Etap 1 Sesji : Ruiny - Kwatera Główna Królewskich Rycerzy

Salietti Mroczny

- Ależ po co miał bym komukolwiek to mówić? Gdyby nie to że jestem poszukiwany to bym powiedział komu trzeba. Lecz na razie lepiej będzie dla mnie nie pokazywać się strażnikom na oczy. - Powiedział rycerz z bardzo widocznym udawanym strachem.

Isildur Wielki

-I masz szczęście, ale jeśli chcesz się przydać, i do czegoś, to idź weź jakąś skrzyke z jedzeniem i choć z nami.- powiedział Isildur z ironicznym uśmiechem.

Salietti Mroczny

- Przybyłem tu w celu zarobienia. Za marnego 1 talenta mogę wsiąść skrzynkę i to co jeszcze udźwignę. Normalnie wziął bym więcej pieniędzy ale jako że nie przepadam za strażnikami, to macie zniżkę. To jak? Zgadzacie się? - Odpowiedział paladyn nie zwracając na ironie w głosie swego rozmówcy.

Kaleb

- Nie mam zamiaru wydawać pieniędzy. Tak poza tym,to co mamy już wystarczy. Albo bierzesz coś, albo nie, ale ja płacić nie mam zamiaru. I chyba powinniśmy już iść, prawda? - mówiłem, ostatnie pytanie kierując do Isildura.

Salietti Mroczny

- Ehhhh... No dobra... Czuję że jeśli z wami pójdę to zarobię więcej niż was teraz proszę. - Salietti niemal że wypluł te słowa, oraz wziął jedną beczke mięsa i worek chleba.

Kaleb

- No to chyba możemy już iść? Gotowi?

Salietti Mroczny

Podążam za Kalebem jak gdziś będzie szedł.

Klonus

Strażnik prowadzi Ara przez Kwatery. Przechodzą obok kapitana, lecz "przewodnik" nawet nie zatrzymuje sie przy nim. Kapitan chce coś powiedzieć, ale rezygnuje. Starżnik zatrzymuje się dopiero przed jednymi z drzwi. Odwraca się do Ara i mówi:
- Jesteśmy na miejscu. Nie możesz jednak tam wejść z toporem. Zostaw go tu. W środku nie przyda ci sie na wiele, a tu ja go popilnuję.
Strażnik wyciąga rękę po broń.

Isildur Wielki

-No więc chodźmy- odpowiedział Isildur i wyruszył ze swoimi kompanami do Karczmy.

Ar-Pharazon Złoty

Ar nieufnie spogląda na strażnik... po chwili oddaje mu swój topór i wchodzi do środka.

Klonus

- Dobrze - strażnik zatrzymuje Ara nim ten wejdzie - Teraz posłuchaj. Nie odzywaj sie niepytany i nie zachowuj agresywnie. Nie odwracaj sie do króla tyłem. To chyba wszystko.
Strażnik otworzył drzwi, stanął w nich i rzekł:
- Ar-Pharazon Złoty, panie.
Po tych słowach odsunął się i wpóścił Ara do środka.
Wewnątrz stał stół zakryty niemal w całości przez papiery. Za nim siedział młody chłopak, ubrany dość normalnie, z wielkim pierściniem na ręku. Za nim stało dwóch strażników.
- Mości Ar-Pharazon. Wiele kłopotu nam pan sprawił - chłopak nie spojrzał nawet na Ara, tylko przeglądał papiery - ale i wiele dobrego uczynił. Nie uszło oczywiście naszej uwadze uprzątnięcie uliczek Draknor i próba odbudowy karczmy. Dostrzegliśmy również wielki wasz talent do zwoływania ludzi. Tak... Problem w tym, że pewne rzeczy mają swój porządek. Należy działać według planu, by nie wkradł sie chaos. Wy chyba nie staracie sie zburzyć tego porządku, prawda? - spojrzał wymownie na barbarzyńcę, ale nie pozwolił mu odpowiedzieć - Mamy dla was propozycję, panie Ar. Zbuduje pan tę karczmę do końca, a my was wspomożemy materiałami i żywnością. Widzisz, mamy mały problem z ilością rąk do pracy, a ty masz wspaniały dar pozyskiwania tego jakże cennego towaru. Co powiesz, na funkcję architekta miasta? Odpowiedzialność za wszelkie budynki, zwłaszcza obronne i pensja 50 szt. złota dziennie. To jak, panie Ar?

Ar-Pharazon Złoty

Budowa karczmy, była to spontaniczna akcja. Z całym szacunkiem królu, myśle, że w mieście znajduje się wiele osób, bardziej znających się na budownictwie niźli ja, więc obawiam się, że nie nadaję się na to stanowisko. Poza tym niechce tracić całego swojego życia na odbudowę zniszczonego miasta. mogę skończyć dla was budowę karczmy, nie wezmę za to ani grosza, zrobie to tylko ze sobie znanych powodów, ale obawiam się, że z resztą miasta, będziecie sobie musieli radzić sami.

Klonus

- Widzę, że wam, panie Ar, chodzi tylko o karczmę. Przyznaję, że to ważny budynek, ale musimy dbać o moich poddanych, a karczma ich nie ochroni przed kolejnym atakiem. Może niech pan pomoże nam odbudować mury, a my wspomożemy odbudowę karczmy. Co wy na to?

Ar-Pharazon Złoty

Przede wszystkim drogi królu, myśle, że trzeba zacząć od środka miasta. W mieście grasują gangi takie jak "Płonące Węże".... myśle, że najpierw trzebaby się ich pozbyć, a dopiero później wziąść się za zagrożenia z zewnątrz. Mogę dopomóc w odbudowie miasta, jeśli wojsko wspomoże mnie jedzeniem dla ludzi i materiałami budowlanymi. Myśle, że płaca dla ludzi jest także konieczna. Ja nie wezmę ani grosza, jednak inni mogą niechcieć pracować za darmo.

Eroon

przychodzę pod budynek "mhm, to chyba tu..." rozglądam sie wokół siebie. Pośród robotników strazników i innych ludzi, zauważywszy osobe siedzącą przy biórku podchodze do niej - wwitam... poszukuję pracy... - rozglądając sie wokół siebie - zzapewne, potrzebna wam pomoc ww, odbudowie miasta? cchętnie, pomogę, przywrócić dawny wizerunek tego miaste... - chwile jeszcze rozglądając sie, następnie skupiając wzrok na osobie z która rozmawiam - jjestem, Eroon - podając dłoń

Kaleb

- Szczerze mówiąc, przyda nam się ktoś taki. Staramy się coś odbudować, jednak nie mamy nikogo, kto się na tym zna. Ludzie pracują też nad odbudową karczmy. Najlepiej zaciągnij się tam do roboty, a jak skończycie, przyjdź do mnie z powrotem - mówił Kapitan, zasłonięty w pełni przez górę papierów.

Eroon

cały czas wpatrzony w kapitana, dopatrując go zza papierów - eem... cccóż, w porządku... - cofając ręke - aale, dostane za to jjjakąś, wypłatę?

Kaleb

- Jeśli skończysz - odpowiedział krótko. Gdy zajrzałeś za papierym, widziałeś tylko nakrytą hełmem głowę, opuszczoną nad biurkiem, a tuż obok rękę, w której mężczyzna trzymał pióro i pisał na jednym z tysięcy papierów.

Eroon

mhm - odwracam sie i stawiam kilka kroków "ale... gdzie ta karczma?" zaczepiam pierwszego lepszego żołnierza - ppprzepraszam, gdzie pplac budowy, karczmy jest?

Kaleb

- Raczej plac ODbudowy. Idź prosto, a na 4 zakręcie skręć w lewo. Potem prosto i jesteś na miejscu.