Etap 1 Sesji : Ruiny - Podziemne labirynty

Klonus · Wysłany: Pon 17:22, 05 Mar 2007 Temat postu:

- Chłopcze. - powiedział ten drugi - My tu dążymy do doskonałości. Pragniemy się zjednoczyć z naszymy boginiami, które są wszystkim.
- To nieprawda! - krzyczy mężczyzna na środku komnaty
- Milcz. To jedyna prawda, jaka istnieje.

C.

Marius · Wysłany: Wto 12:24, 06 Mar 2007 Temat postu:

-A coż to za byty, te całe Boginie?

C.

Klonus · Wysłany: Wto 13:05, 06 Mar 2007 Temat postu:

- Ignorant - powiedział z pogardą jednoręki - Boginie to trzy siostry: Ikris, Erekti i Feeriti. To one stworzyły wszystko co istnieje: ból, gniew i strach. Te trzy stanowią esensję życia, jedyne, co pcha czas naprzód. Boginie poświęciły swe ciała i umysły, by stworzyć nas. My, ich wierni słudzy, staramy się choć w części odwdzięczyć im. Niektórzy twierdzą, że zwariowaliśmy. Głupcy! To jedyna prawda jaka istnieje. Reszta to ułuda - zaśmiał się rechotliwie.

C.

Marius · Wysłany: Wto 13:54, 06 Mar 2007 Temat postu:

-Słyszałem gdzieś o tym wyznaniu, ale ja opieram się na mocy Jaha, który miłuje wszystko, co prawe.
I sprawiedliwe.
Staram się znaleźć wyjście z tej "celi".

C.

Klonus · Wysłany: Wto 18:29, 06 Mar 2007 Temat postu:

- Jah! Ha! Bajka dla małych dzieci. Tylko trzy siostry są prawdą. Reszta to ułuda.
- Czy mówisz prawdę? - odzywa sie cichy głos istoty ze środka sali - On może mi pomóc?
Zdaje sie, ze poza wyjściem, w którym stoi Marius jest tylko jedno, ale w nim stoi jednoręki.

Marius · Wysłany: Czw 15:05, 08 Mar 2007 Temat postu:

Podchodzę do niego.
-Przesuń się. Muszę przejść.

Klonus · Wysłany: Nie 18:44, 11 Mar 2007 Temat postu:

Osobnik ze środka sali stara się chwycić nogi paladyna, ale nie udaje się mu.
- Błagam - krzyczy - nie zostawiaj mnie tu.

Marius · Wysłany: Pon 15:14, 12 Mar 2007 Temat postu:

A to niby czemu mam Cię tu nie zostawiać?? Golem przepuszcza tylko prawe istoty, więc jeśli zasługujesz na wolność, to jej uświadczysz.
Staram się wydostać nogę z jego uścisku.

Klonus · Wysłany: Pon 15:31, 12 Mar 2007 Temat postu:

Marius nie wydostaje nogi z uścisku, bo ta w uścisku nie jest. Zmierza do wnęki. Jednoręki ustępuje mu drogi.
- Idź głupcze. Nic ci to nie da. To tylko ułuda. Prawda jest tylko jedna.
Marius przechodząc obok jednorękiego zauważa nóż w jego jedynej ręce.

Marius · Wysłany: Wto 14:45, 20 Mar 2007 Temat postu:

Mieze w niego czubem Tepiciela i mowie:
-Odsun sie plugawcze.

Nie ma polskich znakow na tym kompie.

Klonus · Wysłany: Czw 15:15, 22 Mar 2007 Temat postu:

- Nauczysz sie prawdy czy tego chcesz, czy nie - krzyczy wściekły jednoręki i leci na paladyna z sztyletem. Mariusowi udało sie zablokować pierwsze cięcie Tępicielem.
Marius, pamiętaj, że jesteś w niewielkiej komnacie
Klonus

Marius · Wysłany: Czw 20:57, 22 Mar 2007 Temat postu:

-O żesz ty!
Staram się pchnąć go barkiem, aby się przewrócił. Wtedy wieńczę dzieło miażdżąc mu czaszkę Tępicielem.

Hedrik

Hedrik wchodzi na tereny labiryntów i mówi.
-No dziadek, jesteśmy na miejscu, powiedz w jaką stronę iść dalej.

Demogorgon Biały

Z głębi jednego z tuneli dał się słyszeć ryk:
-"Coś mi się wydaje, że to będzie tam."

Hedrik

-To idziemy. Aha jeszcze jedno, uważaj na siebie dziadek.
Powiedział Hedrik idąc w stronę ryku.

Demogorgon Biały

Po krótkim spacerze ujrzeli wreszcie poszukiwane stworzenie. Stwór był mniej więcej o głowę wyższy od Hedrika. W tunelu było dość cimno jednak przez szpary w suficie przesączało się dość światła by widzieć trolla.
Samael zatarł ręce: -"Dobra nasza. Jest jeszcze młody i niezbyt duży... jak na trolla ma się rozumieć. To ułatwi sprawę. Masz może jakiś pomysł jak go dopaść młody?"

Hedrik

-No dziadek a potrzebujesz go żywego czy martwego ?
Mówi Hedrik patrząc na trolla.

Demogorgon Biały

-"Właściwie to potrzebna mi tylko wydzielina z gruczołu regeneracyjnego. Mają je pod podeszfami stóp. Wolałbym go nie zabijać, ale nie będę po nim płakał."

Hedrik

-No dziadek, chwila prawdy.
Mówi Hedrik do dziadka z uśmiechem na twarzy, po czym rzuca czar Oplątania
na trolla.

Demogorgon Biały

Troll z wyrazem zaskoczenia na pysku przygląda się pnączom które zaczęły dość szybko go oplatać. Zanim zorientował się co się dzieje był unierychomiony. Zaczął ryczeć i szarpać się. Narazie pnącza wytrzymywały ale trudno było powiedzieć jak długo to potrwa.
-"Ładnie. Teraz tulko musimy się jakoś dostać do jego stóp."