Etap 1 Sesji : Ruiny - Uliczki

Demogorgon Biały

Drzwi otworzyły się gdy tylko Merinid do nich się zbliżył. Odźwierny niewiele czekając wepchnął go do środka i wskazał schody. -"Szef już na ciebie czeka."
Merinid nie mając większego wyboru udał się do już znanego sobie gabinetu. Kusza nadal tam stała i była wycelowana w drzwi. Za nią oczywiście siedział Mistrz gildii.
-"Więc wreszcie pojawiłeś się po honorarium... hmm... adepcie?
Twoje metody nie podobają mi sięi nie są zgodne z duchem gildii, ... ale okazują się skuteczne. Nie wiem jak udało ci się zabić Albertsona, ale niespecjalnie mnie to obchodzi. Jednak próbujesz sposobów, które są ryzykowne i niepewne, a profesjonalny zabójca nie może sobie pozwolić aby po odebraniu zapłaty okazało się, że ofiara żyje.
Radzę ci zapoznać się z truciznami, a jeżeli nie to poćwicz sztyletowanie.
Zostało właściwie jeszcze jedno: Możesz zatrzymać te swoje złocone sztyleciki, ale pamiętaj, że światło odbite od stali czy złota może cię ujawnić wcześniej niżbyś chciał..." - Mistrz sięgnął do szuflady biurka.
"To narazie tyle jeśli chodzi o... hmm... nauczanie. Teraz zapłata... za Dotes i za Albertsona. W sumie 50 talentów." - Mistrz rzucił sakiewkę, która z brzękiem uderzyła o blat biurka.
-"Jakieś pytania?"

Merinid zyskuje 500 sztuk złota
Merinid zyskuje 200 PD za doprowadzenie sprawy do końca.
Merinid awansuje na 2 lvl

Merinid Aleanrahel

Chłopak schował dobrze pieniądze i spojrzał na mistrza...
- ...gdzie mogę nauczyć się posługiwania truciznami i ich odróżniania - zapytał Łotrzyk - nigdy wcześniej nie miałem z nimi styczności.

Demogorgon Biały

"Udasz się więc do naszego człowieka. Mieszka niedaleko stąd i zwie się Kmatron. Prowadzi niewielką aptekę na rogu i powinieneś ją zobaczyć wychodząc. Przekaże ci podstawy potrzebnej wiedzy. Żeby wiedział z kim ma doczynienia pokażesz mu to." - Mistrz wykonał szybki ruch i coś ze świstem przeleciało koło Merinida i wbiło się w drzwi. Okazało się, że jest to dość oryginalny sztylet o dwu przeciwległych ostrzach. Nie wyglądał na specjalnie drogi czy solidny. Miał najwyraźniej służyć głównie jako znak rozpoznawczy.
-"Prawdopodobnie nie będzie chciał cie uczyć za darmo. Możliwe, że zażąda zapłaty lub da ci zlecenie. Przekazywanie takiej wiedzy nie jest zbyt mile widziane przez straż. Kiedy będziesz potrzebny wezwiemy cię. Możesz narazie odejść."

Merinid Aleanrahel

Chłopak przytaknął głową i chwycił "znak rozpoznawczy". Chwilę potem wyszedł na zewnątrz. Jego kroki były pewne, a w duchu był zadowolony... bał się, że zostanie bardziej zbesztany.
Następnie zaczął rozglądać się za "tajemniczą apteką".

Demogorgon Biały

Merinid zauważył wejście do niewielkiej apteki tam gdzie powinno być. Nad drzwiami smętnie kołysał się szyld. Wewnątrz wcale nie wyglądało to wiele lepiej. Małe pomieszczenie z ladą za którą stały na półkach kolorowe słoje z proszkami, płynami i bliżej nie zidentyfikowanymi substancjami. W sklepiku unosiły się intensywne zapachy nieodmiennie kojarzone z aptekami. Za ladą nikt w tej chwili nie stał, ale stał na niej niewielki dzwonek z rodzaju tych jakie widuje się w zajazdach (taki naciskany).

Merinid Aleanrahel

Chłopak powolnym krokiem i jakby niepewnie zbliżył się do lady. Będąc przy niej zaczął rozglądać się w środku ponurego pomieszczenia. Czuł się tu jakoś dziwnie i nieswojo... a zapach doprowadzał go do mdłości. Nacisnął dzwonek... i natychmiast położył rękę na schowanym "znaku-sztylecie"... Czas mu się strasznie dłużył...

Demogorgon Biały

Z zaplecza dał się słyszeć skrzekliwy głos : "Już idę! Tylko zmniejszę ogień pod kotłem."
Chwilę po głosie w drzwiach na zaplecze pojawił się chudy jegomość z resztkami siwych włosów na głowie. Wycierał ręce w fartuch, który nosił wszelkie cechy dawno zapomnianej bieli.
-"Co będzie? Maść na oparzenia, chemorojdy czy może trutka na szczury? A może coś na wstydliwe problemy?"

Merinid Aleanrahel

Na twarzy chłopaka pojawił sie chytry uśmiech. Przez chwilę milczał i wpatrywał się w oczy mężczyzny. Zapadła niezręczna cisza...
Następnie Merinid wyjął z kieszeni płaszcza ściskany sztylet i położył go na ladę.
- Co pan powie na to... - dodał niezbyt miło.
Oparł się.

Demogorgon Biały

Aptekarz był wyraźnie zaskoczony. W mgnieniu oka jednak opanował się:
-"Jestem aptekarzem, a nie kowalem. Faktycznie osobliwy sztylet, ale nic więcej nie potrafie na jego temat powiedzieć."
Po jego czole spłynęła kropla potu. Najwyraźniej wziął Merinida za prowokatora Straży lub zwykłaego szpiega.

Merinid Aleanrahel

- Na pewno... ja jednak sądzę, że możesz mnie czegoś nauczyć - powiedział chłopak cicho - nie jestem przeciwko wam... jestem z wami. Przybywam od przywódcy gildii...
Wszystko powiedział spokojnie i w jednym rytmie. Był już całkowicie rozluźniony i wcale się nie denerwował.

Demogorgon Biały

Aptekarz odetchnął z ulgą.
-"Nie mogłeś tak od razu?
Więc mam cię czegoś nauczyć tak? A czego niby mogłbym cię nauczyć? Nie jestem srytobójcą. Ja tylko dostarczam..." - W jego oczach pojawiła się iskierka zrozumienia.
-"Aha... Więc nie masz zielonego pojęcia o truciznach czyż nie? Mogę ci przekazać podstawową wiedzę, ale to będzie wiązało się z pewnym zadaniem. Możliwe nawet, że zdołasz wykorzystać nową wiedzę w praktyce. Zgadzasz się?"

Merinid Aleanrahel

- Byłem na to przygotowany - powiedział już normalnym głosem chłopak - i właśnie, dlatego do Ciebie przyszedłem... chcę się nauczyć stosowania trucizn. Z jakim zadaniem...

Demogorgon Biały

Aptekarz uśmiechnął się paskudnie po czym ukradkiem sięgnął do rękawa i wyciągnął buteleczkę wielkości kciuka:
-"Pierwsza lekcja będzie za darmo. To jest gizka. Trucizna otrzymywana ze śluzu pewnego gatunku żaby. Jest powolna i trudno wykrywalna. Powoduje objawy padaczki, a po kilku dniach śmierć. Różnice między objawami padaczki i skutkami tej trucizny są naprawde niewielkie i tylko fachowiec jest w stanie je zauważyć.
Chcę żebyś zaaplikował ją lichwiarzowi z Zaułka Rozpusty. Nęka mnie o spłatę pożyczki, której NIE BRAŁEM. Obojętne jak to zrobisz. Musisz wprowadzić kilka kropli do jego organizmu. Do jedzenia lub do krwi i BARDZO mi zależy żeby to wyglądało na chorobę, a nie na zabójstwo. ROZUMIEMY SIĘ!?" - Aptekarz stał się znacznie pewniejszy siebie kiedy upewnił się z kim ma doczynienia.
-"Lichwiarz nazywa się Zirach i zna go każdy w Uliczkach. A zaułek rozpusty znajdziesz napewno. Kiedy zobaczysz duże zagęszczenie kurtyzan to to będzie tam."

Merinid Aleanrahel

Chłopak spojrzał na aptekarza i nie był do końca pewny, czy ów mężczyzna mówi prawdę... jednak chciał zostać skrytobójcą, a to może być doskonały trening...
- Dobrze... - powiedział oschle i chwycił truciznę umieszczając ją w płaszczu - w która stronę mam sie skierować... wychodząc z apteki?
Merinid był gotowy do wyjścia i nawet przestał opierać się o ladę...

Demogorgon Biały

-"Po wyjściu z apteki skieruj się na prawo. Mały spacerek i będziesz na miejscu."

Merinid Aleanrahel

Chłopak wyszedł bez słowa i skierował się w kierunku poleconym przez aptekarza.
Szedł spokojnie. Zdjął chustę i schował ją do płaszcza. Poprawił kaptur na głowie.

Demogorgon Biały

Po dłuższym spacerze Merinid dotarł do miejsca które prawdopodobnie było Zaułkiem Rozpusty. Co drugi budynek miał przy wejściu lampę palącą się na różowo. Na balkonach i ulicach swoje wdzięki prezentowały panienki najróżniejszego typu.
Jak na Uliczki zaułek można było wręcz nazwać zatłoczonym. Co chwila ktoś wchodził lub wychodził z jednego z budynków, a po drodze kręcili się niezdecydowani "poszukiwacze szczęścia". Kurtyzany głośno wykrzykiwały swoje zalety ze wszystkimi pikantnymi szczegółami.
Jedna z dziewcząt podeszła do Merinida zalotnie kręcąc biodrami. Twarz zasłaniała jej czerwona chusta. Wszystko inne miała natomiast starannie i niby przypadkowo odsłonięte.
-"Panie, poświęć trochę grosza, a poznasz rozkosze jakich nigdy dotąd nie zaznałeś."

Merinid Aleanrahel

Chłopak popatrzył na kurtyzanę... nigdy nie korzystał z usług ów kobiet i nie był tym zbyt zainteresowany... Zresztą nigdy nie ciągnęło go do miłości... Chyba, że w wieku dwunastu lat. Teraz jakby zapomniał o tym uczucia...
Nie kochał nikogo... i nikt go nie kochał... Ta myśl jest przygnębiająca, ale wiedział, że nikogo nie zrani, jeżeli wyda się kim on jest...
- Nie dziękuję... ale możesz mi pomóc - dodał - szukam Ziracha...

Demogorgon Biały

Kurtyzana niespecjalnie się tym przejęła:
-"Chodzi ci o tego lichwiarza? Wiem o kogo chodzi. Daj piątaka to wskażę ci drogę."

Merinid Aleanrahel

- Już Ci nie zależy na człowieku - wysilił się na żart, który dodatkowo nie wyszedł... - najpierw mnie zaprowadź. Na zaliczkę dam Ci dwie złote monety...
Chłopak wyjął pieniądze.