Dół. Ciemny dół.

Serindrack

Karchtet obudził się. Z dużym bólem głowy.
Naprawdę dużym.
Konia nigdzie nie było.
W dole było ciemno, jednak odrobina światłą wystarczyła, by zrozumieć iż jest bardzo głęboki... I pokryty czymś w rodzaju płyt. Tylko że nie do końca równych. Raczej poukładane kawałki zbitej ceramiki.
Na pewnej ilości (które były największe i obok siebie) widniały runy. Widniały na nich wszystkie litery alfabetu. Runy był złote i zdawały się świecić, choć nie rozświetlać nic.

Karchtet

Rozejrzał się trochę nie pewnie, najpierw jedynie w najbliższym otoczeniu próbując zrozumieć gdzie jest i co się z nim dzieje.
No to pięknie wylądowałem... A i konik żeby to... No nic trzeba się rozeznać. - mówiąc to jeszcze rozejrzał się po całym dole a jeżeli mógł to zrobić to schylił się by przyjrzeć się runom na płytach, może one coś powiedzą o tym miejscu. Rozważył też rozpalenie ognia, ale na chwilę obecną uznał iż roztropniej jest poczekać z tym...

Serindrack

Płyty z runami nie miały fug. A wniosek nasuwał się jeden.
Poza tym nic nie było widać. Ściany okrągłe i gładkie, w podłodze płyty. A góra przepaści była zbyt wysoko.

Karchtet

Odpinam klamrę od pasa przywiązuje ją do liny i próbuje zarzucić mimo całej beznadziei staram się wydostać, z tego miejsca. Jednak samemu wątpię by udało mi się zarzucić linę na tyle wysoko by o coś zaczepiła.
Jeżeli to mi nie wychodzi to odwiązuje klamrę od liny zakładam na powrót ją do pasa a linę chowam po czym nawołuje Ratunku przez chwilę, bo nic nie da tkwienie w miejscu. Jeżeli i to nic nie daje to w końcu szukam jakiejś możliwości wyjścia z dołu, jeżeli jest tam jedna ścieżka to wybiorę się nią. Przez krótki odcinek czasu idąc po omacku.

Serindrack

Karchtet nic nie osiągnął rzutem. Wołaniem też nic. Wyjścia nie znalazł.
Tylko runy.
To się robi nudne xD Sorry za krótki odpis. Ale naprawdę, niedomyślność twojej postaci powala.

Karchtet

Znów spojrzał na runy próbując je odcyfrować jeżeli nie jest w stanie tego zrobić, stara się włączyć aurę której celem było by poznanie tych run. Jeżeli i to nic nie daje to podważa część płyt by zobaczyć czy to coś da.

Serindrack

Runy przedstawiały wszystkie litery alfabetu, po kolei.
Wyciąganie nic nie dało. Ale Karchtet zauważył, że da się je wcisnąć.
Nie przedstawiały żadnego znaczenia. Po prostu: A, B, C, D...

Karchtet

Myślę chwilę... Czy da się to jakoś zastosować. Spróbowałem najpierw "wycisnąć" słowo: "Wyjście" kierując się naturalnie kolejnością liter w słowie... Po tym też próbuje wyciskać słowa a może nawet zdania, jeżeli runy przedstawiają nie tylko litery gdy powtarza się jakaś litera wciskam ją powtórnie. Próbuje różnych zdań i pytań, jak na przykład: W jaki sposób się tu znalazłem?", "Jak mam na imię?"
Jeżeli to nic nie dało naciskam po kolei wszystkie Płyty w kolejności alfabetycznej a jeżeli i to nic nie dało a płyty odskoczyły, próbuje tego samego co wcześniej lecz od końca

Serindrack

Litery się nie powtarzały.
Wszelkie próby nic nie dały, aż Karchtet nie wpisał słowa "wyjście".
Otworzyły się dwa otwory w ścianach przepaści. W jednym był jego ekwipunek, w drugim tunel.
Karchtet odczuł, że coś go obserwuje.

Karchtet

Wziął czym prędzej swoje rzeczy, oglądając wszystko po kolei. Spojrzał na krzemienie i przeklął w duchu brak pochodni którą by mógł nimi rozpalić. Następnie spojrzał na tunel, chcąc czy nie ruszył ostrożnie w głąb. Na ile mógł starał się upewnić czy to tylko jego odczucie czy fakt, w sprawie obserwacji.

Serindrack

Karchtet nie widział nikogo, kto mógłby go obserwować. Ruszył więc tunelem.
Szedł, szedł... Panował półmrok, nie wiedzieć czemu, bo światła żadnego widać nie było.
Szedł szedł i szedł... Doszedł do rozgałęzienia. W prawo, lub w lewo...

Karchtet

Półmrok go nie zastanawiał, wydawał mu się wręcz oczywisty, mimo zę mogło być inaczej gdy doszedł do rozstaju stanął.
Tak prawo... - zażartował po czym poszukał ewentualnych wskazówek a jeżeli ich nie znalazł, rzucił aurę która miała na celu ukazać mu drogę do wyjścia której podoła.

Serindrack

Stworzenie aury się powiodło.
-3 wiary
Karchtet zobaczył dwie strzałki, każda wskazywała jeden z korytarzy. Po chwili pokazało się pięćdziesiąt innych... Każda wskazywała inny kierunek. Najwyraźniej magia tego miejsca nie pozwalała na to.
Aura, z racji tego, że jest już niepotrzebna, przestaje działać.

Karchtet

Bozia ty to masz poczucie Humoru -.-
Pomyślał po czym skierował się w do lewo. Idąc jak najostrożniej.

Serindrack

Szedł ostrożnie. Szedł tak ostrożnie, że aż ostrożnie. Poczuł, że postanowienie "idąc jak najostrożniej" zostało spełnione, więc nie szedł coraz bardziej ostrożnie. Wystarczał ten poziom ostrożności.
Korytarz coraz bardziej się kurczył... Aż w końcu paladyn musiał się zacząć garbić, aby móc iść dalej.
W pewnym momencie usłyszał rumor za sobą. Z tamtego końca korytarza doszedł pył... Chyba sklepienie się zawaliło. Całe szczęście, że za Karchtetem. A nie nad nim.

Karchtet

No to trzeba iść dalej...
Jednak przed tym wolał się rozejrzeć czy nie przegapił jakiś ukrytych wskazówek gdy to już uczynił i nic nie znalazł to zaczął iść dalej na przód.

Serindrack

Nie zauważył nic, co mógłby wcześniej przegapić.
Szedł, szedł i szedł. Doszedł do okrągłego, dużego pomieszczenia, na którego środku był piedestał. Obok niego kilka waz i misek. W pewnym miejscu z boku, była wyrwa w podłodze napełniona wodą.

Karchtet

hmm nie ma to jak zagadki logiczne...
Oglądam salę sprawdzam wpierw wszystko co mogło by tu nie pasować, oraz sprawdzając czy są jakieś wyjścia po za tym którym tu wszedłem, po tym zaś dopiero biorę się za sprawdzenie wody, mis oraz waz. Sprawdzam czy woda jest zdatna do picia, sprawdzam czy miski i wazy są pełne, a po tym sprawdzam czy są przytwierdzone do podłoża czy zaś mogę nimi swobodnie operować.

Serindrack

Nic więcej karchtet nie dostrzegł, poza kanałem oraz dziurą w ołtarzu. A na nim samym widniały napisy.
Awde zsjeinmja nyretz ceindersmedei samwortileiny zcanezskei wjanein igzily mopeisi lsej ldezs danjatu totkne tneini wutcal wiwr kwortilceip.
Naczynia były trzy, w trzech różnych rozmiarach. Można było nimi spokojnie operować.

Karchtet

No pięknie, albo mam kaca giganta... abo ktoś to zaszyfrował...
Zaraz po tym zaczął rzucać do Skutku aurę Zrozumienia dzięki której był by w stanie odcyfrować ten tekst.