Wapienne Jaskinie

Deithe

Skalna, szarawa formacja wapienna pośrodku pożółkłych pól.

Deithe

Kreeth rzucił na siebie zaklęcie i wśliznął się wejściem po lewej. Okazało się dość wąskie i częściowo ukryte pod ziemią, ale jakoś zdołał się przecisnąć do środka. Upadł na jakiś worek. Uniósł się kurz. Druid rozejrzał się dookoła. Pomieszczenie było chyba jakimś magazynem, gdyż wszędzie stały jakieś beczki, skrzynie, czy leżały worki. Naprzeciw wejścia były drewniane drzwi, a obok półka zastawiona słoikami i innymi szklanymi naczyniami.

Kreeth

"Ciekawe", pomyślał Kreeth. Rozejrzał się dookoła. "Ciekawe kto tu mieszka".
Druid podszedł do półki i zajrzał do słoików.

Deithe

Słoiki zawierały w sobie mało przyjemną zawartość, bo najwyraźniej zwierzęta poddane sekcji i zamknięte potem w formalinie.
Nagle półka zatrzęsła się i słoiki zatrzeszczały.
Coś ciężkiego szło za drzwiami. Kroki zatrzymały się nieopodal drzwi. Dobiegły zza nich jakieś głosy, których Kreeth nie słyszał z dala od drzwi.

Kreeth

Kreeth rzuciłna sibie "Kamuflaż" oraz "Wyczucie" i schował się za skrzyniami bliżej drzwi. Starał się nasłuchiwać rozmowy za nimi.

Deithe

Bliżej drzwi druidowi udało się usłyszeć strzępek rozmowy.
- ...się umawialiśmy. Mam nadzieję, że mnie nie zawiedziesz? Prawda? - Ten głos brzmiał szokująco znajomo. Po chwili uderzyło go, że nie rozpoznał go od razu. Nadzorca. Kreeth zerknął kątem oka na poszarpany kwadrat światła, wpadający przez wejście, którym się tu dostał.
- Tak. Ja. Rozumieć. - Odparł mu dudniący głos.
- Świetnie, świetnie, z moich obliczeń wynika, że niedługo się tu zjawią... - dudniące kroki ruszyły dalej korytarzem i minęły drzwi. Słoiki zatrzeszczały ponownie i najwidoczniej któryś musiał stać na krawędzi, gdyż spadł i rozbił się na podłodze z głośnym trzaskiem.
- Co to było? - Spytał Nadzorca i kroki zatrzymały się.

Kreeth

Kreeth przełknął ślinę. Byłnieco roztszęsiony. "Nadzorca", myślał. "Tego można było się spodziewać."
Kreeth starał się znaleźć najmniej widoczne miejsce blisko drzwi. Ukrył się tam i nasłuchiwał.

Deithe

- Ja. Nie wiedzieć. - Zadudnił głos.
- No to idź i... - Nadzorca zawahał się i zmienił ton. - A z resztą, nie mam czasu na takie bzdury. Bogowie, co za nora! Tylko czekać aż się posypie... nie mogę się doczekać aż stąd wyjdę... chodź. - Głos zaczął się oddalać, odpowiedziało mu tubalne "Tak" i ciężkie kroki także ruszyły dalej.

Kreeth

Kreeth odczekał jeszcze chwilę, aż będzie bezpiecznie. Wyszedłzza skrzyń i obejrzał drzwi. Chciałsprawdzić, czy są zabezpieczone w jakikolwiek sposób oraz czy są otwarte.

Deithe

Drzwi były otwarte. Prawdę mówiąc Kreeth nie dostrzegł nawet zamka. W dodatku drewno wyglądało na zbutwiałe i nadgniłe. Nie wyglądało też na to by miały być zabezpieczone jakąś pułapką.

Kreeth

"No cóż, w końcu raz się żyje.", pomyślał Kreeth i bardzo ostrożnie uchylił drzwi.

Deithe

Korytarz za drzwiami był tunelem. Wyglądał na wydrążony, ale najpewniej po prostu wyerodował. Druid mógł stąd iść w lewo, w kierunku w którym oddalił się Nadzorca, albo w prawo, czyli skąd przyszedł.

Kreeth

Kreeth skręcił w prawo, rozglądając się uważnie.

Deithe

Kreeth doszedł do kolejnych drzwi. Te były większe i wyglądały solidniej od magazynowych. Korytarz ciągnął się dalej. Wyglądało, że tutejsze drzwi nie mają zamków. Zza drzwi unosił się nieokreślony, nieprzyjemny zapach.

Kreeth

Kreeth bardzo ostrożnie uchylił drzwi i zajrzał do środka. Potem wszedł do środka...

Deithe

Nozdrza Kreeth'a uderzył ogromny, obrzydliwy smród gnijącego mięsa. Był dużo silniejszy nawet niż ten unoszący się z ciał martwych zwierząt które badał w lesie. Ledwo zdążył odchylić maskę, zanim jego żołądek pozbył się zawartości.
Było to pomieszczenie wielkości poprzedniego magazynu, jednak nie było tu ani półek, ani skrzyń. Wszędzie walały się ludzkie zwłoki, nieliczne całe. W większości były to oderwane kończyny, torsy... Ściany i podłoga były czerwone od zaschłej krwi. Gdzieniegdzie brzęczały muchy robacznice, składające jaja w martwych ciałach.
Druid spostrzegł, że obok jego stopy leży oderwana głowa, wykrzywiona w śmiertelnym grymasie i musiał cofnąć się o krok.

Kreeth

Druid odwrócił się, łapiąc oddech. Zamknął drzwi. Przez chwilę stał osłupiony i patrzył w głąb korytarza. Ogarnęła go złość i nienawiść. "Nikt nie ma prawa...", myśał.
Po chwili ruszył korytarzem, ostrożnie stawiając kroki.

Deithe

Przez dłuższą chwilę druid po prostu szedł korytarzem. Potem doszedł do rozwidlenia. Przed nim otwierały się trzy drogi. Ta na lewo wznosiła się w górę i zakręcała, ta w środku opadała znacząco w dół, a ta po prawej skręcała i szła mniej więcej na tej samej wysokości co dotychczas.

Kreeth

Po chwili zastanowienia Kreeth wybrał lewy korytarz.

Deithe

Kreeth zaczął się wspinać lewym korytarzem. Droga nie była tak pionowa, by nie móc wejść, ale dość by druid dostał zadyszki. Wreszcie wyszedł na coś co przypominało nieco prostokątne pomieszczenie. Stał na jego węższym końcu. Była to najwidoczniej jakaś wyższa kondygnacja w jaskini, gdyż środek był pusty i można było zobaczyć kondygnację niżej. Po poziomie na którym stał Kreeth można było się poruszać dość dogodnymi półkami, wystającymi ze ścian jaskini.