Etap 0 Sesji: Miasto - Zagajnik Przy Mieście

Marius

-Giń bestio piekelna, jakem Marius, Słowo Boże!
Pcham szczytem Tępiciela w głowę Wadery.

NPC

Cios doszedł do skutku!

Niestety okazał się niewystarczający! Krew zlepia sierść na głowie wadery i zalewa jej oczy, a z jej paszczy dobiega skowyt bólu, jednak jej szczęki jeszcze się zaciskają!

Marius traci 1 HP!

Ogłuszony basior, słysząc skowyt wadery podrywa się i agonalnym wysiłkiem zaciska szczęki na łydce Mariusa.

Marius traci 1 HP!

Marius

Robię kombo:
Obrót Tępicielem z tyłu przez dół (udeżenie w Basiora ciosem podbródkowym) i pchnięcie Tepicielem w Waderę.

NPC

Cios Tępiciela odrzuca basiora!
Jednak gwałtowne wyrwanie paszczy z łydki powoduje przenikliwy ból!
Marius traci 1 HP!
Basior pada martwy!
Cios dosięga waderę i rozłupuje jej czaszkę!
Wadera pada martwa!
Jadnak jej szczęki zaciskają się w pośmiertnym grymasie na udzie Mariusa!
Marius traci 1 HP!

Marius otrzymuje 25 PD za pokonane wilki!

Marius

Mizerny nie jestem, dlatego staram się rozewrzeć szczęki Wadery aż do skutku.
Kiedy juz się uda, to grzebę wilki i modlę sie za ich zwierzęce dusze; proszę o wybaczenie za ich śmierć, a następnie modlę się o łaskę uzdrowienia.

NPC

Po kilku próbach Mariusowi udaje się rozewrzeć szczęki wadery!
Zwierzę pada na ziemię!
Marius kopie w miękkiej ziemi groby dla wilków i je zakopuje!
Marius modli się o dusze przeciwników!
Marius dotrzymuje 5 PD za uszanowanie szczątków przeciwników!
Niestety wysiłek poświęcony na rozwarcie paszczy i kopanie grobów łącznie z upływem krwi powoduje wielkie zmęczenie u Mariusa!
Choć Marius modli się szczerze i żarliwie bóstwo zdaje się go nie słuchać! Modlitwa uzdrawiająca nie powodzi się!

Marius

Prowiorycznie (jakieś liście zamiast bandaża) zatamowuję krwotok i staram się wydostać z Gaju i dojść do medyka.

NPC

Mariusowi udaje się zatamować krwotok liśćmi!
Krwawienie ustaje!
Niestety ze względu na nieznajomość lasu Marius zatamował krwotok Piekielnikiem!
Rany przez chwilę płoną żywym ogniem!
Marius traci 1 HP!
Na szczęscie efekt jest krótkotrwały i po chwili przechodzi!
Zagajnik myli ścieżki Mariusa i nie udaje się mu wydostać drogą, którą przyszedł!
Marius dostrzega w konarach pobliskiego drzewa dziewczynkę zbudowaną jakby z cieni. Dziewczynka jest nieduża, mieży jakieś pół metra wzrostu i mierzy go ciekawym spojrzeniem.
- Co robisz w moim lesie? - pyta cienkim, ale przyjemnym głosikiem.

Marius

Pomóż mi się stąd wydostać, a obiecuję pomodlić się za Twą duszę.

NPC

Dziewczyna zaśmiała się perliście, jakby propozycja Mariusa była bardzo zabawna jednak po chwili zasmuciła się.
- Cóże to już chcesz mnie opuścić, panie rycerzu? - spytała oceniając po zbroi. Westchnęła - Jesteś taki jak wszyscy... wszyscy mnie zostawiają... - powiedziała smutno. - No cóż w tym stanie nie wyjdziesz nawet poza las... hmm... pójdź tędy - dziewczyna wskazała na ścieżkę po lewej, ukrytą do tej pory między drzewami - jeśli będziesz miał szczęście spotkasz mężczyznę. Niedawno rozmawiał z moją ciocią i dała mu trochę aloesu. Wystarczy na twoje rany... - powiedziała smętnie i nagle Marius zdał sobie sprawę, że nie widzi już dziewczyny tylko kilka dziwnych cieni.

Marius

Ufam dziewczynce (ach, ta moja dobroduszność) i idę za jej wskazówkami.

NPC

Marius idąc za radami dziewczynki przemierza wąski tunel między drzewami. Dzień zdaje się ciemnieć, a otaczająca paladyna roślinność szepcze wrogo liśćmi. Ziemia usłana jest liśćmi, więc niewiadomo, czy trzaskające co jakiś czas rzeczy pod stopami Mariusa to patyki czy kości. Paladyn czuje na karku obserwujące, go niewidoczne oczy i spodziewa się w każdej chwili ataku, jednak ten nie następuje. Najwidoczniej coś chroni Mariusa.
Tunel kończy się nagle. Paladyn staje na jasno oświetlonej polance i mruży oczy. Przed sobą widzi nieznanego osobnika wpatrującego się w wielki worek z ziarnem. W oddali niknie szybko jakiś wóz.

Marius

Bądź pozdrowiony mędrcze. Przybywam do Ciebie po pomoc w sprawie uleczenia moich ran i wydostania się z tego gaju.

Aha, tylko przypomnę, żeby być pewnym - spotykasz Kreetha, także sobie już sami gadajcie :>
D.

Kreeth

Kreeth patrzy na Mariusa. Próbuje podnieść worek z ziarnem i podchodzi do nowoprzybyłego.
- Witaj, wędrowcze! Co cię sprowadza do tego miejsca?

Marius

-Witaj.

Opieram się o Tępiciela.

Fist

Fist i Deithe zagłebiają się w zagajnik. Po drodze spotykają dwuch nieznajomych, lecz nie zaczepiają ich. Widząc że jeden męczy się w workiem pełnym ziarna Fist postanawia mu pomóc. posyła drodny promieć energii i stara sie przedziórawić worek zęby wyleciało z niego troche ciarna i worek stał się lżejszy. Po udzielonej pomocy ruszyli głebiej w zagajnik. Fist poruszał się wyjątkowo zręcznie...jak na ślepego, co stwierdził Deithe.
- Plan jest taki. idziemy wgłab do zacienionego miejsca, tam powinno rosnąć nawet spore drzewo. Krwawa brzoza. rozpoznasz je po kolorze kory. to matowy odcien jasnego czerwonego. Poradzisz sobie?

Deithe

- Jasne, to nic trudnego. O ile nie spotka nas coś, czego nie chcielibyśmy spotkać. Znajdziemy tu to drzewo? - Spytał Deithe z powątpiewaniem patrząc na gęsty zagajnik w którym drzewa wcale nie przypominały opisywanego.

NPC

Jak na zawołanie z zarośli wybiega dzik. Początkowo nie zauważył chyba dwójki ludzi, ale po chwili zwraca sie ku nim z zamiarem zaatakowania.

Deithe

Korzystając z zapadającej ciemności Deithe używa Kolca Cieni na dziku (MC - jakoś, że dzik atakuje z rozpędu wykorzystując pęd do taranowania Deithe stara sie to wykorzystać i nadziać go na kolec).

Fist

Fist asekuruje Deithe by w razie potrzeby udezyć pięścią w głowe dzika prosto z góry by ten się przewócił (energetyczna sięść - wykozystuje atak fizyczny ktory wzmacnia i niewielka fale energii ktrora weszła by w czaszke ogluczając zwierza)