądam na koła, i nie zdejmując z nich wzroku wołam - Kkkerende?! pożyczysz sssztylety, ii linę?

Kerende

-Nic nie rób i siedź cicho. On tu nie jest sam więc się zamknij...

Eroon

Podnoszę łeb marszcząc brwi "tak, więc będziemy czekać aż to drzewo i jego przyjaciele użyźnią nami swoją glebę?" Zerkam na skrzynię gordaka "dlaczego zawsze wszystko muszę robić sam" otwieram ją i z grubsza poszukuję jakiegoś prostego planu. Badam metalowe części, puszki, i zwracam sie do stukacza - Ppowiedz mi, cczy ten hełm jest, ttwardy? - Chwytam go w ręce i przyglądam mu sie

Drago

Drżenie wzmagało się. Po chwili ustało. Cała przyroda wokół zamarła. Wierzbin znieruchomiał. Cisza przed burzą, podstęp, czy... czy coś się stało. Bynajmniej nie było to spowodowane szumnymi słowami, gdyż Stary Wierzbin był już nieco przygłuchy... Można by rzec nawet że był głuchy jak pień.

- Mój hełm? W życiu... a rusz moją zbroję... - szepnął Stukacz w ciszy jaka zapadła. I właśnie w tej chwili stało się coś... coś dziwnego. Na ich oczach przed Starym drewniakiem wyrosła hałda ziemi. Coraz wyższa i wyższa... Kiedy osiągnęła rozmiary wyprostowanego człowieka, rozpadła się.
Grube okulary. Spłaszczona twarz z ogromnymi wąsami, odstające uszy i wełniany sweter. Dziwna postać stojąca na czymś, co przypominało drewnianą platformę...

Serindrack

-Czym jesteś?-Krótko zapytał Serindrack.

Kerende

-A może kim?- spojrzałem z zaciekawieniem na te cuś.- Eroon'ie... Proszę cię... Wstrzymaj się zdziałaniem.

Achsharr, Mroczny Łowca

-Mnieee to nieee obchooodzi. Jestem tyylkooo cieeekaaw cooo too jeessst...

Eroon

Z wrednym uśmiechem zakładam Stukacza na swoją głowę, a na oczy gogle. Po zabezpieczniu sie, łapię się jedną ręką wózka, a drugą przysłaniam sobie słońce aby widzieć lepiej osobnika "a to kto? mhm, być może właściciel drzewa... kimkolwiek by był, pewnie jest mądrzejszy od wszystkich tu roślin" Ze zmrużonymi oczyma, albo raczej skwaszoną miną, po wypowiedziach towarzyszy głośno sie pytam - Pprzepraszam!? Wwiesz mmoże, jak stąd, wyjechać? - Rozglądając sie wokół

Kerende

-Eroon...- spojrzałem z litością na wynalazcę.- Czy ty dziecko nie możesz spokojnie usiedziec w miejscu? Poczekaj, a zaraz może jak nas szanowni panowie puszczą- tutaj spojrzałem na drzewa.- przejedziemy przez las.

Eroon

Podnoszę gogle, zniesmaczony i oburzony spoglądam na Kerende, jednak nic nie mówię. Zakładam ręce "tak, może jeszcze te ddrzewa, zaproszą nas na herbatke"

Drago

Dziwny osobnik popatrzył chwilę na podróżników. Poprawił sweter i przetarł okulary.

- Nazywam się Krett... - jednak wędrowcy przestali słuchać. Zauważyli że od przybycia Kretta żadne z drzew nie poruszyło się. Ani odrobinkę... - ...na wschód i za czwartą Czarną Brzozą z lewej, ścieżyną do końca. Potem przy Diablim Głazie w kierunku południowym, i wystarczy tylko przejść przez Krwawe Bagna i polanę Jadowitych Kłów. No i powinniście wyjść gdzieś w okolicy dziesięciu mil na zachód od Caen... - w zamyśleniu poprawił sweter - Jutro.
Podróżnicy zauważyli coś jeszcze.
Platforma na której stał dziwny człowiek delikatnie drżała.

Kerende

Spojrzałem na Krett'a.
-Mi, mi, mi...- spojrzałem na Eroona.- Cholera... Czy to jest zaraźliwe? Miło mi. Dziękujemu za informację. Na pewno trafimy.
Przeszedłem koło Krett'a w odległości metra.
-Dziwny koleś...- pomyślał i ruszył.

Eroon

Przyglądam sie Krett'owi ignorując towarzyszy "chwila chwila... czyżby on... miał on władze nad, drzewami?" Rozglądam sie po okolicy po drzewach "Może, są w nich mechanizmy... a z dołu, wszystko operuje... albo... sam je wychodował? a może coś im wstrzyknął? może jest..." Opieram sie jedną ręką o bok wozu, spoglądam na nieznajomego z zaciekawieniem. Poprawiam gogle na czole - Pprzepraszam żże sie spytam, aale... jjesteś, alchemikiem? - "mhm, może nie zna sie na materiałach wybuchowych tak jak mój przyjaciel z kopalni, ale czuję że mogę sie od niego wiele nauczyć..." nie zwracam nawet uwagi czy towarzysze ruszają już wskazaną drogą, wyczekuję z pewnym zauroczeniem w nieznajomego z ziemi na jego odpowiedź