Karchtet

Karchtet

1. Imię: Karchtet

2. Płeć: Mężczyzna

3. Kasta: Człowiek pustyni

4. Klasa: Paladyn
4.1 Bóstwo: Magistrate Grande

+ 1 wiary/3lvl (wiary wyliczana z charyzmy)
+ Odwaga
+ 1 Wytrzymałości/2 lvle

- 25% szans na nieudany czar
- Max 1 Szkoła Magii w Umiejętnościach

5. Wygląd postaci:
Średniego wzrostu, niezbyt szeroki w barkach, o jasnej karnacji. Ma niedużą bliznę na brodzie, którą widać jedynie, gdy ma głowę skierowaną ku niebu. Nogi ma nad wyraz umięśnione nawykłe zarówno jazdy jak i do wędrówki. Dłonie zaś... ma duże dłonie z naprawdę długimi palcami. Twarz ma wesołą, uśmiechniętą, wręcz promienną, co z jego jasnymi blond włosami i niebieskimi oczami znacznie go odmładza w oczach innych osób.

6. Ubranie, w którym zwykle chodzi. Lniana lekka i wygodna koszula z kieszenią. Do tego lniane spodnie trochę przetarte i pobrudzone. Jednak zazwyczaj nie widać tego odzienia gdyż służy jako podszewka pod zbroję. Jedyne co widać spod zbroi to ciężkie okute buciory, które od dawna nie doświadczyły pastowania.

7. Wygląd zbroi i broni: Jak przystało na typowego Paladyna jest zakuty w ciężką zbroję płytową. Po bliższych oględzinach można stwierdzić, że nie dba o nią za bardzo, bo jest miejscami przybrudzona, najczęściej mieszanką błota i jedzenia, chociaż miejscami są to ślady okopcenia, co może dziwić nie ma jednak na niej grama rdzy. Hełm to typowy armet co jest klasycznym dodatkiem do zbroi płytowej. W pochwie przy pasie, zawieszony półtorak, a na ramieniu zaś, co nikogo zapewne nie zdziwi, duża tarcza podobna do pawęża, na niej zaś prosty symbol ognia i napis, który trochę kłóci się z wyglądem rycerza gdyż głosi: Oczyszczenie.

8 Historia Postaci.
Karchtet, był jednym z Ludzi Pustyni, trochę krnąbrnym trochę szalonym, pyskatym i na pewno nie typowym, przedstawicielem swojego ludu. Było tak zapewne dlatego, że wywodził się ze szlachty pustynnych ludzi, chociaż szlachcicem nie był, bo jak nazwać nim można bękarta. Ot mamusia puściła się za młodu i tyle w tym względzie. W końcu sam zainteresowany nie wie, kim był ojciec. Karchtet, gdy miał 6 lat został wysłany przez rodzicielkę poza ojczyznę do niedużej wioski - Alsyntra. Tam dorastał pod okiem mamki, która dbała o niego, uczyła pisać i czytać oraz wykonywać wszelkie czynności domowe, ot... rąbanie drewna, praca w polu - typowe prace dziecka w okolicy. Tak mijały lata - całkowicie spokojne. Chłopak uczył się i pracował, szczęśliwy na to, że matka zadała sobie trud opłacenia mamki, zamiast kata, a mamka nie dość, że go nie porzuciła, to wręcz go pokochała jak własne dziecię. Sielanka trwała długo, aż do 11 roku życia Karchteta - do momentu, aż przypadkiem rozpalił ogień w kurniku. Niby nic dziwnego - typowe zabawy dzieci na polu zwłaszcza, że chłopak uwielbiał takie zabawy - do dziś przecież ma ze sobą kilka krzemieni. Jednak wracając do wypadku... Zostało postanowione przez ławę wiejską, iż chłopiec musi się odpłacić wiosce za zniszczenia. Postanowiono by dać go do lokalnej świątyni pod patronatem Magistrate Grande...
Mamka chciała czy nie musiała wysłać malca na nauki, zamiast zatrzymać przy sobie i wychować na rolnika.
Po 3 latach służenia, chłopiec opanował podstawy świątynnych nauk, lecz nie magii. Swój wkład w to miała jego krnąbrność, cięty język i wrodzony wstręt do niej. Gdy zostało uznane, iż młodzian odpracował swoje zachowanie, chłopiec został zapytany, co chce dalej czynić - czy chce zgłębiać nauki Boga czy pragnie wrócić do domu i być rolnikiem. Bez wąchania odparł, iż chce zgłębiać nauki boga lecz nie jako członek kleru, co swoją drogą ucieszyło lokalnych kapłanów. Toteż zarządzono zbiórkę dóbr wśród wiernych, by opłacić przyszłą naukę Karchteta. Poszło szybko i chłopiec wkrótce ruszył w podróż do klasztoru Paladynów Magistrate Grande.
Tam młodzieniec okazał większy zapał, ot wreszcie zaczął rozumieć prawdę Magistrata Granda przekazywane za pomocą miecza, słów i odrobiny magii tu zwanej aurą, nie zaś jak wcześniej uczyli go kapłani zza pomocą samej magii. Już po roku dorównał, swoim równolatkom, a po następnych 4 latach był gotów opuścić klasztorne mury. Wychodził z klasztoru dumny, wspaniały, niepokonany, a przede wszystkim szczęśliwy. Oczywiście jeszcze przez rok był powiązany przysięgą zakonną, by przemyśleć swoje dotychczasowe życie. Wykorzystał tamten czas dobrze na podróżach i rozmyślaniach. Rozmyślał wiele, a w rozmyślaniach dziękował matce w duchu za daną mu szansę, dziękował mamce za wychowanie, lecz mamce dziękował nie w duchu lecz prosto w oczy, tak samo dziękował kapłanom za wyrwanie go z wioski, gdzie został by jedynie chłopem, na koniec 365 podziękował bogu i ruszył ostatecznie do walki o jego chwałę i dobre imię niezależnie od wszystkiego.

9. Umiejętności główne
-Walka Bronią Sieczną - Specjalizacja: Miecze półtoraręczne - Poziom 1 (Początkujący)
-Posługiwanie się tarczą - Poziom 1 (Początkujący)
-Kontratak - Poziom 1 (Początkujący)
-Walka w grupie - Poziom 1 (Początkujący)

Umiejętność Wrodzona:
-Odporność na ogień - Poziom 1 (Początkujący)

Umiejętność Klasowa:
- Aury - Poziom 1 (Początkujący)

10. Statystyki.

Lvl: 1

PD: 107/300

Punkty Statystyk do rozdania: 0
Punktów Umiejętności do rozdania: 1

Siła: 2
Wytrzymałość: 4 (+1 kasta - wliczone)
Zręczność: 0
Charyzma: 3
Inteligencja: 0

HP: 23 (+1 klasa - wliczone)
Wiara: 15/20
Mana: 5

Przynależność: Paladyn - Magistrate Grande

Stan Specjalny:
-pod wpływem Aury Szybkich Ruchów

Stan sakiewki: 3 srebrniki

11. Ekwipunek:
Ekwipunek aktywny:
- Pełna zbroja płytowa - jakość tandetna - KP=25 (obuchowe -6, magiczne -5, kłute bez kusz +5), wymagana siła 8; zręczność -2
- Miecz półtoraręczny - jakość tandetna - O=6-28, wymagana siła 6
- Ciężka tarcza z symbolem płomienia i napisem "Oczyszczenie" - jakość zwykła - KP=15, szansa na blok 75%, wymagana siła 8

Ekwipunek dodatkowy:
- Nóż - jakość tandetna - O=2-10, wymagana siła 1
- Pas z ozdobną klamrą do noszenia mikstur. Konstrukcja ułatwia ich wyjmowanie.
----- 8 mikstur leczniczych (5-10 HP)
----- 8 mikstur many (5-10 many)
----- 8 mikstur wiary (5-10 wiary)
- Mapa Krainy
- Bukłak z wodą
- 3 kawałki bandaży
- Osełka
- 4 nieduże krzemienie
- konopna lina - 20 metrów
- suchary i suszone mięso na 5 dni (5 racji żywnościowych)
- złoty sygnet wraz z łańcuchem

12. Zwierzęcy Towarzysz:
Koń zwany Loczkiem...
Zakupiony tuż po wyjściu z zakonu, szkolony za pomocą pejcza i cukru sprawdza się doskonale w każdej sytuacji, nie miłuje on swojego właściciela lecz szanuje go i boi się. Zwierz w każdej chwili jest na jego zawołanie, nie zależnie od ryzyka, nauczony tym iż nie można lekceważyć Karchteta. Dodatkowo jak przystało na wierzchowca którego jeździec jest pancernym Loczek nie tylko ma siodło z uzdą lecz jest odziany w ladr.

Konik + brak jeździectwa - info dla mnie, żeby pamiętać, że mam o tym przypomnieć, jak wejdą narodowości Wink

Kas