Etap 1 Sesji : Ruiny - Cmentarz

Drago

Galdir dostał silnego kopniaka w łydkę.
- Masz szczęście że tylko tyle. Bo wcale nie jestem znudzony. A przynajmniej ciekawie się zapowiada - Chaos odpalił pochodnię, i ich oczom ukazały się trzy osobniki, przypominające czerwone ropuszki półmetrowej wysokości...

Galdir

- Łojej... sam się tak rozmnożyłeś ? - wyszczerzył zawadiacko kły - Ta... Galdir jestem...

Drago

Zwierzątka zaczęły ciuchutko popiskiwać. Jeden z nich widząc Galdira zaczyna się nadymać i machać łapkami...

Galdir

Khem... Bo się udusisz.. - Odmachał chaosowi - Te, starszy... jak masz na imię ?

Drago

- IMPSaczek. Mówią że jest nerwowy. Do zobaczenia w następnym życiu. Demon odlatuje do Źródła Reinkarnacji...

Galdir

Który odlatuje ? ten, co sie dusil ? xD no i ile ich tam konkretnie jest

Gapi się osłupiały... - Ej... nauczycie mnie jakis czarów ? Co? bo mi sie nudzi ... - ziewa.

Demogorgon Biały

Jako główny łowczy i opiekun zoo Razz

czuję się w obowiązku poinformować ciebię Galdirze, że kiedy IMPS odlatuje do źrudła reinkarnacji to nie jest to dobra wiadomość dla ciebie. Po szczegóły odsyłam do Fauna / Demony / IMPS.

Ale Drako mogłeś napisać nieco wyraźniej, że imps EKSPLODOWAŁ!!

Pozdrowienia i miłej zabawy z pozostałą dwójką Very Happy

Drago, drogi Demo, Drago.
Bo właśnie się jakiś Drako zarejestrował XD

D.

Sorka, mój błąd

Galdir

aha :> thx.. jezeli jeszcze zyje

Rozglądam się za jakąś przeszkodą, gdzie mógłbym się ukryć. po czym jeżeli w tym dole są same impy i znalazłem przeszkodę, walę każdego jak najmocniej mieczem w czaszkę ^^' A jak sie któryś rozżarzy to chowam się za przeszkodę... taa.

NPC

Galdirowi udaje się znaleźć skałę i schować się za nią!
Niestety w tej chwili IMPS'y wybuchają jeden po drugim Wewnętrznym Ogniem!
Skała za którą chował się nekromanta rozlatuje się na tysiące zabójczych odłamków!
Poszatkowane ciało Galdira osuwa się bezwładnie po przeciwległej ścianie!
Galdir umiera!
Galdir traci 20 PD!
Galdir traci 16 szt. złota!
Galdir traci losowy przedmiot z ekwipunku! :
- Wisiorek

Fist

Fist pirokineza spopiela cialo dawnego Fista. Po czym bierze Kijek, teraz gdy wlasciciela niema, niebedzie paralizowal tego co go znajdzie. Rzuca Kijek w krzaki zmentarza. i zaczyna biec do Karczmy.

Jachula

Jachula znudzony misjami kapitana siada sobie na nagrobki, ostrzy sobie mieczyk i myśli.
-Kim była ta dziwna istota ze schronu:
Mag, cień, zjawa, duch a może to były zwidy.

Klonus

- Ty!!! młody!!! - słyszy chrapliwy głos za plecami - To nie noclegownia dla włuczęgów! Złaź z tego nagrobka!

Jachula

Jachula wstaje, odwraca się do tyły i krzyczy.
-Kim jesteś ??

Drago

- Ty tu jesteś gościem więc się przedstawiaj... i wyjazd z mojego stanowiska! - odwrzasnął głos.

Jachula

Jachula odchodzi od nagrobka i powiedział.
-Jam jest Jachula.
Po chwili dopowiedział
-Wojownik.

Klonus

- A ja jestem Marcel... i jestem truposzem. Nie siadaj więcej na nagrobku. Ja jeszcze pobłażliwy jestem, ale leżą tu tacy, co za tę zniewagę mogą cię zaprosić do naszego grona.

Jachula

-Czemu ze mną rozmawiasz, eeeeee... Truposzu.

Drago

- To chyba logiczne... gdyby ktoś nieoczekiwanie przyszedł do twojego domu i usiadł na łóżku raczej musiałbym z nim porozmawiać... albo załatwić to inaczej - Marcel wyglądał na zaciekawionego nową znajomością.

Jachula

-A ile tu już jesteś??
Pyta jachula z ciekawością.

Kaleb

- Jaaaaa? Nie pyta się trupów o wiek... Ale skoro chcesz, to opowiem Ci moją historię... Zmarłem 23 lata temu, a było to tak... - i wtedy Jachula zobaczył w głowie obrazy - barda, całującego się z kobietą, żołnierza walczącego z entem i maga czytającego księgi... Każdy obraz przelatuje co chwilę znów w głowie wojownika, aż wkońcu dostrzega on postać, jakby cień, przemykający niepostrzeżenie na każdym z obrazów... Na każdym z nich, nie wiadomo z jakich powodów, zostawaił za sobą czerwone ślady... Ślady krwi... I nagle w głowę Jachuli "uderzyło" jedno ze wspomnień truposza... Cień, którego już wcześniej widział wojownik, leżał pod drzewem, krwawiąc obficie... Sprawny obserwator zauważyłby, że to nie jest cień, tylko mężczyzna, zakapturzony, w niesamowicie nasyconej czernią szacie... I Jachula zauważył to... Mężczyzna miał zamknięte oczy, był blady... Nagle otworzył oczy, co było tak przerażającym widokiem, że Jachula stracił przytomność... Budzi się za chwilę obok tego samego nagrobka, leżąc na ziemi...
- No wkońcu wstałeś... - rzucił Marcel znudzonym głosem.

Jachula zyskuje 50 PD!