Chaty Drwali

Serindrack

Serindrack mocą telekinezy stara się pomóc w podniesieniu drwala, podtrzymując go.

Achsharr, Mroczny Łowca

Achsharr podciąga do siebie lekko starca, kieruje jego twarz w stronę ognia, pokazując pożar palcem.

Drago

Prowizoryczne usztywnienie sprawiło się nad wyraz dobrze. Kerende, bez większej pomocy Ser'a udało się przeciągnąć drwala na wózek. Był dość wątły, jak na swoją profesję.

- Jak cholera - odpowiedział człowiek. Teraz łowca widział jak jego twarz wykrzywiała się z bólu.
Stukacz sugerował głośnym krzykiem jak najszybsze wynoszenie się z tego zielonego piekła. Przyduszał ich dym. Czerwone plamy wykwitały im coraz częściej przed oczyma. Grupa jest otoczona pierścieniem ognia!

Kerende otrzymuje 60 PD za uratowanie drwala!

*

Starzec zmrużył oczy. Najwyraźniej nie dość że głuchy to jeszcze ślepy... co za wioska. Po chwili machnął ręką i wykrzyknął coś. Brzmiało to mniej więcej... "córuś".
Dzrzwi domku obok otworzyły się i pojawiła się znana mu już starsza pani...

Eroon

Hmm... Tteraz przydał by sie, ktoś, kkto by nas, uratował... - Spoglądam w stronę budynków - Achsharr, ppowinien zaraz, przybyć zzz, pomocą... - Jednak zbytnio sie nie oszukując, zwracam sie do Serindracka - Zzostało jjeszcze, troche wody?

Serindrack

-Pełna beczka... Nic nie ubyło-Odpowiada Serindrack z perfidnym uśmiechem na ustach...

Kerende

-To lej do jasnej...- wrzasnąłem do Serindracka. Podbiegłem do niego.- Jak to się robi.- starałem się powoli rozpracować sprzęt ratunkowy.

Drago

Rurka była zapchana. Czyżby nikt wcześniej ne sprawdził czy maszyna przeciwpożarowa działa...? To chyba niewielki kamień. Tutaj potrzeba wprawnej ręki wynalazcy.

Tu i ówdzie spadały gałęzie niczym pociski, czy meteoryty ciskane przez złośliwych bogów.
Czuć było swąd palonego mięsa. Płonący zając przebiegł nieopodal. Popiskująca, żywa pochodnia...

Serindrack

Serindrack Odpycha Kerende na bok. Znów czaruje strumień wody wszedzie gdzie będzie ogień. Gdyby zabrakło mu many, pije odpowiednią miksturę.

Achsharr, Mroczny Łowca

-Prze pani... Proszę się ewakuować... LAS SIĘ PALI.

Eroon

Podejrzliwie spoglądam przez ramię na nekromantę, jednak nic nie mówię. Szybko puszczam uchwyty i wskakuję na wózek - Pposuńcie sie - Chwytam młotek, i sprawdzam co jest nie tak z beczką - Nna pewno coś zepsułeś, cczarowniku... Kkerende? Kkkieruj, wózkiem - Sam otwieram kurek, i rękojeścią młotka próbuję przepchać kamień. Jeżeli ta sie nie mieści jednak, wtedy przykładam usta do rurki, i staram sie "wdmuchnąć" kamień, a ręką wyjąć go od środka beczki

Drago

- Mówi się wypala chłoptasiu. A za to "wyewakuować" to po pysku możesz dostać... Jak można tak do starszej osoby.

Ser miotał wokół wodą, jednak niewiele mógł pomóc w stosunku do szalonego żywiołu. Lał wodę tam gdzie był ogień. Ale ogień był wszędzie. Nad, pod, za i przed...

Wynalazcy udało się usunąć kamień rękojeścią młotka!

UCIEKAAAAĆ!!! - polecenie stukacza zostało natychmiast wykonane. Grupa podróżników wydostała się, uzbrojona w wylewnego maga i ogromną machinę przeciwpożarową. Udało się im całkiem spokojnie dotrzeć do domów drwali. Gdzieś nieopodal Achsharr przekrzykiwał się z dziadkiem i starszą kobietą. Niewielka dziewczynka siedziała na progu szałasu...

Kerende

Zeskoczyłem i dopchałem wózek do domku dziewczynki. Wziąłem drwala i powiedziałem.
-Tutaj mieszkasz?- zapytałem się zdejmując go z wózka.

Eroon

Zamykam kurek od maszyny lejącej wodę. Odwracam sie za siebie, i staram sie oszacować jak wielkim dla otoczenia zagrożeniem jest pożar, biorąc pod uwagę też wiatr

Serindrack

-I co teraz? Można by może rozpalić kolejny pożar, aby wypaliły się nawzajem? Ja nie wiem... Wynalazco, ty się zajmij myśleniem.

Kerende

Kiedy usłyszałem słowa Serindracka zdębiałem.
-Był bity?- pomyślałem zastanawiając się nad geniuszem Serindracka.- Tak geniusz. Spal najlepiej wszystko! Gdybyś podpalił las z drugiej strony to pomijając to, że spalisz cały las to domostwa są za blisko. Jedno powalone drzewo w kierunku wioseczki może spowodować katastrofę. Zastanów się zanim coś powiesz.

Serindrack

-Mówiłem że tutaj wynalazca jest od myślenia?!

Eroon

Troche podirytowany zwracam się do Serindracka - ... - Po przemyśleniu nad odpowiedzią - Nnapełnijcie beczkę, wodą - Po czym na spokojnie wracam do badania zagrożenia pożaru dla okolicznych siedzib, oraz siły i kierunku wiatru

Drago

Wiatr jak wiatr... kierował się wgłąb puszczy, wraz z pochłaniającym drzewo za drzewem ogniem. Nie był może szczególnie mocny, jednak tu beczka wody już chyba nie pomoże. Godzina silnego deszczu, nastu silnych magów...

W puszczy było co najmniej kilka kontrolowanych wypalanek, jednak nie licząc tej w pobliżu nie było większych skupisk ludności.

Jakież było zaskoczenie łowcy gdy drwal odpowiedział lakonicznie:
- Nie. Mieszkam tam dalej.
Dziewczynka siedziała cicho na progu wpatrując się z daleka w dzielnych poszukiwaczy przygód. Zastanawiała się pewnie... z resztą, sami wiecie.

Eroon

Zakładam ręce, wpatrując się w ziemie. Hmm, zakładam? Albo raczej niespokojnie nimi macham nie mogąc sie zdecydować. Zakłopotany - Nnie, nie, nie wiem... Mmusi sie, wypalić, chyba... Cchoć twój pommysł mmagu, nnie był zły, zze spalniem, pożaru! Dalej! Wyczaruj, kkolejne, kule ognia... Albo nie! Wpadłem! Mam llepszy, pomysł! Wyczaruj nam, ddeszcz... No? Ddaję ci sie w końcu, wwykazać, ppokaż na co cie, stać... - Zakładam ręce, i nieco podirytowany oczekuję na czar Serindracka. Rozlądam sie też wokół siebie, ale nie zauważając aby okoliczni mieszkańcy zauważyli pożar - A, Ascharr, pposzedł na, piwo, cczy jak? - Sam też czując coraz większą bezradność na całą sytuację, sięgam po fiolke czystej wódki. Wypijam ją do dna, już nawet sie nie łudząc że coś mi przyjdzie do głowy, a tylko raczej rodząc w niej jeden pomysł "uciekajmy stąd"

Kerende

-Cholera...- pomyślałem przełykając ślinę.- Więc gdzie jest jej ojciec? Pokazała tamten las, ale ja tam nie mogę wrócic... Jedno wiadro wody nic nie pomoże. Muszę coś zrobic...- nie wiedziałem co mam czynic. Spokojnie spojrzałem na dziewczynkę.- Ashcharr!- krzyknąłem do łowcy.- Weź go i zaprowadź do jego domu! Szybko!- jak Ashcharr przybiegnie to "przekazuje" mu drwala i patrząc co raz to na las lub dziewczynkę.- Spokojnie...- powiedziałem łapiąc dziewczynkę za rękę.- Zaraz go znajdę... Za wszelką cenę...- zastanowiłem się nad własnymi słowami. Wiedziałem co ryzykuję, ale nie mogłem zostawic jej ojca tam w płonącym lesie.- Eroon! Wy tu zostajecie i staracie się jakoś rozplanowac plan zgaszenia pożaru. Ja idę jeszcze kogoś poszukac.- nie zwracając uwagi na ich odpowiedź wbiegłem w ogień.- Może nie byc już stąd wyjścia, ale muszę... Teraz wejdziemy głębiej.- Złapałem się za płaszcz i zakrywając twarz szedłem wgłąb lasu.