Zagajnik

Eroon

Jak chcesz :>

Umysł nieco zmącony ziołem nie stawiał oporu, i szybko udało ci się zasnąć. Jednak nie minęło dużo czasu aż coś cię obudziło. Szept rozmów

- ... ale dlaczego plączesz w nasz zakład jakiś wojowników? Próbujesz jakiś podstępów druidzie? - Zorhul, który rozmawia z Murdikiem - Ależ skąd przyjacielu! Będzie on tylko rozstrzygał kto z nas wygra - Zapadła krótka cisza. Z namiotu widziałeś tylko niewyraźne sylwetki magów w świetle ogniska - Niech ci będzie, mi jego los jest obojętny, a skoro twój przepalony umysł nie ma żadnych przeciwwskazań do plątania w nasza sprawę bezbronnych istot, niech ci będzie... - Usłyszałeś szelest, i kroki - I jeszcze, nie nazywaj mnie przyjacielem, ani nawet towarzyszem, druidzie. A teraz obudź go, pora ruszać - Jedna z sylwetek wstała, i zdawała się powoli oddalać. Druga, zapewne druida także wstała, po czym usłyszałeś krzyk - Sokaris druchu!! - Krzyk niemal na cały las - Przygoda czeka, nie pozwól by cię ona minęła!! - Po czym jakimś sposobem ognisko zgasło, zostało lekkie światło żaru, i pierwszych promyków słońca. Leżałeś cały czas w namiocie, obudzony i wyspany.

Sokaris

Wstaję zakładam miecze na plecy i wychodzę z namiotu.
- Prowadź druidzie.
Rozmowę którą słyszałem zostawiam bez komentarza.

Eroon

Wyszedłeś z namiotu, a ten zaraz uniósł się i zniknął w koronie drzew wracając do swojej poprzedniej formy. Druid uśmiechnął się, po czym bez słowa ruszył w głąb lasu za Zorhulem. Ruszyłeś za nimi. Bardzo powoli zbliżał się świt, było słychać pierwsze śpiewy ptaków. Pomiędzy drzewami można było dostrzec sylwetki jakiś zwierząt, jednak te ignorowały was.

Przejdź do nowej lokacji - Zagajnik - Zapomniana biblioteka

Tern

Wchodze do zagajnkika rozgląduje się w poszukiwaniu kogoś kto mógł widzeć druida i jego towarzysza.

Eroon

Zagajnik, miejsce zdaje się być opuszczone od wielu lat, a przynajmniej niezbyt często uczęszczane. Raczej nie przypomina parku w którym można by się spokojnie przejść na relaksujący spacer. Drzewa nie miały konkretnej granicy z domami czy murem, zieleń wpraszała się na tyle ile ludzie jej pozwalali. Tutaj akurat graniczyła z domami mieszkalnymi, sklepami, gdzie niektóre były opuszczone. W samym zagajniku pewnie nikogo byś nie znalazł, zatem postanowiłeś znaleźć odpowiedź na twoje pytanie w tej okolicy

- Słucham? Kto szalony by tam wchodził?

- Nie, przynajmniej ja nie widziałem

- Słyszałem że w nocy jakiś morderca uciekł do zagajnika, ale druid? Może ich było dwóch, ja nie wiem

- Hmm... Nie, przepraszam ale się spieszę

Odpowiedzi przechodniów były różne, ale nikt osobiście ich nie widział prócz jednej wystraszonej osoby. Był to jakiś zarośnięty pijaczyna, cały się trząsł - Cczy, to, to chodzi ci o druida? Widziałem go, byłem tam! W karczmie! Druida nie pamiętam bo uciekłem, ale był tam ten morderca! Kulturalnie piliśmy sobie piwko, a on podszedł, i wyzwał mojego kumpla! To ja wstałem, nie? Kumpel też, a ten go mieczem pchnął! Nie wiem co było dalej bo uciekliśmy, ale mam nadzieję że straż go dorwała - Przyjrzał się tobie i zmrużył oczy, zastanowił się - A druid, nie wiem, słyszałem że można od niego coś kupić, ale nie interesowałem się tym. Jest taki alchemik co ma stoisko pod wieżą magów, on z nim handlował jakimiś dziwnymi rzeczami, to się go pytaj

Tern

Podziękowałem przechodniemu i poszedłem dalej w poszukiwaniu innych informacji. Pomyślałem że posiedze jeszcze troche w zagajniku i popytam większą ilości ludzi a dopiero później pojde pod wieżę magów.

Eroon

Przepraszam za tą niemiłosiernie długą przerwę, aczkolwiek wracam już do swojego obowiązku i mam nadzieję że nadrobimy stracony czas. Pzdr Eroon.

Niestety żaden z kolejnych przechodniów których spotkałeś nie przekazał ci żadnych wartościowych informacji, same plotki, domysły, fantazje, żadnych konkretów. Zatem znużony w końcu według twoich zamiarów udałeś się do wieży magów.

Przejdź do nowej lokacji: Wieża Magów

Hedrik

Hedrik pomimo bólu w udzie i lekkim szoku, przez słyszący świst obok ucha lecącej strzały, zaczął biec w stronę, z której poleciała, rozglądając się czy niema więcej wrogów.

Sokaris

Druid kuśtykając ruszył w stronę zarośli. Z powodu zranionej nogi nie poruszał się zbyt szybko także był łatwym celem dla przeciwnika. Wcześniej strzały nadlatywały dosyć często. O dziwo teraz nie zauważyłeś ani jednej. Odsłoniłeś ręką zarośla i zobaczyłeś za nimi małego człowieczka celującego do ciebie z łuku.
- To moja ostatnia strzała ! Musi cię zabić...
Krzyknął mały i wystrzelił. Czas jak by zwolnił na chwilę. Widziałeś nadlatującą strzałę bardzo dokładnie. Zmierzała prosto ku twemu sercu. Obejrzałeś ją od samego grotu aż po pióra które wystawały na samym końcu.Wiedziałeś że to może być ostatnia chwila twojego życia. Po chwili wszystko znowu działo się w normalnym tempie. Spojrzałeś na swoją pierś ale nie zobaczyłeś w niej strzały. Gdy wróciłeś wzrokiem do miejsca w którym wcześniej stał człowieczek już go tam nie było...

Eroon

[Gracz "Tern" trafia do tej lokacji jednocześnie stając się graczem MG "Sokarisa" i dołączając do drużyny gracza "Hedrik".]

Tern:

Nie jesteś pewien co widzisz, zaklęcie które użyła staruszka musiało być nieudane, chyba że jej zamiarem było umieszczenie cię bóg wie gdzie w pół przytomnego. Póki co widziałeś nogi jakiejś postaci, leżałeś na ziemi, a jedyna myśl jaka ci przychodziła do głowy to "wody".

[Twoje dotychczasowe questy zadane przez NPC zostały anulowane. Od teraz twoim MG jest Sokaris.]

Hedrik:

[Po akcji opisanej przez twojego MG pojawia się dwa metry od ciebie na prawo nieznana postać, w czarnym płaszczu z czarną chustą zakrywającą twarz, o srebrnych włosach. Leży na ziemi niemal nieprzytomna.]

Hedrik

Hedrik Podbiega do postaci leżącej na ziemi, schyla się nad nią i patrze na jego stan zdrowia. Jeśli ma jakieś większe rany ulecza ją czarem "Większy okład ziołowy". Jeśli postać jest tylko oszołomiona, chwytam ją za barki, trzęsę i pytam.
-Co się stało?

Tern

Widzie postać tak jakby z mgłą "tylko dalczego do mnie podchodzi?"
-Co się dzieje??
Zapytałem z myślą że to przyjaciel.
-co ja tu robie??
Postać podchodziła coraz szybciej, z obawy chwiciłem za mój kindzał.
Oczy zaczeły mi się przymróżać, myślałem o ty by nie zasnąć.

Sokaris

Hedrik ruszył w stronę Terna. Biegł do niego w dość szybkim tępie ale gdy zobaczył że leżąca na ziemi postać wyciągnęła kindzał gwałtownie zwolnił i przystaną na chwilę w niezbyt dużej odległości. Na znak pokojowy wyciągnął do niego rękę i niezbyt głośno powiedział.
- Spokojnie nie zrobię ci krzywdy. Chcę ci pomóc...
Gdy tylko Tern usłyszał słowo ,,pomóc'' wypuścił kindzał z rąk i bezwładnie położył całe ciało na ziemi. Najwidoczniej nie miał siły na nic i potrzebował szybkiej pomocy.
Hedrik przykucnął przy postaci i zaczął szukać obrażeń które mogła posiadać. Nie dostrzegł żadnych poważnych ran prócz kilku drobnych draśnięć. Jedyne co rzuciło mu się w oczy to strasznie wyschnięte usta.

Hedrik

Czemu gadasz za moją postać?? Może ja zaraz sobie napisze że dostaje 100tyś expa.. Hmmm?? Albo że Tern popełnia samobójstwo. A może chciałem go okraść przed uratowaniem i powiedzieć że ktoś inny to zrobił. Mam nadzieje że to się nie powtórzy. To ja wybieram własną drogę

Hedrik daje Tern-owi wody.

Tern

Puściłem kindzał kiedy nie znajomy podał mi wody.
-Dziękuje ci nie znajomy, jak moge ci podziękować.

Sokaris

Wybacz Hedrik ale nie mogę dać odpisu innego jeśli się nie rozpisujecie i muszę dodać coś od siebie. A ty Tern nie opisuj tego co już opisałem...

Tern po napiciu się wody wrócił do normy i był już w pełni świadomy tego co dzieje się w okół. Nie był jednak na tyle silny żeby wstać i samemu ruszyć w drogę...

Z głębi lasu słychać było wycie kilku wilków grasujących w okolicy i porykiwanie być może niedźwiedzia ale nie byliście pewni co wydaje drugi dźwięk.

Hedrik

Hedrik zagwizdał po zwoje dwa oswojone wilki, które zawsze reagowały na jego gwizd. Usiadł obok leżącego nieznajomego wziął bukłak z wodą, napił się wolno ale soczyście, spojrzał na łotrzyka i się zapytał.
- Skąd się wziąłeś na tak dalekich stronach? Masz może jakieś ciekawe zlecenie? Może też chcesz mnie zabić? Nie, nie wstawaj jeszcze, odpocznij troszkę.

Tern

Przepraszam przyjacielu za kłopot, niestety nie pamiętam nic co się wydażyło.
Może ty powiesz jak się tu zalazłem?
Powiedz mi przyjacielu gdzie jesteśmy? i rozpal ogień na noc będe ci wdzięczny.

Hedrik

- Dość nie wyraźnie mówisz przyjacielu, ale odpowiem na twe pytania. Znalazłeś się tu chyba przez jakieś dziwne czary, a jesteśmy w Draknorskim zagajniku, ładne miejsce ale trochę niebezpieczne. Idę po drewno czekaj tu chwilę. A pro po nazywam się Hedrik a ty jak się zwiesz?

Niech jeszcze Tern odpisze

Tern

Widząc odchodzącego Herika odpowiada mu na pytanie.
- Jestem Tern z Kondemorianin.
Czekam tu na ciebie wędrowcze.