Zamek w Remoncie

Kenji

- Z tych bestii... raczej łupu nie będzie. - dalej rozgląda sie po pomieszczeniu, po czym wzrok kieruje w stronę Ar'a - I jak Ar? Dostrzegłeś coś?

Hedrik

Hedrik podchodzi do każdego Ogara po kolei, ucina im łapy i wkłada do plecaka.
-No chłopaki, dowody już mamy... A co to jest za dym ? Chodźmy tam szybko.

Isildur Wielki

Isildur po chwili milczenia stara się uleczyć pozostałych rannych towarzyszy, po czym staje obok Ar'a i mówi:
- Trzeba sprawdzić co się tam dzieje.- po czym próbując użyć magi natury, sprawdza, co też dzieje się za owymi drzwiami.

Kenji

Zbieram strzały z pobojowiska po czym podchodzę do Ar'a.
- Dym. - mówie patrząc się w strone zadymionego obszaru - No to ruszamy, ty przodem Ar. - napinam cięciwe i celuje przed siebie w oczekiwaniu na kolejną bestie.

Ar-Pharazon Złoty

- Nie tak szybko - najpierw idziemy do lekarza, który zbada wasze oczy. Tam nie ma dymu tylko tam są drzwi. - powiedział barbarzyńca, a następnie uciął toporem nogę jednej z bestii, podniósł i rzucił tak by trafiła ona o drzwi, patrząc co się dalej stanie.

Salietti Mroczny

- Jaki dym? Ja tam nic nie widze... Może ślepy jestem ale wszędzie niebo jest czyste. - Mówię zdziwiony do Ferdasa.

Kenji

- Nie na niebie... tam! - mówie pokazując palcem dym.

Hedrik

Hedrik patrzy na Ar-a i mówi:
Ja nic nie widzę... Czekaj... Może nie będziemy musieli iść do lekarza.
Hedrik podchodzi do Ar-a klęka na kolanie, rękę daje na buta Ar-a i próbuję uzbierać w sobie całą resztkę mocy. Po czym wrzuca na Ar-a czar "Kocie Oczy"

Demogorgon Biały

Hedrikowi udaje się rzucić zaklęcie na Ara. Jedyny efekt jest taki że barbarzyńca widzi teraz drzwi znacznie wyraźniej.
Rzucona przez Ara łapa odbiła się od drzwi z głuchym stuknięciem... poza tym nic się nie wydarzyło.
Na Ferdasa nie wyskoczył znienacka już żaden ogar. Łowcę natomiast powoli zaczynała boleć ręka od trzymania naciągniętej cięciwy.

Nagle pojawił się czarny dym tym razem wyraźnie widoczny dla każdego z bohaterów. Przez krótką chwilę przybrał formę jakby postaci w długim płaszczu... Mogliby przysiąc, że twarz postaci nosiła wyraz politowania. Równie nagle jak się pojawiła, postać rozwiała się spojrzawszy wcześniej na odkryte przed chwilą drzwi drzwi.

Ar-Pharazon Złoty

Podchodzę powoli do drzwi i chwile nasłuchuje czy coś za nimi nie słychać. Następnie sprawdzam drzwi z wszystkich stron próbując odnaleźć jakieś ukryte pułapki lub inne rzeczy. Jeśli nieznajduje niczego podejrzanego. Powoli usiłuje otworzyć drzwi. Kiedy już będą otwarte popycham je by otworzyły się całkowicie i robie krok do tyłu, trzymając topór wyciągniety przed siebie z kolcem do przodu. Jeśli nic się nie wydarza, wchodze do sali i korzyystają c z zaklęcia Hedrika rozglądam się uważnie po pomieszczeniu. gdyby był tam jakis wróg staram się zasłonić toporem przed atakiem i kontratakować.

Salietti Mroczny

- Ooooo... Fajne... Ciekawe jak można takie coś zrobić z dymu co? Pewnie jakieś hokus pokus... Nie lubie hokus pokus jeśli nie służy mojej sprawie. Co nie służy mojej sprawie jest przeciwko niej, lub nic o niej nie wie. To co robimy z tymi drzwiami? Mam nadzieje że nie będzie tam więcej tego ścierwa bo to śmierdzi na klimoetr... Dziwie się że tego nie czuliśmy wcześniej. Jakieś pomysły w jakiej kolejności wchodzimy przez drzwi, do czego tam one prowadzą? Zawsze jak się boicie to mogę iść pierwszy... - Mówię do otaczających mnie ludzi z lekkim uśmiechem. Szukam jakiegoś sznurka, czy czegoś takiego. Jak znajdę to staram się wydłubać przywódcy stada jednego kła, na pamiątke. Zresztą... Jak nie znajde to także to robie. Jak kieł przy tej operacji się zniszczy, to wydłubuje następnego aż będzie w miare dobry. Jak wydłubie wszystki i każdego poniszcze to wybieram ten najładniejszy (jeśli można tak powiedzieć o kłach ogara... bleee) i chowam go.

Isildur Wielki

Isildur przygotowywuje zaklęcie: "oplątanie" tak, aby w razie ukazania się jakiegoś stwora mógł je odrazu rzucić. Po czym podchodzi kawałek w stronę drzwi i czaka, co też się wydarzy po otwarciu ich przez Ar'a.

Demogorgon Biały

Za drzwiami znajduje się po prostu korytarz biegnący lekko w dół. Nie wygląda co prawda na nowy, ale też nie grozi nagłym zawaleniem.
Salittiemu udaje się przy pomocy sztyletu wydłubać kieł piekielnego ogara. Ma około trzech centymetrów długości i jest żółty i upaprany krwią.

Isildur Wielki

Isildur niepewnie wchodzi do korytarza i rozglada się w nim. Używając magi natury stara się sprawdzić, czy w pobliżu nie czai się żaden stwór. Po czym robi kilka kroków do przodu i sprawdza, czy w korytarzu jest ciemno i czy widać coś dalej.

Ar-Pharazon Złoty

Ar powoli kieruje się dalej korytarzem powoli schodząc w dół. Stara się byc bardzo cicho i nasłuchuje odgłosów z przed siebie.

Salietti Mroczny

Chowam ząb ogara i idę za Arem. Nasłuchuje jakichś dziwnych, oraz tajemniczych odgłosów.

Demogorgon Biały

W korytarzu nie ma żadnych okien i panują ciemności.
Ar który ciągle ma na sobie zaklęcie widzi niewiele więcej jak długi korytarz opadający w dół... Chociaż w oddali tli się blade światełko...
Isildur nadal wyczuwa wiele różnych istot w zamku... jednak w pobliżu nie czai się nic żywego.
Z dziwnych odgłosów Salietti słyszy tylko własne, metaliczne kroki odbijające się echem po korytarzu.

Ar-Pharazon Złoty

Zmierzam powoli i ostrożnie w stronę światła.

Kenji

Biorąc przykład z Saliettiego odcinam kieł przywódcy i idę za bohaterami.

Isildur Wielki

Idę za pozostałymi bohaterami, wciąż obserwując otoczenie i nasłychując, czy nikt nie nadchodzi.