Etap 1 Sesji : Ruiny - Uliczki

Merinid Aleanrahel

Chłopak szybko wyjął truciznę i umieścił ją w kubku lichwiarza... Starał się to zrobić zręcznie i szybko. W razie przyłapania - ucieka. Pustą fiolkę umieszcza w płaszczu.

Demogorgon Biały

Skrtka najwyraźniej była dobrze ukryta. Merinid zdążył wlać truciznędo kubka i musiał jeszcze chwilę poczekać zanim lichwiarz wrócił.
-"Więc jednak jeszcze tu jesteś? Bardzo dobrze. Obyś tylko nie żałował. Oto twoje pieniądze." - Zirach położył na biurku trzy duże monety srebrzystego koloru.
-"Pomyślałem, że ze zbyt dużą sakiewką będziesz łatwym celem dla miejscowych kieszonkowców." - Wyciągnął z kredensu butelkę i dolał trochę jej zawartości do wina. Następnie wziął swój kubek, a drugi podał Merinidowi.
-"Zawsze kwituję umowę pijąc z klientem. Ktoś kto wytrzyma tego drinka zawsze zasługuje na pewien szacunek."

Merinid Aleanrahel

Na twarzy Merinida pojawił się przez sekundę bezczelny uśmiech...
- I tak jestem Ci wdzięczny za pożyczkę - dodał i chwycił swój kubek...
Chłopak umoczył usta w trunku, a potem popatrzył jak pije lichwiarz...

Demogorgon Biały

Lichwiarz przyjrzał się jak Merinid macza usta i na jego twarzy pojawił się lekki wyraz niezadowolenia:
-"Tak drogi panie nie będzie... No już... do dna jednym chaustem." - Zirach uniósł kubek do toastu i czekał aż łotrzyk zacznie wreszcie pić.

Merinid Aleanrahel

Merinid przechylił kubek, jednak nie chciał połykać wina... Nie miał mocnej głowy, a utrata przytomności mogła by pokrzyżować jego plany...

Demogorgon Biały

Zanim Merinid zdążył się zorientować lichwiarz przechylił mu gwałtownie kubek tak że musiał łyknąć owego wina. Łotrzyk nie nawykły do alkoholu rozkaszlał się gdy tylko palący płyn spłynął mu do gardła. O Bogowie! Toż to był płynny ogień nie wino. Lichwiarz najwyraźniej nie dolał wina, ale jakąś miejscową gorzałę.
Oczy zaszły mu mgłą jednak zdołał zobaczyć jak zadowolony z siebie Zirach wypija solidny łyk ze swojego kubka.
Skutki uboczne powoli przechodziły. Mimo że Merinid czuł nudności to czuł też przyjemne ciepło rozlewające się po trzewiach.

Merinid zyskuje 30 PD za przeżycie drinka

Ar-Pharazon Złoty

Ar razem z robotnikami docierają do Uliczek. Ar staje na środku placu i rozgląda się, czy wszystko jest wporządku.

Demogorgon Biały

Ar
Jak na Uliczki wszystko jest w porządku. Ot ktoś leży pijany, ktoś kogoś rabuje, ktoś inny jest zasztyletowwywany... Ot normalna noc w Uliczkach.
Robotnicy bezpiecznie wrócili do swoich domów.

Ar-Pharazon Złoty

Po upewnieniu się, że wszystko jest wporządku, Ar wraca do Karczmy.

Merinid Aleanrahel

Merinid rozbieganym wzrokiem spojrzał na kubek lichwiarza i uśmiechnął się skrycie...
- Pan pozwoli, że nie jeszcze chwilę zostanę... - chłopak starał się zachowywać w miarę normalnie - ...co pan pije... To strasznie mocny "trunek"... Tym da się człowieka zabić... ale wybaczę Ci... jedynie dlatego, że pożyczasz mi pieniądze...
Teraz Merinid uśmiechnął się zawadiacko...
- Czy wyrzucisz mnie jak tego mężczyznę przede mną?

Demogorgon Biały

Lichwiarz uśmiechnął się. Trunek najwyraźniej nie robił na nim większego wrażenia... narazie.
-"Tamten chciał błagać o przedłużenie terminu spłaty. Lepiej nie powtarzaj jego błędu. Z mojej strony to już wszystko. Znasz drogę do drzwi czy mam cię zaprowadzić?"

Merinid Aleanrahel

- Poradzę sobie - powiedział Łotrzyk i zabrał pieniądze - Żegnam.
Chłopak skierował się do wyjścia... Nie doszedł jeszcze do siebie ale spróbował zachowywać się normalnie... Trochę kręciło mu się w głowie.

Demogorgon Biały

Drink który zaserwował lichwiarz był rzeczywiście bardzo mocny. Gdy Merinid wyszedł z jego mieszkania przez moment wydawało mu sięże oślepł... dopiero po chwili zdał sobię sprawę, że zapadła już noc, a w uliczkach raczej nie rozstawiano latarni. Nie licząc oczywiście różowych latarni domów uciech czy też pochodni klientów przemykających do swych ulubionych "dam do towarzystwa".
Rzeźkie, nocne powietrze trochę otrzeźwiło Merinida choć nadal miał lekkie zawroty głowy.

Merinid Aleanrahel

- Przeklęty... - syknął przeraźliwie, lecz cicho...
Chłopak zaczął podążać w stronę Apteki...

Demogorgon Biały

Dotarcie do apteki udało się Merinidowi bez problemów. Potencjalnych rabusiów prawdopodobnie odstraszał płaszcz skrytobójcy.
Pojawił się jednak inny problem. Apteka była już zamknięta.

Merinid Aleanrahel

Na jego twarzy malowało się zdenerwowanie... Zaczął walić z całej siły w drzwi...
"Może ktoś tam jest?" - pomyślał...

Demogorgon Biały

Po chwili na pienterku zapaliło się nikłe światło świecy. Okno otworzyło się i wyjrzał przez nie aptekarz w szlafmycy na głowie.
-"Kto tam się dobija?! Jest noc do cholery! Apteka zamknięta! Jeśli nie jesteś pan umierający to wróć rano!"

Merinid Aleanrahel

"Niestety mnie sie tak łatwo nie pozbędziesz..." - uśmiechnął się chytrze...
- To ja - krzyknął...
Merinid pukał dalej... jednak zmniejszą siłą.

Demogorgon Biały

Aptekarz dopiero teraz zdał sobie sprawę kto się do niego dobija. Zamknął okno i Merinid zobaczył, że blask świecy oddala się od okna. Po niezbyt długiej chwili pojawiłsięznowu przy okienku w drzwiach. Łutrzyk usłyszał odsuwane skoble i drzwi stanęły otworem. Aptekarz miał poplamiony szlafrok zarzucony na ramiona.
Rozejrzał się nerwowo po czym wepchnął Merinida do apteki i solidnie pozamykał za nim drzwi. następnie wskazał mu krzesło i spytał:
-"No? I co udało ci się osiągnąć? Opowiadaj dokładnie jak poszło."

Merinid Aleanrahel

Chłopak wszedł usiadł na krzesło... Uśmiechał się zawadiacko... prosząc się o łomot.
- Pryszcz. - powiedział rozbawiony - Co z tego, że był wielki i silny, skoro głupi... Kiedy wyszedł po pieniądze... dosypałem do jego kubka truciznę.
Na dowód podał fiolkę aptekarzowi.