Zajazd "Uśmiechnięta Podkówka"

Jurgin

- Oczywiście, pytaj.

Deithe

- Na czym wam zależy? Na złocie? Klejnotach? Sławie? Przygodzie? Na czymś innym? Lubię wiedzieć na czym stoję z ludźmi z którymi pracuję. - Powiedział Roth i spojrzał z ciekawością na Jurgina.

Jurgin

- Na takie pytanie mogę odpowiedzieć tylko za siebie, nie interesują mnie skarby ani sława, chociaż dobrze jest mieć kilka sztuk złota na obiad w karczmie. Zależy mi na przygodzie, żeby życie nie było nudne, chociaż chciałbym jeszcze kiedyś wrócić do domu, na pustynię.

Deithe

Roth pokiwał w zrozumieniu głową.
- Rozumiem, dobrze więc chyba możemy robić interesy. Chociaż chciałbym by twoi przyjaciele także odpowiedzieli mi później na to pytanie. Otóż, panie Jurginie, przewodzę obecnej tu wyprawie badawczej. Nie mamy może bogactw, ale z pewnością jesteśmy w stanie godziwie zapłacić wam za wszelki trud. Otóż przewiduję, że nasza wyprawa będzie niosła ze sobą wiele niebezpieczeństw i bardzo przydałaby nam się wasza ochrona. Niestety nie mogę zdradzić szczegółów dopóki nie zgodzicie się nam pomóc...
- Proszę! Bez zbrojnych sobie nie poradzimy! Podobno jeszcze nikt stamtąd nie po... - Akim, który żarliwie zwrócił się do Jurgina umilkł, spiorunowany wzrokiem Rotha. Wymamrotał przeprosiny.
- Cicho bądź, to ich decyzja. - Uciął mistrz.

Fist

Fist stanął przed "Biłymi Szatami".
- Ja się zgodzę pojść za wiedze - uśmiechnął się - Opowiecie mi o sobie, zakonie, wyprawie badawczej, celu i wszystkiego co możecie powiedzieć, i więcej jeśli się da.

Deithe

- Wiedza - Roth pokiwał głową. - Widzę, że jesteś równie ciekawy co my. To dobrze. W rozsądnych granicach. Powiem wam, o co chodzi, jeśli zgodzicie się dla nas pracować... - Zawahał się, zupełnie jakby czegoś zapomniał, pstrykając palcami. - A twoje imię, panie...? - Zapytał mistrz słodko.

Fist

- Tak, to też jest wiedza, imie... pewne wierzenia głoszą, że imię nadaje wolę, a znajacy to imię mogą ją nagiąć - uśmiechnął się - Jakoś jeszcze mi się to nie przytrafiło... Jestem Fist.

Kasandra Wredna

Kasandra skrzywiła się. Przyzwyczaiła się już trochę do telepatii, ale słuchanie czyichś myśli we własnej głowie nadal nie było przyjemne. Zaczęła porcjować kolejne udko, jednocześnie przysunęła się trochę do Leanny i szepnęła:
- Na pustyni bezpiecznie jest tylko w oazach... Spróbuj odczytać coś bardziej konkretnego - potem głośno dodała - Częstuj sie Baronie. Najwyżej ja Cię poniosę.

Podeszła do pielgrzymów i zwróciła się do Rotha.
- Ja mam na imię Kasandra. Jeśli chodzi o Twoje pytanie, Panie... Przygody są ważne, ale złotem też nie pogardzę. Chciałabym też wiedzieć dokąd idziemy i co możemy tam spotkać. Przynajmniej ogolnie. - po chwili dodała - I jeszcze czy ten chłopak - wskazała Akima - potrafi coś oprócz panikowania.

Deithe

- Miło mi pana poznać, panie Fist. - Roth skinął głową nekromancie, po czym zwrócił sie do wojowniczki.
- Jestem Roth, miło mi panią poznać Kasandro Wredna. - Widać stary wciąż miał uszy całkiem sprawne. - Ogólnie mogę jeszcze dodać, że teren jest bardzo dziewiczy, dlatego szczególnie nas interesuje, jednakże zagrożenia jakie tam napotkamy pozostają bardziej w sferze domysłów. Co do celu naszego przeznaczenia, to już szczegółowa informacja i wymaga deklaracji z waszej strony. A co do niego... - Roth spojrzał na Akima. - Może na to nie wygląda, ale Akim zna kilkanaście starożytnych języków, co bardzo przydaje nam się w badaniach.

Leanna

Leanna żachnęła się, widząc jak Kocur bestrosko zlekceważył jej zakaz i pochłania kolejne udka. Obdarzyła 'pielgrzymów' kolejnym powłuczystym spojrzeniem. Jakoś nie raczyła wstać od stołu - niech sprawy eskorty uzgadniają ci, kórzy się na tym znają. Poza tym nieznajomi nie wzbudzili jej zaufania w najmniejszej mierze.

Kreeth

Kreeth wypił jeszcze jeden łyk wina i z powrotem założył swoją maskę. Druid wstał i podszedł do stołu "pielgrzymów".
- To, na czym mi zależy, jest sprawę dość osobistą. - powiedział i ukłonił się. - Jestem Kreeth, druid. Jako honorarium, złoto będzie odpowiednie.

Kasandra Wredna

- Badania powiadasz, Panie? Czyli na miejscu znajdziemy sterty kamieni zapisanych dziwnymi znakami w starozytnym języku, trochę szczurów i być może jakiegoś wilka, którego trzeba będzie przegonić? - wojowniczka uśmiechnęła się ironicznie - W każdym razie ja się piszę.

Deithe

- Miło mi, panie Kreeth. Jak już wspomniałem, nie jesteśmy bogaczami, ale zapłata w złocie będzie odpowiednia. - Skinął głową, a do Kasandry rzucił wymijająco. - No cóż, może się zdarzyć i tak jak mówisz. A pozostali? Możemy na was liczyć?

Leanna

Leanna przesłała do przywódcy jedno słowo: "Możecie". Wstała wreszcie od stołu i podeszła do pozostałych.
- A ja jestem Leanna. Chodź, Baronie. - zawołała na Kocura, a ten niechetnie przyszedł za nią, niosąc w pyszczku ostatnie kawałki kurczęcia.

Jurgin

- Czyli teoretycznie można by powiedzieć, że postanowione, ale... jak już się zorientowałeś, nie jesteśmy zwykłą grupą najemników. My nie pracujemy, tylko bierzemy udział w wyprawie. Dlatego zanim Akim ucieszy się w kilkunastu językach, że wyruszymy razem, pozwól, że jeszcze raz zapytam jakie są plany. Bierz pod uwagę, że musimy dostosować nasz ekwipunek do celu wyprawy, inaczej przygotujemy się do wyprawy rzeką a inaczej po pustyni - Jurgin wyraźnie zaakcentował ostatnie słowo.

Deithe

- Och, czyżbyśmy za głośno rozmawiali? - Zdziwił się uprzejmie Roth. - Ale nie istotne. Skoro się zgadzacie to chyba nie ma problemu. Otóż jak zauważył pan Jurgin idziemy na pustynię. Ale bynajmniej nie na zwykłą i nie na tę o której myślicie. - Uśmiechnął się tajemniczo. - Otóż wybieramy się do Szarych Pustkowi, miejsca opisywanego w starożytnych pergaminów jako "świat skąd szybko można dotrzeć wszędzie". Była to taka droga na skróty wielu magów i co bardziej poważanych ludzi dawnych wieków. Co dziwne nie ma opisanych żadnych niebezpieczeństw związanych z podróżą i bardzo mnie ciekawi dlaczego starożytni zakazali takich podróży.

Kasandra Wredna

- Pewnie Ci co natknęli się na jakieś niebezpieczeństwa nie zachowali dość ciała, żeby o nich opowiedzieć. - skomentowała wojowniczka - Pustynia to zawsze pustynia. Śmiem jednak twierdzić, ze Szare Pustkowia nie są celem waszej, a właściwie naszej wędrówki. Popraw mnie jeśli się mylę. I bardzo ciekawią mnie potencjalne niebezpieczeństwa u celu.

Deithe

- Niestety, pani Kasandro, muszę panią poprawić. To właśnie Szare Pustkowia są naszym celem. Oczywiście, jeśli coś poszłoby nie tak jak trzeba, to zmierzamy do Klasztoru Drakonów. Jednak pomyślcie tylko o możliwościach! Jeśli udałoby nam się zbadać naturę tego miejsca i ponownie móc udać się w dowolne miejsce jak starożytni.. co za nieskończone możliwości!

Jurgin

- Hmm... a gdzie właściwie są Szare Pustkowia? Trochę już podróżowałem, ale nigdy tej nazwy nie słyszałem. Czy można tym podróżować w dowolne miejsce w krainie, czy tylko w określone?

Deithe

- Cieszę się, że pan pyta, panie Jurginie i nie dziwię się, że pan nie słyszał. Słyszał pan o Innych Wymiarach? Więc to nie to. Ale całkiem podobne miejsce. Powiedziałbym, że to Wymiar Między Wymiarami. Według starożytnych pism można się stamtąd dostać dosłownie wszędzie.