Etap 4 Sesji : Ghartana - Zakopana Biblioteka

Deithe

Jest to rodzaj wieży, niedaleko Głównego Placu. Wieża ta wieńczyła niegdyś ghartańską bibliotekę. Teraz jest to szyb, którym być może udałoby się zejść na niższe, bogate w wiedzę i skarby, poziomy.

Leanna

- Kasandro, znasz się może na wspinaczce? Bo ja.. no, niebardzo. Nawet bardzo niebardzo. - ruszyła po wydmie, aż dotarła do balkonu. - Nawet gdybym chciała magicznie stworzyć schody w dół... to i tak by nie wyszło wedle mojej woli, jestem tego pewna.

Kasandra Wredna

- No to ja mniej więcej tak samo, jak Ty. - odpowiedziała - Musimy zejść na dół, więc może będzie trochę łatwiej niż do góry. Którędy mamy tam wejść?

Leanna

Leanna przeskoczyła przez barierkę i zbliżyła się do otwartych drzwi balkonowych. Zajrzała do środka i od razu się cofnęła.
- Nie żebym miała lęk wysokości... Ale tam jest wysoko strasznie. I ciemno.
Znów wróciła się do barierki i sprawdziła jej stan.
- Trzeba będzie przywiązać linę chyba jakimś specyficznym węzłem, żeby.. brońcie bogowie.. nie puściła w najmniej oczekiwanym momencie. Mogę także spróbować magii przemian, żeby scalić w jedno linę z jakimś fragmentem wieży.

Kasandra Wredna

- Spróbuj magią. Na wiązaniu też się niespecjalnie znam. A przyspieszony kurs wspinaczki weźmiemy w trakcie. - Kasandra także podeszła do barierki, żeby sprawdzić, jak długo będą lecieć w dół, jakby kurs się nie powiódł.

Leanna

Dziewczyna kiwnęła głową, biorąc linę od Kasandry i prowizorycznie zawiązałaja w okół barierki. Następnie magią przemian starała się stopić te dwie 'substancje' w jedno i połączyć razem w trwały sposób.

Deithe

Pod wpływem Magii Przemian delikatne sploty liny zaczęły się wiązać z cieniutkimi linkami kamienia i po chwili nie było sposobu by stwierdzić, gdzie się zaczyna lina, a gdzie kamień. Leanna pociągnęła z całej siły, ale lina była przymocowana "na sztywno", tak że wyglądała na zdolną do uniesienia nawet dziesięciu ludzi.

Wieża musiała być zakopana dość głęboko, gdyż Kasandra dostrzegała jedynie czerń w ciemnej gardzieli.

Kasandra Wredna

Kasandra sama sprawdziła linę.
- Wygląda solidnie. Ja pierwsza. Jak Ty spadniesz na mnie to nic mi się nie stanie. Gorzej jak ja spadnę na Ciebie - powiedziała i podeszła do liny.

Nie za bardzo wiedziała jak zabrać sie do schodzenia po linie. Odpięła pasek, a potem przypięła go spowrotem, tak żeby lina znalazła się pod nim. Potem przeszła przez balustradę i powoli zaczęła schodzić po ścianie wieży.

Deithe

Kasandrze na początku szło całkiem nieźle, zważywszy, że nie miała za grosz umiejętności. Pomysł z paskiem był nawet niezły. Choć nie dawał absolutnie żadnej amortyzacji (wojowniczka musiałaby owinąć linę wokół paska tworząc co najmniej jedną pętlę) to jednak przynajmniej ma szansę na złapanie się liny w razie gdyby jej się wyśliznęła z rąk.

Kasandra powoli schodziła przez jakiś czas. Wszystko szło gładko. Jednakże w tunelu panowała okropna ciemność, więc wojowniczka nie zauważyła kiedy ściana wieży się skończyła, wchodząc w jakąś większą komnatę. Nogi, która nagle straciły oparcie pociągnęły ją w dół, wyrywając linę z rąk. Spadała tak przez chwilę przerażona, ale dość szybko się opanowała i złapała uciekającą linę. W samą porę. Jej dłonie przeszył potworny, palący ból, zdzierając jej z dłoni skórę i mięso.

Jednak złagodziło to upadek na kamienie, które musiały być rumowiskiem pozostałym po gruzach. Dzięki bogom, że najwyraźniej wciąż działała Aura Życia. Złamana i rozharatana noga zaczęła się szybko zrastać, a dłonie pokrywać ciałem.

Leanna

- Co się tam dzieje? - powiedziała w dół Leanna, a jej głos potoczył się echem po wieży. - No cóż, kiedyś trzeba...
Poszła za przykładem wojowniczki i postanowiła wykorzystać pasek. Owinęła go wokół liny, zaciągając do oporu, tak, że klamra powinna stawiać opór linie i spowalniać przesuwanie się paska w dół. Z drugiego końca dziewczyna zrobiła pętlę na rękę, przez którą przełożyła nadgarstek.
- Nie chcę umierać, nie w taki sposób... - wymamrotała i ostrożnie zaczęła spuszczać się po linie w dół, zaciskając ręcę w okół sznura.

Deithe

Zastosowane przez czarodziejkę sposoby najwyraźniej zadziałały, gdyż powoli, kawałek po kawałku dotarła na dół.
Stanęła na gruzie obok uleczonej wojowniczki.
Dookoła panowały nieprzebrane ciemności i kobietom trudno było zobaczyć coś więcej poza czubek własnego nosa.

Leanna

Leanna odczepiła swój pasek, ale wyczuła pod palcami, że był on już w kilku miejscach zadarty i poobdzierany, więc wrzuciła go tylko po omacku, niedbale do torby. Postanowiła zastosować sprawdzony sposób Płonących Dłoni, aby rozjaśnić pomieszczenie i rozejrzeć się po nim.

Deithe

Blask Płonących Dłoni nie rozjaśniał przepastnej, ogromnej komnaty, ale dawał niejakie pojęcie o miejscu, w którym się znaleźli.
Dziesiątki, może nawet setki półek zastawionych tysiącami, dziesiątkami tysięcy woluminów. Półki ciągnęły się we wszystkie strony jak okiem sięgnąć, a niektóre miały nawet do ośmiu metrów wysokości. Stały przy nich zardzewiałe, przesuwane drabiny. Światło nie oświetlało końców komnaty. Za to lina znikała w wieży jakieś trzydzieści metrów nad ich głowami. Kobiety przez chwilę nie mogły uwierzyć, że naprawdę przebyły taką wysokość.
Stały dokładnie na środku skrzyżowania które wyglądało na główne skrzyżowanie biblioteki. Po prawej stronie znajdowały się masywne drzwi z ledwo widoczną czarną siecią znaków.

Kasandra Wredna

- Czy my będziemy musiały wspiąć się spowrotem? - zapytała raczej retorycznie wojowniczka.

Podniosła się z ziemi, otrzepała z kurzu i podeszła do pieczęci.

- Niech zgadnę: Wiedza - powiedziała w stronę drzwi.

Deithe

Sekwencja tak jak z poprzednimi Pieczęciami powtórzyła się. Czerń zawirowała, a sieć czarnych znaków znikła, jakby jej nigdy nie było. Coś szczęknęło i wrota się otwarły. Zadziałała stara magia i pochodnie na ścianach zapłonęły same z siebie, oświetlając zamkniętą do tej pory komnatę.

Pomieszczenie nie było duże, wydawało się wręcz malutkie w porównaniu z ogromem samej Biblioteki. Było zbudowane na planie sześcianu o boku jakiś dziesięciu metrów. Większość miejsca zajmował ogromny, kwadratowy stół. Od drzwi nie można było zbyt dokładnie stwierdzić, co się na nim znajduje.

Leanna

Leanna przerwała podtrzymywanie ognia na swych dłoniach i przeszła kilka kroków naprzód, rozglądając się uważnie po komnacie.
- Podejrzanie cicho, nie uważasz, Kasandro? A to w końcu ostatnia z Pieczęci... Ciekawi mnie, czy tam na górze odczuli, że coś się zmienia.
Podeszła do stołu.

Deithe

Zawartość masywnego stołu była nadzwyczaj ciekawa. Zdawało się, że w miniaturze oddano tu całe Zachodnie Pustynie. Czarodziejka widziała nawet maleńką Ghartanę, Oazę i wiele innych. Szczegółowość zapierała dech w piersiach i wzbudzała podziw. Ktoś musiał spędzić nad tym wiele dni, być może tygodni.

A mimo to na wspaniałej miniaturze leżały rozłożone niedbale jakieś zwoje. Kilka zawierało mnóstwo pustynnego pisma, którego czarodziejka nie była w stanie rozszyfrować, jednak niektóre składały się z obrazków.

Na jednym z takich obrazkowych papirusów Leanna dostrzegła coś znajomego. Przyjrzała się i nagle ją uderzyło. To były plany. Choć nie była budowniczym rozpoznała charakterystyczny symbol Źródła, a potem przed jej oczami złożył się plan budowy całego Pałacu Ali Khem. Był ogromny, szczegółowy i magini ni w ząb nic z niego nie rozumiała. Okazało się, że schody którymi zeszli do studni były centrum budowli, ale czym były pozostałe pomieszczenia, albo system kresek odchodzący od Źródła... Leanna musiała zamrugać, bo oczy ją rozbolały od tych wszystkich kresek, liczb i notatek.

Cofnęła się o krok i o mało nie przewróciła na sakwie. Okazało się, że jest pełna podobnych zwojów i ktoś zostawił ją tu w pośpiechu.

Kasandra Wredna

Kasandra też popatrzyła na papiery leżące na stole. Niewiele z nich zrozumiała.
- Masz rację. Za cicho tu. Otworzyłyśmy pieczęć, to może spróbujemy wyjść. I to jak najszybciej. - odwróciła się do drzwi, którymi weszły i jeszcze rozejrzała się po ścianach i podłodze, żeby nie przegapić niczego ciekawego. - No chyba, że chcesz tu jeszcze zostać...

Leanna

- Niekoniecznie.
Ruszyła tuż za wojowniczką w kierunku wyjścia.
- Ale muszę przyznać, że te rysunki budowli mnie odrobinę intrygują. Pałac jest chyba wybudowany na planie jakiegoś dziwacznego symbolu.

Deithe

- Niekoniecznie. - Powtórzył znajomy głos jak echo. Obie kobiety odwróciły się zaskoczone spoglądając na stojącego przy nich wielkoluda. Linn uśmiechnął się przyjaźnie, co w jego wykonaniu wyszło średnio przekonująco. Zdawało się, że strzępy kaftana bezpieczeństwa już na zawsze wrosły w jego skórę.
- Cieszę się, że otworzyłyście Pieczęć, moje panie. Teraz jednak muszę już wracać, nie mamy za dużo czasu. - Zauważyły, że niepostrzeżenia zebrał plany do torby i założył ją sobie na ramię. - Wasza mała przyjaciółka najwyraźniej szykuje się do jakiegoś strasznego czaru, bo czuje wibracje demonicznej magii w całym ciele. - Wzdrygnął się. - Wolałbym tu nie być kiedy go użyje. Przygotuje wszystko w Pałacu, więc przyjdźcie kiedy już załatwicie wasze sprawy, ufam, że Kamak się wami zajmie w razie potrzeby. Poza tym widzę, że wasz przyjaciel wrócił. - Skinął głową w kierunku lekko zdezorientowanego druida. - Zdjąłem już Aurę Życia i odesłałem Abominację. Muszę już iść, wybaczcie. - Powiedział i... wtopił się w ścianę.
Kasandrze nagle wydało się, że wyczuła ruch tam skąd przyszli. Spojrzała, ale nic nie dostrzegła w dość ciemnym korytarzu miedzy półkami. Nagle pojawiły się oczy. Żółte ślepia. I nagle wojowniczka zrozumiała. One się nie pojawiły. Istota je po prostu otworzyła. Teraz dopiero zauważyła lekko pulsujące kłęby ciemności składające się na jej ciało. Zdawało się, że gdzieś już go widziała, pomyślała chwilę i już wiedziała. To ci co zabili tego starego druida w Caen, choć ten był najwidoczniej sam.